Feng Suave zorgde voor een tropische storm in de AB Club dankzij een zwoele set van uiteenlopende genres en stemmingen die aanvoelden als een reis van de sixties tot de eighties. Het publiek werd verrast door een aantal nieuwe nummers die enorm meeslepend waren en de hele set voelde aan als een betoverende trance waar niemand uit wenste te komen.
Feng Suave (letterlijk vertaald: zachte wind), bestaat uit twee Amsterdamse Daniëls die elkaar perfect aanvullen. De wat introvertere Daniël de Jong is de hoofdzanger en de andere, wat extravertere Daniël Schoenmaker, is de gitarist en backing vocal. Ze kregen onmiddellijk de erkenning die ze in de verre verste verdienden dankzij het nummer “Sink Into The Floor” dat op een indie Youtube-kanaal werd geplaatst en vandaag meer dan elf miljoen views telt. Het nummer maakt deel uit van hun ep Feng Suave dat uitkwam in 2017 en bestaat uit vier nummers die wij op repeat hebben staan. De releasedatum van hun langverwachte debuutalbum is voorlopig nog niet bekend, hoewel ze in november 2018 alvast het nummer “Venus Flytrap” uitbrachten (dat effectief over vleesetende planten gaat).
Als adequate opwarmer kregen we de piepjonge Britse Tommy Newport voorgeschoteld die intussen gevestigd is in de VS. Hij bracht een aantal overtuigende nummers, op een wat timide, doch nonchalante wijze. Deze veelbelovende artiest heeft iets weg van een dromerige versie van Arctic Monkeys. De geprojecteerde beelden op de achtergrond vulden de scène met hier en daar expliciete passionele plaatjes van een duo dat de liefde bedrijft en experimenteert met verschillende standjes. Hierdoor werd een losse sfeer gecreëerd, hoewel het publiek niet onmiddellijk volgde. Daar kwam geleidelijk aan verandering in en naar het einde toe eiste het publiek een bisnummer dat er met veel plezier kwam.
Na een ideale opwarmer werd een coole banner uitgerold met donderwolken, bliksemschichten en in grote drukletters Feng Suave. Inderdaad, de stilte voor de verrukkelijke tropische storm die ons te wachten stond. Vergezeld van een volledige band startten ze met het sensuele “By The Poolside” waarvan de sound niet onmiddellijk juist zat doordat het kot eigenlijk gewoon te klein was voor hun knallende présence. De sound werd snel rechtgezet en de show resulteerde in een mooie afwisseling tussen reeds gekende en nieuwe nummers. Met de reeds uitgebrachte nummers werd vanuit het publiek ook luidkeels meegezongen met de verbluffende stem van de ene Daniël, terwijl de andere Daniël telkens kwaliteitsvolle en zelfzekere solo’s speelde op zijn gitaar. De versie die ze van “Noche Oscura” brachten, tilde het publiek tot ergens ver weg in de ruimte dankzij de alienachtige melodieën die de perfecte soundtrack zouden vormen voor de serie Stranger Things.
Met de nieuwe nummers werden we door de zachte (feng) wind (suave) meegevoerd door verschillende decennia heen. We waanden onszelf in de sixties wanneer de innemende stem van Daniël (de Jong) koppeltjes innig liet samen dansen op een zeemzoete ballade. Vervolgens werden we ondergedompeld in een mysterieus blauw licht en een psychedelische sound die doet denken aan de seventies en iets weghad van The Doors en Pink Floyd. Dit bracht een betoverend trancegevoel naar boven door traag maar zeker op te bouwen naar een spetterende climax. Naast psychedelische rock, ontbrak de dosis funk en soul niet en werden we getrakteerd op een uiterst dansbaar nummer dat de hele zaal omtoverde in een heuse aflevering van het programma Soul Train uit de eighties.
Tussendoor werd ook wat heen en weer gegrapt en werd zoals enkel Nederlanders dat kunnen een cabaret nummer van Hans Teeuwen “De Kut van Tante Liesbeth” gebracht door de man achter de keys. Dat is ook wat Feng Suave zo bewonderenswaardig maakte. Ze brachten hoogwaardige nummers, perfect op elkaar afgestemd en namen zichzelf allesbehalve te serieus. Zo hebben we onze artiesten graag. Wij kregen alvast niet genoeg van dit wonderlijke duo en hoopten vurig na elk nummer dat het niet het laatste zou zijn. Daar was het hele publiek het duidelijk volmondig mee eens. Op het einde van de set brulde iedereen een ritmisch ‘we want more’ uit dat zeer lang werd volgehouden. Tevergeefs. Wanneer we op het einde van de set even met de Daniëls spraken, gaven ze met enige schroom toe dat ze gewoon geen materiaal meer hadden liggen. Work it boys, we want- no- we need more!
Setlist:
By The Poolside
Onbekend nummer
Honey There Is No Time
Onbekend nummer
Venus Fyltrap
Onbekend nummer
Sink Into the Floor
Noche Oscura
