Citytripper? Dan hebben wij het perfecte aanbod voor jou! Aarzel niet, want The Claypool Lennon Delirium biedt je een waanzinnig trip aan naar psychedelische oorden ten zuiden van de realiteit.
Aan conventies doet het duo niet mee. Hun tweede plaat South Of Reality staat bol van de lange nummers die werkelijk alle kanten uitgaan. Dit psychedelische rockduo heeft een geheel eigen sound, die je herkent uit duizenden maar moeilijk in een hokje kan duwen. Een compliment voor de mannen, want hokjes zijn niets voor hen. Het lijkt erop dat ze het woord ‘nummer’ als synoniem beschouwen voor ‘trip’, en wellicht is dat nog de beste omschrijving van hun genre. Zonder aarzelen en zonder mogelijkheid om op adem te komen, sleept het tweetal je mee in hun delirium.
Verwacht geen nummers die opgebouwd zijn rond één riff die constant op de achtergrond te horen is. Bereid je voor op lagen, lagen en nog eens lagen! Dat de nummers telkens zo veel lagen en wendingen bevatten, wil niet zeggen dat ze rommelig zijn of geen samenhang hebben. In tegendeel, het duo is heel sterk in het creëren van een bepaalde verhaallijn rond elk nummer. Dat kan enkel omdat de muziek iets heel beeldend heeft. Elk liedje is een nieuw verhaal boordevol avonturen die rustig uitgesponnen worden. Je merkt dat alles past binnen de sfeer die het tweetal wil opwekken, waardoor hun nummers nooit gekunsteld klinken.
Het duo heeft enkele epische trips in de aanbieding. Vooral in deze nummers komt de typische, beklijvende TCLD-dimensie naar de voorgrond. De sfeer heeft iets mysterieus over zich en grijpt je bij het nekvel, waardoor je vol verwondering en nieuwsgierigheid wordt opgenomen in een geschift universum. Telkens bevatten deze trips een doordachte opbouw die je moeiteloos meesleept en de gekste wendingen laat beleven. De meest speciale creatie van het album is “Cricket Chronicles Revisited – Part I, Ask Your Docter – Part II, Psyde Effects”, doordat stevig baswerk wordt aangevuld met Oosterse vibes. Wij zijn van onze sokken geblazen, maar het is ongetwijfeld niet voor iedereen weggelegd.
Neem het met een korrel zout, maar er vallen ook enkele meer toegankelijke nummers te bespeuren op South Of Reality. In tegenstelling tot wat de titel suggereert, is “Blood And Rockets – Movement I, Saga Of Jack Parsons – Movement II, Too The Moon” een beetje Beatles-aandoend en ook “Toady Man’s Hour” zal door het bredere publiek gesmaakt kunnen worden. Natuurlijk moet TCLD er een draai geven en duurt het niet lang vooraleer deze nummers uitmonden in psychedelica. Eenvoud is niet aan hen besteed en ze kunnen zich overduidelijk niet bedwingen om te experimenteren met klanken, lagen en wendingen. Telkens is er wel een hoek af. Zo is de funky bas in “Toady Man’s Hour” catchy en zet die aan tot dansen, maar heeft deze ook een speciale en opvallende klank. Hetzelfde geldt voor “Blood And Rockets […]”. Er weerklinken zanglijnen die meteen blijven hangen onder begeleiding van een funky bas, en traag maar zeker worden die aangelengd met een dosis zweverigheid en experiment.
Nog een nieuwe zijde van de mannen wordt getoond op “Little Fishes” en “Like Fleas”. Leuke gitaar-fills en bouncy baslijnen zorgen voor een vrolijk gevoel en door de plezante ‘lalala’s’ en ‘aaaa-aaaahh’s’ als backings zijn we helemaal verkocht. Zeker “Like Fleas” heeft iets ludieks. Zo dromerig dat het schattig wordt, maar dan mag je niet naar de tekst luisteren, want we worden zomaar even vergeleken met vlooien: ‘Like fleas on the back of a dog / Eventually we’ll be shaken off.’
Beklijvend, ludiek, funky: The Claypool Lennon Delirium kan het allemaal! Een hoge dosis aan psychedelica zorgt ervoor dat hun nummers heuse trips worden, waarin we maar al te graag ondergedompeld worden. We hopen op de aankondiging van enkele Europese tour-data, want de live-ervaring kan onmogelijk teleurstellen, lijkt ons.
