Selah Sue kwam aan het begin van het vorige decennium met een album naar buiten dat België even stil deed staan. “Raggamuffin“, “Crazy Vibes” en “This World” waren alle drie singles die het stuk voor stuk goed deden, maar er staan ook verborgen pareltjes op het album zoals “Mommy“. Voor haar debuut haalde de Leuvense mosterd uit verschillende genres en voor het tweede album deed ze dat opnieuw. Met nummers als “Alone” en “I Won’t Go For More” wist ze opnieuw aardig wat aandacht te trekken, maar sinds 2015 was het redelijk stil rond Selah Sue. De muzikante gebruikte haar tijd voor twee nieuwe projecten: Seth en Mignus. Samen met haar gezinnetje zit ook Selah thuis en gelukkig voor haar fans sloot ze zich zo nu en dan op in haar slaapkamer voor een ep die ze dan ook gewoon Bedroom gedoopt heeft.
Nou ja, eigenlijk staan de nieuwe nummers niet helemaal los van de twee kleuters die Selah Sue thuis heeft rondlopen. Single “You” ging al over de onvoorwaardelijke liefde die de mama voor haar kroost heeft. Een piano, gitaar, zachte bas en subtiele beats waren hetgeen de zangeres nodig had om ons te overtuigen. De liefde was niet alleen te zien in de tekst, maar ook te horen in de stem. Op “You’re My Heart” doet de zangeres het met nog minder, want echte zang horen we niet. Er worden wat klanken geproduceerd door kinderen en het is meer dan alleen schattig. Het korte streepje muziek bouwt wel degelijk op naar een climax waar de kleine Sue’s de titel van het lied enkele keren herhalen terwijl er een gitaar met aangename, exotische toets klinkt. Het lied is, opnieuw, een liefdevolle droom.
We krijgen op Bedroom vijf nummers (waaronder het anderhalve minuut durende “You’re My Heart”) te horen die eigenlijk niet zoveel van elkaar verschillen. De nog niet eerder vermelde nummers liggen in dezelfde lijn waardoor de ep echt een geheel is. Op “Always – Cosmo” zingt Selah Sue dat ze alles zou doen om de pijn weg te nemen. Tijdens de outro horen we een vervormde stem die boven een twinkelende piano zweeft en deze kleine stijlbreuk maakt het net iets interessanter. Hetzelfde geldt voor de beat die er op het einde van “I Would Rather” bij komt. Het nummer zou perfect overeind blijven met alleen een gitaar of eventueel piano erbij, maar Selah geeft ons dat ietsje meer.
Bijna tien jaar geleden zong Selah Sue over haar mama en nu over haar kinderen. Muzikaal is er redelijk wat veranderd, maar de ziel van de nummers is dezelfde gebleven. De muzikante groeide verder op en veranderde op sommige vlakken, maar op andere is ze nog steeds dezelfde. De Leuvense muzikante stelt zich kwetsbaar op en dat doet ze met een zachte stem en dito instrumentatie. Bedroom voelt aan als een intiem kamerconcertje en toont een mooie, nieuwe kant van mama Selah. Hopelijk heeft ze de smaak nu weer te pakken en duurt het niet opnieuw vijf jaar vooraleer we een verzameling nummers te horen krijgen.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
