©️ CPU – Joost Van Hoey
Voor het eerst sinds 2012 kon je Keane nog eens aan het werk zien in een Belgische concertzaal. De gelukkigen die een ticketje konden bemachtigen, konden zich opmaken voor een heuse greatest hits set waarbij geen enkel nummer vergeten werd. Ook op de setlist: nieuwe plaat Cause & Effect die voor het eerst werd voorgesteld aan een Belgisch publiek. Het werd een leuke set waarbij plezier maken centraal stond, al mocht er hier en daar wat geschroefd worden aan de lengte van de set.
Eerst mochten we ons opmaken voor het leuke voorprogramma dat Eliza Shaddad is. De Britse zangeres mag mee op tour met Keane en ze is daar duidelijk door in de wolken. Haar zachte folkpop schitterde namelijk des te meer door het enthousiasme waarmee ze alleen een volgepakte AB probeerde in te pakken. Dat lukte vooral als ze iets luider met haar stem te werk ging, want andere keren praatte het publiek iets te luid door haar muziek. Desalniettemin een dame die we zeker in het oog zullen houden.
©️ CPU – Joost Van Hoey
Een Keane recensie schrijven zonder Coldplay te vermelden, is onbegonnen werk. Keane heeft namelijk heel wat sounds mee van die eerste en wordt wel eens omschreven als een mindere versie van Coldplay. Toch zagen we in de AB vooral een band vol goesting om nog eens op tour te gaan. Het mag dan wel maar de AB zijn, die was wel in enkele minuten uitverkocht. Aan populariteit heeft de band na hun pauze in 2013 niet ingeboet, en dat was eraan te zien.
Al van bij het begin zat de sfeer er dik in. Met “Bend and Break” werd al snel een eerste meezinger uit debuutplaat Hopes & Fears op ons afgevuurd, en het publiek kon voor het eerst eens tonen wat hun stembanden waard waren. De lijn werd heel snel doorgetrokken met “Everybody’s Changing” en “Is It Any Wonder?”, waardoor de band al heel snel heel wat bekende nummers liet passeren.
©️ CPU – Joost Van Hoey
Tussendoor passeerden ook wat nieuwe songs; “Phases” was weinig memorabel en ook het iets te trage “Strange Room” haalde de energie wat uit het optreden. Hierdoor kroop er in het midden van de set dan ook een dipje, waardoor we bij het publiek wat vertwijfeling zagen optreden. Natuurlijk kunnen de grote fans alles luidkeels meezingen, maar de rest van de zaal zat toch vooral te wachten op wat ging volgen.
Het is namelijk zo dat de nieuwe songs iet of wat de leuke energie missen die de eerdere songs wel hebben. Zo was “Spiralling” dan ook een welgekomen vrolijk intermezzo tussen al het zware en dramatische. En hoewel op veel concerten zo’n tragere intermezzo’s zouden storen, deed het dat hier veel minder. Als die ballade werd weggehaald hadden we misschien anderhalf uur concert gehad, nu kregen we maar liefst twee uur.
©️ CPU – Joost Van Hoey
Zo krijg je natuurlijk waar voor je geld, en met een welgemikt eindschot schoot de hitmachine weer wakker. Zelfs “The Way I Feel”, uit de recente plaat, paste perfect tussen klassiekers als “Bedshaped” en “Somewhere Only We Know”. De band weet dus perfect hoe ver ze kunnen gaan met het dramatische en kunnen dit heel goed compenseren met hun grote, aanstekelijke hits. Een avondje karaoke is er niets tegen, want zelfs frontman Tom Chaplin had tegen het einde van de avond last van zijn stem. Zo luid moest hij zingen om het publiek te kunnen overstemmen.
We willen graag nog een woordje kwijt over de lichtshow. Voor een band als Keane was de backdrop best sober, maar aan de hand van een fantastische en dynamische lichtshow werd je toch constant meegezogen in de show. Ook Chaplin was heel hard tevreden van het eerste concert van de tour, net als de rest van de bandleden. Iedereen smeet zich constant op het podium (wat een pianist!) en als je als band met zo’n status met zo’n inleving speelt, dan win je zieltjes.
©️ CPU – Joost Van Hoey
Zo was het ook helemaal niet storend dat Chaplin op het eind van de show de lyrics van het refrein van “Crystal Ball”, jawel, even vergat. Het publiek bedekte alles met de mantel der liefde, en ook wij namen de liefde die de band afgaf maar al te graag op. Onze blue Monday werd hierdoor dan ook heel positief, en we denken dat dit bij iedereen het geval zal geweest zijn.
Het is straf om te zien hoe een band van dit kaliber het slechts met drie muzikanten en één frontman doet. Het vergt veel inspanning, maar het levert ook op. De band klinkt geloofwaardig, de nummers nog steeds tijdloos en het concert strak. Hoewel sommige nieuwere nummers iets te veel uit de toon vielen, leverde Keane toch een heerlijke show af. Het publiek was helemaal mee en alle hits werden uit volle borst meegezongen. Dit belooft voor wanneer de band een festivalshow komt geven, daar zullen trommelvliezen sneuvelen.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Disconnected
Bend and Break
Silenced by the Night
Phases
Everybody’s Changing
Is It Any Wonder?
Strange Room
Leaving So Soon?
Stupid Things
She Has No Time
Spiralling
Perfect Symmetry
Try Again
Nothing in My Way
You Are Young
A Bad Dream
Love Too Much
This Is the Last Time
Bedshaped
The Way I Feel
Somewhere Only We Know
I Need Your Love
Crystal Ball
Sovereign Light Café
