AlbumsRecensies

Gesaffelstein – Hyperion (★★★½): Vakman die volop aan het experimenteren is

Zes jaar geleden was hij met zijn Aleph een van de boegbeelden van opzwepende, zelfs agressieve technonummers. Gesaffelstein mocht zichzelf echt een fenomeen noemen en dwong niet onterecht zijn plaats af tussen grootheden als Boys Noize en Siriusmo. De interesse van menig muziekliefhebber voor deze mysterieuze Franse producer was gewekt. Een lange reeks touren —maar liefst twee jaar aan een stuk— volgde en daarna brak een radiostilte van drie jaar aan. Kennelijk wilde Mike Lévy alles even laten bezinken om daarna nieuw materiaal van topkwaliteit te kunnen afleveren. In 2018 dook hij terug op, maar dan met twee nummers die moesten dienen voor op een ep van The Weeknd.

Toch voelden fans dat dit niet Lévy’s laatste wapenfeit van 2018 ging zijn en ze hadden gelukkig gelijk: eind november maakten we kennis met “Reset”. Een zwaar, donker nummer dat afwijkt van Gesaffelsteins gewone genre. Het is duidelijk dat hij geen tweede Aleph zal maken en dat hij wil veranderen. Voor de release van Hyperion krijgen we nog twee samenwerkingen op ons bord, met The Weeknd en Pharrell Williams strikt Lévy grote namen. De singles bevatten luchtige pop en R&B, maar ze kennen zeker ook een duistere zijde die Gesaffelstein graag opzoekt. Na deze drie verschillende tracks te horen, zijn we meer dan benieuwd naar de zeven andere nummers op Hyperion. Hoe gaat het nieuwe geluid van Gesaffelstein nu echt klinken?

De opener heeft dezelfde naam gekregen als het album en klinkt als een soort flipperkast. Het maakt je nerveus en tegelijkertijd bezit het een soort van fake opgewektheid. Als het afgelopen is, blijf je met dat onbehagen zitten en net dat is een van Gesaffelsteins bedoelingen. Hij wil zijn nummers bij zijn luisteraars laten nazinderen en zorgen dat je wakker wordt geschud van je schouderblad tot je kleine teen. Missie geslaagd hier, want we worden geprikkeld om de rest te horen. Als je de overige nummers in een paar trefwoorden moet samenvatten: duisternis, leegte, eenvoud… Andere nummers zijn dan weer opbouwend, zoals “Ever Now”, “Vortex” en “Memora”. Daarop werkt Lévy rond eenzelfde loop en varieert hij met de effecten die hij eraan toevoegt. In stijl is hij ook geëvolueerd, maar dat was zijn intentie. Hij wil niet eenzijdig worden, maar net variëren en nieuwe facetten van het techno/dancegenre ontdekken. De drie hierboven vermelde nummers voelen eigenlijk aan als een soort nachtelijke reis in de ruimte, waarna je bij terugkomst met een desolaat gevoel achterblijft. Hij komt hiermee weg, we volgen de nieuwe weg van Gesaffelstein wel.

Vier samenwerkingen op tien nummers: op zich niet zo veel voor een producer, maar ook dit is een experiment voor Gesaffelstein. Voorheen vermaakte hij zich prima op z’n eentje en dat volstond voor zulke energieke tracks. Nu vormen de collabs een welgekomen afwisseling en zijn ze zelfs noodzakelijk in een album met al die dark technonummers. The Weeknd en Pharrell ondersteunen het geheel mooi en hun sound is geknipt voor respectievelijk “Lost in the Fire” en “Blast Off”. Bij “So Bad” leveren de anders zo levendige zusjes van HAIM knap werk: zweverige, hoge noten vormen geen probleem en ze vullen een zware beat subtiel in met een allesomvattende, sombere toon. Franse producer en vriend The Hacker en het van Toronto afkomstige duo Electric Youth (hij is producer, zij is vocaliste) mochten meewerken aan “Forever”: dezelfde ingrediënten, dezelfde uitkomst —uiteraard geslaagd. 

Geen uitschieters van zeven minuten technoplezier —wat in dit genre gemakkelijk kan gebeuren— behalve dan op de afsluiter van Hyperion, “Humanity Gone”. Het lijkt alsof dit nummer een soundtrack is voor de apocalyps. Je krijgt zo goed als tien minuten eenzelfde beat met daaronder allerlei dreigende en droefgeestige melodieën en effecten. Waarom dit nummer ineens zo lang is, valt moeilijk te verklaren. In drie minuten had je ook alles van dit nummer kunnen ontdekken, maar Gesaffelstein koos er toch voor om dit aanzienlijk te verlengen. Niet bepaald nodig aangezien er geen meerwaarde of geen extra dimensie wordt geboden bij het langer maken van dit nummer.

Wat kunnen we nu eigenlijk besluiten uit Hyperion? Lévy heeft de agressieve stijl, kenmerkend op Aleph, achter zich gelaten en is volop zoekende en aan het experimenteren. Zoiets hebben wij als muziekliefhebbers graag, maar toch weten we niet goed wat te vinden van zijn kersverse album. Je blijft met een soort leegte en onverschilligheid achter. Omvergeblazen zijn we niet, maar met afkeer kan je ook niet reageren omdat er toch wel heel wat goeie dingen inzitten: melodieën, sfeerschepping, samenwerkingen… Het stemt gerust en maakt ons hoopvol voor de toekomst. Gesaffelstein is en blijft een vakman die weet waar hij mee bezig is en hij zal mits de nodige tijd en geëxperimenteer met een geslaagd, degelijk eindproduct naar buiten komen.

Facebook

Benieuwd naar nog meer muziek? Volg ons op Spotify!

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Mumford & Sons - "Good People"

België en Mumford & Sons zijn al sinds jaar en dag twee handen op één buik. Voor het beste voorbeeld daarvan moeten…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Travis Scott - "K-POP" (feat. Bad Bunny & The Weeknd)

Travis Scott is terug! De Amerikaanse rapper en producer brengt volgende week met Utopia zijn vierde soloalbum uit, vijf jaar na de…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single HAIM - "Home"

De eerste reacties op de Barbie-film zijn alvast goed tot uitstekend, maar wij bekijken nog steeds liever de muzikale kant van de zaken….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.