De Braziliaanse gitarist/componist en acteur Seu Jorgé teamt op zijn nieuwste release Night Dreamer samen met muzikale bloedbroeder Rogé. Beiden vieren een jarenlange vriendschap, en dat uit zich natuurlijk ook in de muziek die op het heerlijk zwoele Night Dreamer album terug te vinden is. Dat vind je onder meer al terug in de vooruitgeschoven single “Pra Você Amigo” die de innige band tussen beide muzikanten goed in de verf zet.
In eerste instantie word je als luisteraar teruggeworpen op een heel kaal en sober geluid dat vooral bepaald wordt door akoestisch en soms rudimentair gitaarwerk. Die vormt net als de percussie (met onder meer enkele veelgevraagde percussionisten zoals Peu Murray en Pretinho Da Serrinha) en de aanstekelijke vocalen ook een van de uitgesproken charmes van deze heerlijk warmbloedige plaat met een klassieke touch, zo Braziliaans als maar zijn kan. Zoals de titel al aangeeft, vormt Night Dreamer prikkelend luistervoer voor nachtvogels die met deze plaat een verse portie dagdromerij voorgeschoteld krijgen. Maar evengoed is er al vanaf de prachtige opener “Sarava” veel onbeteugelde emotie en temperament te horen. Of neem hoe het uitgepuurde folkverhaal “A Força” – een soundtrack bij een fiks gloeiend kampvuur – ingeleid wordt met enkele ambient achtergrondgeluiden, de koortsige warmte van “Meu Brazil” en zoveel meer.
Night Dreamer is met zijn zeven composities een korte plaat. Dat alleen al is een heerlijke aansporing om het krakende vinyl veel te gaan draaien. En ook om verder op zoek te gaan naar de muzikale wortels van Jorge en Rogé. Neem maar hoe Jorge, van jongsaf aan getroffen door het muziekvirus en later aan de zijde van Beck en Bowie te vinden, middels The Life Aquatic Studio Sessions ooit een prachtige ode bracht aan het nooit te onderschatten oeuvre van David Bowie. Rogé op zijn beurt werkte onder meer samen met sambalegende Arlindo Cruz en kreeg voor zijn album Na Veia een Latin Grammy nominatie.
Dit Night Dreamer is een album dat helemaal in de lijn ligt van het allerbeste dat Brazilië te bieden heeft. Op muzikaal vlak hoor je bijvoorbeeld de echo’s van grote muziekhelden als Milton Nascimento en Gilberto Gil. Het album voelt door zijn puntige beknoptheid daarom ook erg tijdloos aan. Een album dus dat inspiratie haalt uit het nachtleven, maar vooral de samenwerking en intussen jarenlange band tussen Seu Jorge en Rogé naar voren schuift.
Het maakt dat een track als “Caminhao” bijvoorbeeld, overigens gepend vijfentwintig jaar geleden, nog steeds als vers, tijdloos en hedendaags aanvoelt. Het duo zet met “Vem Me Salvar” (een lekker oorwurmpje / prachtige ode aan hoe muziek alle wonden kan helen) en een met funky toetsen geaccentueerd “Onda Carioca” nog een prachtslot aan deze fantastische langspeler.
