De vrolijkheid van Two Door Cinema Club en hier en daar het geluid van Gus Dapperton en Mac DeMarco: dat is Mirranda voor je. Ze mixen vintage sixties pop deskundig met seventies psychedelica, plakkerige eighties synths en indierockgitaren uit de jaren 2000. Dat zorgde ook gisteren in BarBroos voor een geslaagd optreden; je verliet het cafeetje met een ultieme voldoening en de nodige melancholie.
Mirranda is het nieuwe project van twee Leuvense frontmannen die geen onbekenden zijn in de muziekwereld. Met Willow haalde Pieter-Jan Van Den Troost in 2010 de derde plek in Humo’s Rock Rally. Vier jaar later eindigde Pieter Schrevens in dezelfde wedstrijd met zijn Five Days op dezelfde plaats. Dit Leuvens-Antwerps duo dat live een kwintet vormt, kiest voor een dikke en nostalgische retrosound, maar ouderwets klinken ze allesbehalve. Eind januari brachten ze hun eerste single “Outer Space” uit, die in combinatie met het artwork zorgt voor vlagen van retrofuturisme. Eind juni kruipen ze de studio in voor de opnames van hun eerste ep, nieuwe muziek is te verwachten na de zomer.
De band zette de avond in met “Straight to the Point”. Vanaf toen werd al meteen duidelijk dat de gitaren die avond de hoofdrol gingen spelen. We hadden niet liever. Wanneer we de andere nummers analyseren, komen we uit bij een rustige opbouw, maar net over de helft breekt het nummer los en op het einde ben je blij dat je het gehoord hebt. De nummers van Mirranda zijn allemaal feelgoodsongs met een geweldig deuntje geproduceerd door de synth, met uitzondering van het iets ingetogenere “Girl” en “Speed of Light”, twee nummers die ze ook opvolgend speelden. De zanger gaat in het eerste nummer terug in het verleden, waardoor je eventjes zelf melancholisch wordt. Een heel klein beetje liefdesverdriet komt boven en verder is er een grote kans dat het refrein in je hoofd zal blijven steken, wat redelijk ambivalent is. In “Speed of Light” lag de focus helemaal op de zanger en de gitarist: de zachte, verwarmende stem van Pieter-Jan kwam daardoor helemaal tot zijn recht. ‘A modern disaster keeps me up at night.’
Dan was het de beurt aan de cover van Tears for Fears’ “Everybody Wants to Rule the World”. Volledig geslaagd. Mirranda stopte het niet meteen in een nieuw jasje, maar de gitaren en drums waren hier wel meer aanwezig dan in het originele nummer. De stem en achtergrondzang waren heerlijk. Als het van ons afhangt, mag die cover mee verschijnen op hun toekomstige ep. Dan was het tijd voor het enige nummer dat de band al gereleaset heeft: “Outer Space”. Het nummer sprong er niet meteen uit, maar zou iets goeds kunnen zijn om het grote publiek mee te veroveren. Iets over de helft van de single kwam er een bepaald stukje waarin je jezelf terugvond al zwevend door de ruimte, weg van de miserie op de aarde.
De laatst gespeelde nummers zorgden weer voor de primaire vrolijkheid, zoals “Good Times” doet vermoeden. Het gaf ons een flashback naar de melodieën van Faces on TV, maar dan opgevuld met veel meer blijdschap. Het is een beetje een cheesy nummer als we enkel de lyrics bekijken—‘Remember the good times’, klinkt het—maar dat is snel vergeten wanneer de zanger zich helemaal overgeeft aan het nummer. “Sand Head” zorgt er dan weer voor dat je je benen kan losgooien. Dansbaar, dansbaar en nog eens dansbaar! Je wilt spontaan de dansvloer op en iedereen onder tafel dansen. Het vooraf aangekondigde bisnummer “Simple Guy” was een mooie afsluiter. Ook hier is de sound goed vergelijkbaar met Gus Dapperton en Connan Mockasin.
De vraag of we Mirranda opnieuw willen zien, zou buiten de kwestie zijn. De mix van aangename deuntjes en de nodige drum en gitaren laten we niet links liggen. Ook live kunnen ze je helemaal overtuigen dat het leven eigenlijk wel een heel mooi iets kan zijn. Deze groeiende Belgische band heeft zeker voldoende kwaliteiten om door te breken, dus we hopen alvast dat dat er na het uitbrengen van hun ep ook echt van komt.
Setlist:
Straight To The Point
Stuck in Limbo
Uncanney Valley
Everybody Wants To Rule The World (Tears for Fears cover)
Outer Space
Girl
Speed of Light
Good Times
Sand Head
Bis: Simple Guy