Sinds vorig jaar is SONS niet meer weg te denken van de Belgische (festival)podia. Het viertal uit Melsele kroonde zich in 2018 tot verdiende winnaar van De Nieuwe Lichting, en dat heeft hun carrière een ferme boost gegeven. Met meer dan zeventig shows hebben ze het afgelopen jaar ook goed aan hun livereputatie kunnen werken – met als kers op de taart de main stage van Rock Werchter. Dit jaar belooft echter nog indrukwekkender te worden, want SONS heeft al heel wat internationale shows gepland. Zelfs tot in IJsland! Met hun eerste plaat Family Dinner zetten ze een nieuwe stap in hun nog jonge carrière, en tonen ze dat ze ook in de studio een duidelijke progressie hebben gemaakt.
Wij willen wel eens weten hoe een familiefeest ten huize SONS eraan toegaat – waarschijnlijk toch iets rustiger dan de furieuze openingstrack “Family Dinner“. Bezwerend zijn niet alleen de drums, ook de zang van frontman Robin Borghgraef klinkt op openingstrack “Family Dinner” heel mysterieus, en heeft bij momenten wel iets weg van Millionaire. Een grimmige, geslaagde opener die de nodige dosis pep en lef bezit. Ook “Naughty” verscheen eerder al als smaakmaker, en schopte het zelfs tot nummer één in De Afrekening en dat kunnen we maar al te goed begrijpen. De single barst van de energie, en bevat ook nog eens een refrein dat we deze zomer luidkeels willen meebrullen. Trouwens niet het enige nummer dat wel geschikt zou zijn als festivalanthem: wat dacht u van “Waiting On My Own”?
Een commerciële plaat is Family Dinner gelukkig niet geworden. Daar zullen ook de producers Reinhard Vanbergen (Das Pop) en Michael Badger-Taweel (King Gizzard & The Lizard Wizard) hun rol in gespeeld hebben. Zo klinken oude bekenden “Ricochet” en “Tube Spit” een tikkeltje vuiler en meer lo-fi, en lijken ze ook nog eens live-opnames te zijn. Ook “I Need A Gun” bevat aardig wat buskruit, met een breakdown waarvan menig metalband nog wat kan leren. Het geheel klinkt heel organisch en ongeforceerd, maar lijkt soms iets te veel op een demo. Het is met plezier luisteren naar de elf nummers, al had wat precisie hier en daar sommige nummers nog beter gemaakt.
Op Family Dinner zegeviert de gitaar (hoera!), met als absoluut boegbeeld het straffe “White City”. Het razende tempo haalt elke sneltrein in China met gemak in. En dan hebben we het nog niet eens over de absurd geniale finale gehad. Garagepunk op zijn best noemen we dat, en daar mogen we op dit album wel vaker van proeven. “Keep On Going” duurt maar twee minuten, maar bezit een drive en ruwheid. Fans van fuzzpedalen komen aan hun trekken op ‘oude’ rot “Do They See Me”. Het schuren van het plectrum op de bovenste snaar zorgt voor rechtopstaande haren, en de tempowissels zorgen voor heel wat (positieve) verwarring. Het speciaalste nummer bevindt zich helemaal op het einde, met het net iets te lange “Sneaky Snake”, een nummer dat zeker niet misstaan had in een spaghettiwestern van de jaren zestig. Soundtracklegende Ennio Morricone zou er zeker en vast jaloers op geweest zijn.
SONS had het met zijn eerste plaat op veilig kunnen spelen, maar dat hebben de mannen gelukkig niet gedaan. Ten opzichte van de ep is de sound wat aangepast en zitten er meer lo-fi elementen in, waardoor SONS nog vuiler en intrigerender overkomt dan voordien. Vooral nummers als “White City” en “Waiting On My Own” trekken onze aandacht. Die zullen deze zomer ongetwijfeld voor heel wat moshpits zorgen. Bewonderenswaardig is ook hoe SONS het livekarakter in de studio gekregen heeft zonder aan kwaliteit in te boeten. Sommige nummers duren echter net dat tikkeltje te lang en hadden mits wat extra finesse voor een wow-effect kunnen zorgen. Family Dinner is bij momenten even uitgelaten als de zatte nonkel op een familiefeest, en mag zich daarom niettemin een geslaagd debuut noemen.
De komende maanden zijn er heel wat mogelijkheden om SONS aan het werk te zien, hier alvast een handig overzichtje:
- 30/04: Volta! in de Vooruit in Gent
- 01/05: Red Rock Rally in Brugge
- 03/05: Releaseshow Ancienne Belgique in Brussel
- 17/05: Terrasfeesten in Beveren
- 19/05: Eupen Muziekmarathon
- 07/06: Gladiolen in Olen
- 15/06: Retie Rockt in Retie
- 19/07: Kneistal in Knokke-Heist
- 26/07: Rock Olmen
- 27/07: Suikerrock in Tienen