De Fifty Fifty sessies zijn ondertussen een vaste maandelijkse afspraak geworden in de C12 om nieuw talent te ontdekken. De organisatie nodigt telkens op het einde van de maand een Belgische artiest en een buitenlands artiest uit, die ze een gouden toekomst voorspellen. Dat Fifty Fifty wel weet waar ze mee bezig zijn, bewijst hun erelijst die aardig gevuld staat met grote namen zoals Angèle en Mahalia. Op Halloweenavond trokken ze nog eens de Franse hiphopkaart en lieten ze de legendarische Oxmo Puccino twee artiesten selecteren. Zijn keuze viel op Fransman Zed Yun Pavarotti en talent van eigen kweek Frenetik.
Aan de avond beginnen mocht lokaalmatador Frenetik, wel een dik halfuur later dan aangegeven. Het volk moest zijn weg namelijk nog naar de zaal vinden, maar rond acht uur was er dan toch genoeg volk aanwezig om aan de set te beginnen. Frenetik zit nog in de beginfase van zijn carrière, maar daar merkten we niet veel van. Hij straalde veel zelfzekerheid uit en leek het duidelijk naar zijn zin te hebben op het podium. Zijn vrienden zorgden voor het podium voor veel sfeer en dat maakte het optreden net dat tikkeltje leuker. Binnenkort verschijnt er een nieuw project van de sympathieke rapper en dat vormde dan ook de basis voor de show. Met zijn flow en zijn diepe stem veroverde hij al snel onze aandacht; enkel aan zijn bindteksten is nog wat werk. Een naam die we in de gaten zullen houden, want deze heer zal het zeker nog ver schoppen.
De toekomst van de Franse hiphop komt uit Saint Etienne en heeft de klinkende naam Zed Yun Pavarotti. Deze zomer was hij al voor het eerst in ons land tijdens Les Ardentes en dat hij sindsdien nog meer gegroeid is, merkten wel al snel op. Met de release van zijn nieuwe mixtape French Cash mocht hij ook in Brussel zijn naam waar maken en dat lukte aardig. Zed Yun Pavarotti is wel een heel intrigerende figuur met zijn vele gezichtstattoo’s en zijn linkerhandprothese, maar het was toch vooral op muzikaal vlak dat hij indruk op ons kon maken. Met de ontspannen Liam Gallagher houding (de twee armen achter de rug) en de nummers “Catalogue” en “Septembre” begon hij goed aan zijn set. Dat er al bij het derde nummer een sigaretje werd opgestoken, is ondertussen een soort van ritueel geworden voor de Fransman.
Een showman is Zed Yun Pavarotti zeker niet en toch wist hij gisteren weer alle aandacht naar zich toe te trekken. Wat hem zo uniek maakt, zijn de emoties en de pijn die hij op een heel poëtische manier in zijn nummers weet te steken. Voor het onuitgebrachte “Mon Frère” liet hij zich zo op gitaar begeleiden door zijn beatmaker en voelde je de pijn in zijn stem. Het laagje autotune maakte het geheel zelfs nog kwetsbaarder, evenals op de intieme versie van parel “Velours”. Ook met de meer uptempo nummers, “Coquillage” en “Apocalypse”, wist hij te overtuigen. Afsluiten deed hij met zijn bekendste nummer “Papillon” en we hoorden zelfs heel wat mensen meezingen tijdens het nummer. Het optreden werd echter overschaduwd door een jammerlijk incident. Zed Yun Pavarotti viel bij het verlaten van het podium tussen het voor- en achterpodium. We hopen alvast dat de schade beperkt gebleven is.
Voor zij die nog zin hadden, was er nog een verrassingsshow van curator Oxmo Puccino, maar wij zochten inmiddels al andere oorden op. Al in al was het een avond die aantoonde dat er nog heel veel vers bloed te bespeuren valt in de Franse hiphop. Frenetik zien we de komende maanden zeker en vast nog verschijnen en zal in zijn liveshows zeker nog verder kunnen groeien. Zed Yun Pavarotti vertrouwde ons tijdens de show toe bezig te zijn met zijn volgende album, al hopen we vooral dat hij van zijn val niet al te veel schade zal hebben. Afgezien daarvan zullen we vooral de sterke liveversies van “Mon Frère” en “Velours” onthouden. Twee toptalenten die wel eens een boegbeeld zouden kunnen worden in het genre.
Volgende week organiseert FiftyFifty hun eerste showcasefestival, waar heel wat talent te ontdekken valt. Meer info vind je op hun site
