Brighton heeft al veel grote bands voortgebracht, zoals bijvoorbeeld nog niet al te lang geleden Royal Blood, maar nu staat al de volgende band klaar om in die voetsporen te treden: Yonaka. De Britse dark alt pop band onder leiding van Theresa Javis liet al meerdere keren blijken dat ze gemaakt zijn voor de grote podia’s en nu lijken ze ook de weg te vinden naar het grote publiek. Hun nummers verschijnen steeds vaker in radioplaylisten en ze stonden op heel wat roemrijke festivals waaronder Primavera Sound, Roskilde, Reading & Leeds en gisteren nog hun eerste Belgische show ooit op Pukkelpop. Met Teach Me To Fight verschijnt vandaag hun tweede ep waarop ze nogmaals laten blijken dat ze echt klaar zijn voor het grote werk.
De ep openen doet “Fired Up” op een Yonaka-gewijze manier: een energetisch refrein met een overweldigende catchy melodie dat je meteen meeneemt. De sound van “Fired Up” klinkt vol en tegelijk ook een beetje duister, maar ook steeds heel toegankelijk voor de radio. Het verbaast dan ook niet dat het nummer momenteel frequent gedraaid wordt op de Britse radiozender BBC Radio 1. “Fired Up” bevat ook heel veel potentieel om uit te groeien tot een hit en is gewoonweg slim opgebouwd naar het grootse refrein.
Ook hun tweede single van de ep, “Waves“, bevat heel wat potentieel om het tot in de radiolijsten te schoppen omwille van zijn strakke melodie die verslavend werkt en je telkens opnieuw wil beluisteren. Opvallend is bovendien dat ze de synths op “Waves” voor het eerst versterkt in de spotlights brengen en ze hiermee nog meer variatie in hun sound weten te brengen. Het echte hoogtepunt van het nummer is desondanks de powerstem van frontvrouw Theresa Javis die perfect past bij de soms wel dreigende tonen op “Waves”.
De vier leden Yonaka omschrijven de muziek die ze maken als heavy pop, maar wij zouden daar het woord rock nog aan toevoegen. De nummers van Yonaka klinken allemaal heel catchy waardoor ze wel de belangrijkste karaktereigenschap van een degelijk popnummer bevatten. De sound van Yonaka wordt toch grotendeels gedragen door loeiharde gitaren die een stevige geluidsmuur weten te creëren die je in de hedendaagse popmuziek niet vaak tegenkomt.
Theresa is een vrouw met ballen en dat ze graag wil leren hoe ze moet vechten, kunnen we maar al te graag begrijpen zoals op titeltrack “Teach Me To Fight” blijkt. Het nummer gaat meer de richting op van hun debuut-ep Heavy en ligt ook wat in de lijn van Royal Blood. De strakke baslijn levert het nummer in ieder geval een stevige dosis ‘badass’-gehalte op dat ons hart meteen sneller doet slaan van gelukzaligheid en ons in de zevende rockhemel katapulteert. Snedige gitaren vinden we ook op “Wish You Were Somebody”, het laatste nummer van de Teach Me To Fight ep, terug. Het erg persoonlijke “Wish You Were Somebody” gaat trouwens over proberen iets te zijn dat iemand anders wilt dat je bent, maar je dan realiseren dat je beter bent dan dat en verder gaat. Toffe eindnoot voor een erg variabele en toch kwalitatief sterke ep!
Op Teach Me To Fight staan vier degelijke nummers die de buzz rond Yonaka alleen maar zullen vergroten. Het bevat tegelijk ook een hit in wording (“Fired Up”) die hen wel eens de grote doorbraak zou kunnen verschaffen. Elk nummer wordt op een overtuigende en eerlijke manier gebracht met ondersteuning van een vaak stevige instrumentatie die de powerstem van Theresa nog meer in de kijker weet te zetten. Yonaka is gegroeid als band, zoveel is duidelijk en als ze zo blijven verder doen, zullen ze binnen een aantal jaren de arena’s van deze wereld vullen.
