Siselabonga is zo’n typisch groepje waar je op stuit wanneer je ‘s avonds laat in je bed ligt en op zoek gaat naar iets anders om eens naar te luisteren. Een leuke tijdsopvulling, maar niet meteen iets dat je spontaan aan je afspeellijst toevoegt. De alternatieve afrogroep met relatief onbekende naam weet je ook niet echt te enthousiasmeren om verder te luisteren. Op 18 september komen de drie heren met hun nieuwe ep, Warnama. Als je de titel van het album vertaalt, krijg je het woord ‘kleur’, iets wat de jongens laten zien op de hoes, maar jammer genoeg niet in de bijbehorende muziek.
De naam van Siselabonga komt van het Franse ‘si c’est bon’. De naam ontstond door een simpele verspreking op Forest Jam, Madagaskar in 2015. Sindsdien verdeelt het drietal haar tijd tussen Zwitserland en Senegal, waar het zowel akoestische als elektronische optredens brengt. Deze uitgave, inmiddels hun tweede, bevat een soort zeemzoet gejubel. Je hoort een wereldse ondertoon in de muziek, later vervoegd door een zuivere stem die een Bijbels verhaal lijkt te kwelen. Het is niet meteen wat je verwacht bij zo’n vrolijke bende.
Er zijn songs die wat interessanter lijken te beginnen, maar de vrolijke instrumentatie gaat niet samen niet met de zang. We krijgen het er niet warm van, niet in het minst omdat een coherent tempo vaak ver te zoeken is. Naar het einde toe wordt dit evenwel enigszins goedgemaakt; Siselabonga gaat wat met behulp van een djembe meer de traditionele toer op, in een poging ons in feeststemming te doen raken. “Gay Nago” is dan ook een liedje waarbij je denkt: hier wil ik graag meer van. Het blijkt echter een eindeloze intro. Geen afgelijnde tekst, gewoon wat lawaai en kreetjes hier en daar. De groep zet dus een stap vooruit, maar we zijn er nog niet.
Tijdens het laatste nummer komt gelukkig heel wat meer leven in de brouwerij. “Namou” willigt de hoop die we bij het vorige nummer opbouwden volledig in. Hier zaten we op te wachten! Het is een vijf minuten durend spektakel hebben, met een geslaagde opbouw en een aangename melodielijn. Het totaalplaatje klopt gewoonweg. Het is dan ook duidelijk dat Siselabonga potentieel bezit; hier moet de band op doorwerken in de toekomst, zoveel is zeker.
Voorlopig is Siselabonga niet meteen een favoriet. De mannen zijn opweg naar iets zeer moois, maar er is nog veel werk aan de winkel. Misschien komen ze tussen dit en een paar maanden met een andere plaat die ons wel blij weet te maken.
