AlbumsRecensies

Raphael Saadiq – Jimmy Lee (★★★★): Bitterzoete r&b zonder de stroperige nasmaak

Raphael Saadiq - Jimmy Lee

Acht jaar is het inmiddels dat Raphael Saadiq zijn laatste plaat Stone Rollin’ uitbracht en dat was goed zo voor de man in kwestie. Als de op een na jongste van veertien kinderen heeft hij van dichtbij meegemaakt welke ravage druggebruik kan aanrichten. Hij heeft zelf meerdere familieleden verloren aan verslaving, waaronder zijn oudste broer Jimmy. En zo zag Jimmy Lee het levenslicht. Dit is Saadiq’s vorm van therapie, proberen te begrijpen en beschrijven wat er zich heeft afgespeeld. R&b is vaak stroperig maar in dit geval eerder bitterzoet. Ook al is de aanzet tot dit album het verlies van familie, de hoop blijft doorklinken en de nummers staan als een huis.

Amper zestien jaar was Raphael Saadiq wanneer hij als bassist werd aangenomen in de band van Sheila E. midden jaren tachtig. Niet veel later zat hij samen met zijne paarse hoogheid Prince te jammen. Van daaruit ging het pijlsnel voor de in Oakland, Californië geboren Saadiq. Zelf had hij succes onder eigen naam en Tony! Toni! Toné!, een band samen met zijn broer D’Wayne Wiggins en neef Timothy Christian Riley. Recent heeft hij aangekondigd dat Tony! Toni! Toné! een terugkeer maakt. Als producer en songschrijver heeft hij met de crème de la crème van de popmuziek mogen samenwerken: Solange, Mick Jagger, D’Angelo, John Legend en Snoop Dogg om er maar enkele op te noemen.

In opener “Sinner’s Prayer” betreurt Saadiq openhartig enkele van zijn eigen levenskeuzes: ‘Living together / Make war not love / Fighting about money / We got none’. “So Ready” gooit het over een andere boeg. Dit nummer is enorm dansbaar, gedragen door de groovende bas. Er is duidelijk leentjebuur gespeeld bij George Clinton, maar nemen we dat de man kwalijk? Zolang wij een oncontroleerbare drang voelen om onze beste Carltonimpressie boven te halen, nee! Doorheen de plaat neemt Raphael Saadiq ons mee op reis door moderne r&b; elke uithoek wordt verkend. Dit avontuur gaat ook niet ten koste van de cohesie van het album. Misschien moeten we de beschrijving ook maar aanpassen naar ‘r&b&s’. De nummers zijn namelijk zo ‘soulful’ dat je echt een koude kikker moet zijn om onberoerd te blijven.

“Something Keeps Calling” wordt gedragen door een zwevende en met echo doorspekte gitaar. Dit is simpelweg tijdloze popmuziek. Het feit dat Saadiq zelf een begaafde bassist is zorgt ervoor dat de nummers de koers blijven behouden en grooven als een tiet. “Kings Fall” spreekt ons buikgevoel aan, want de diepe bastonen raken het juiste plekje. Quasi rappend schudt hij ons wakker voor de gevaren van verslaving. “Even when I’m clean / I’m a dope fiend”. Het verlies van z’n broer Jimmy laat duidelijk diepe wonden na. In het hierop volgende “I’m Feeling Love” zalft Saadiq niet enkel onze pijn, het is de perfecte soundtrack voor de paringsdans. Er is ook plaats voor pure gospel in “Belongs to God” waar Reverend E. Baker een bijdrage levert. Het venijn zit vaak in de staart, en zo ook op Jimmy Lee. “Glory to the Veins” is in onze ogen de uitschieter van de plaat. De combinatie van het akoestische-gitaarmotiefje, subsonische bassynth en jazzy piano werkt hypnotisch. Hier kunnen veel hiphopbeatbrouwers nog een puntje aan zuigen.

Ook al is deze plaat in memoriam geschreven, de herinnering aan broer Jimmy herrijst als een feniks. Het album is niet enkel een goede reminder dat je lichaam verdoven jouw licht kan uitdoven. In donkere tijden als deze dient Jimmy Lee ook als een vuurtoren met een grote discobol vanboven. Het gidst ons door moeilijke momenten en zet ten gepaste tijde een feest in. Want dat is wat het leven in wezen zou moeten zijn. Een groot feest waar we met z’n allen Soul Traingewijs door shaken. Wie graag op de tonen van Raphael Saadiq zijn of haar stoute dansschoenen aantrekt, kan ons vergezellen in Het Depot op 28 oktober.

Website / Facebook

 

Related posts
LiveRecensies

Het Zesde Metaal @ Het Depot: Knuffel van gitaren

Begin dit jaar bracht Het Zesde Metaal een zesde album uit; een album dat ze liever niet hoefden te maken. Het Langste…
AlbumsRecensies

Jacob Collier - Djesse Vol. 4 (★★★★): Muzikale tour de force

Na 5 jaar heeft Jacob Collier zijn Djesse-project voltooid met Djesse Vol. 4, een ambitieus muzikaal project dat in 2019 van start…
LiveRecensies

Béla Fleck's Bluegrass Heart @ Het Depot: Epische bluegrass gebracht door rasmuzikanten

Wie afgelopen zondag naar de Grammy’s keek, zag daar As We Speak van Béla Fleck samen met Zakir Hussain, Edgar Meyer en Rakesh…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.