© CPU – Toon Miermans
De Nederlandse internet- en hiphop sensatie Joost gaat staalhard tegenwoordig. Hij bracht in 2019 maar liefst twee albums uit. Albino en 1983. Die albums leverden hem niet alleen miljoenen streams op, maar ook een plekje op de Main Stage van Pukkelpop vorig jaar, en afgelopen maand nog twee uitverkochte shows in de Vooruit in Gent. (Wat we daar van vonden kan je hier lezen.) Deze zomer mag hij zijn knotsgekke zelve zijn op de Main Stage van Rock Werchter. Voor zijn eerste release in 2020 koos hij voor een samenwerking met de Canadese rapper, zanger en songwriter bbno$, die je hoogstwaarschijnlijk wel kent van zijn virale collab met Y2K “Lalala”.
“Mayo, No Fries!” gaat misschien wel in tegen onze waarden als Belg, ‘ik eet mijn mayo zonder friet’, wel als er een Nederlander is die dat mag, dan is het Joost. We krijgen een catchy hiphop beat te horen met een massieve 808, en een gitaar melodietje dat voortdurend in de achtergrond geloopt wordt. Zo’n gitaar is alomtegenwoordig binnen de populaire hiphop van vandaag, een beetje over used, maar het werkt wel. Qua teksten geeft Joost een stukje van zijn binnenste bloot op de manier zoals we dat van hem gewoon zijn. ‘Ik was depressief en toen deed ik niet zo lief’, Joost windt er geen doekjes om, en brengt op een ludieke manier een persoonlijk verhaal. De verses van bbno$ in het Engels geven het een wat internationaler karakter, misschien kan Joost op die manier in de toekomst zijn horizon wat verbreden richting het buitenland. Voor de zoveelste keer zorgt Joost voor een oorwurm die door zijn fans ongetwijfeld on repeat zal gegooid worden tot in de eeuwigheid.
