De subliemste supergroep
We mogen Lefto dit jaar weer dankbaar zijn voor al de goede dingen die we zaterdag in de Boombox mochten aanschouwen. Blikvangers van de dag was zeker het project R+R=Now, een supergroep bestaande uit pianist Robert Glasper, Terrace Martin, Taylor McFerrin, Derrick Hodge, Christian Scott en Justin Tyson. Ze leverden een meer dan solide mix af van jazz, R&B, hiphop en af en toe ook wat soul. Helaas was de interesse voor R+R=Now eerder beperkt aangezien de Boombox maar voor de goede helft was gevuld. De zes op het podium lieten een uur lang hun instrumenten spreken en dat zorgde soms voor wat monotone momenten die steeds onderbroken werden met een aantal goede solo’s. Tussendoor mocht Robert Glasper zijn beatbox skills even bewijzen en gingen de anderen even van het podium. Na een vijftal minuten kwamen de de bandleden weer op het podium gewandeld en eindigden ze de laatste vijftien minuten in schoonheid. Overweldigend was het optreden niet, maar we hebben er toch in volle teugen van kunnen genieten!
Het gezelligste swingpaleis
From Paris with love. Beter kunnen we de groep L’Impératrice niet beschrijven. Terwijl ze in het Sportpaleis als voorprogramma van Oscar & The Wolf wat flets uit de bocht kwamen, kregen ze de Labo helemaal mee. De nummers uit hun debuutplaat Matahari brachten iedereen aan het swingen en zorgden geregeld voor een apotheose. De nummers klonken misschien soms iets te veel op elkaar, maar daar trok niemand zich iets van aan. Een uur lang danste iedereen een variant van de bijtrek-pas wat ervoor zorgde dat iedereen nat van het zweet de tent uit keerde. L’impératrice werd alvast één van de gezelligste feestjes van deze editie.
Het beste van 2 werelden
https://www.instagram.com/p/BlOqhLQF22O/?tagged=ho99o9
De hiphop die Ho99o9 maakt komt zo dicht in de buurt van metal, dat het optreden bestaat uit één grote moshpit. Langs de andere kant lijkt de metal zo hard op hiphop, dat hij een ongelooflijk interessant publiek aantrekt. De spits zijn furieus, de riffs zijn moordend en de drums vernietigend. Wanneer de band een gigantisch snel tempo aanhoudt, dan gaat het publiek helemaal wild. Laat dat nu net het grootste deel van de set bevatten. Een combinatie van hiphop, hardcore, punk en metal is vrij uniek, en het publiek doet daarom extra hard zijn best om er een spetterend moshpitfeest van te maken. “Bonecollector” was het grote hoogtepunt, in een optreden dat bestond uit enkel maar hoogtepunten. Alles kapot? Wees maar zeker!
Mooiste artwork
https://www.instagram.com/p/BlOiLk8D1ZI/?tagged=kollektivturmstrasse
Kollektiv Turmstrasse bracht zaterdag de Red Bull Arena op gang. Het duo uit Hamburg wist te verbazen met prachtig artwork op de schermen. We weten nu al dat er in de Redd Bull zone altijd met projecties wordt gewerkt, maar vaak zijn deze erg minimalistisch en weinigzeggend wat de vaak simplistische beats vergezeld. Gisteren was het eens wat anders en was er duidelijk veel moeite in gestoken. We kregen heel artistieke visuals voorgeschoteld waarop echte mensen te zien waren die op de beats van het DJ duo bewogen. Er was dan ook een groot publiek aanwezig die losgingen op de mix van house en dance. Een goede sfeer hing er zeker wel en volgens vaste gewoonte werd het weer één groot feest.
De stille held
https://www.instagram.com/p/BlO34ASAKLi/?tagged=nilsfrahm
Nils Frahm heeft geen introductie meer nodig want met dit jaar al twee uitverkochte AB’s achter de kiezen, groeit zijn populariteit in België onophoudbaar. Dat dit niet meteen voor de hand liggend is, weten we al langer want zijn muziek is verre van commercieel. Frahm bewees op Dour dat hij zijn uitmuntende melodiën ook live goed tot zijn recht kan laten komen. Het publiek deed zijn best om flink te luisteren, maar dat was niet voor iedereen weggelegd. Wie wel luisterde kom wegdromen op fantastische melodieën die deur naar de droomwereld opende. Nils Frahm was een spannende maar ook risicovolle boeking voor Dour, maar het was de moeite waard.
Koelste kikker
https://www.instagram.com/p/BlPwaCrjpgq/?tagged=mickjenkins
De meest rustige en eerlijke performance van alle rappers op Dour komt van Mick Jenkins. Hij beschikt over een heerlijke flow en brengt songs met de juiste hoeveelheid energie. Alles aan de Amerikaan klopt, en daar genoot een volle Boombox met volle teugen van. “Jazz”, “Communicate” en “Angles” worden allemaal op enthousiasme onthaald en niemand kan stil blijven staan. De rapper staat op een belangrijk punt in zijn carrière, want voor een doorbraak is dit het perfecte moment. Dour is al overtuigd.
De typische headliner
https://www.instagram.com/p/BlOrgukn4G9/?tagged=altj
Ze waren de afgelopen jaren al kop van de affiche op o.a. Rock Werchter en Pukkelpop en wisten Vorst Nationaal uit te verkopen, maar op Dour stonden de mannen van Alt-J nog nooit. Op de dertigste editie mochten ze voor het eerst aantreden en speelden ze voor een drukke weide hit na hit. Hun show was nagenoeg dezelfde als op Werchter een jaar geleden, maar kwam door het late slot beter tot zijn recht. Het was donker en dat is natuurlijk de ideale omstandigheid om Alt-J aan het werk te zien.
Een strakke visuele show gaf de nummers wat meer kracht, maar camoufleerde de matige goesting van de band niet. Leadzanger Joe Newman heeft geen beklijvende stem dat je hart sneller doet slaan en mist bij momenten wat vuur. Niet alles werd even zuiver gezongen, maar dat lieten de fans niet aan hun hart komen. Ze zongen gewillig met alle hits mee en genoten met volle teugen van de set. Highlights van de set waren bovendien “3ww” en “Matilda”. Alt-J heeft misschien al te veel shows gespeeld waardoor het vuur er voor de moment misschien al af is. Een kwaaltje waarmee ook een heleboel andere headliners te kampen hebben.
Meest flexibele dreadlocks
Daar was de langverwachte Denzel Curry. Boombox. 00u. De dj bleek niet overtuigend te zijn, maar dan komt Curry om de tent af te breken. Met “Switch it up” en “ULT” ging het dak er af, en kon hij rustig beginnen aan het echte spektakel. In zijn gekende kalmte kan hij toch aan een spectaculaire snelheid een feest beginnen. Andermaal de passage van een XXX-tribute, om vlotjes over te gaan tot “Ultimate”. Een laatste verrassing komt er met “Chop Suey” van System of a Down. Perfect evenwichtige show van een upcoming man.
Het grootste mysterie
Ross From Friends, een experimentele musicus uit Groot-Brittannië, kreeg later op de, avond een plaatsje in Le Labo. Hij brengt een heel mysterieuze set waarin hij werkt met dance beats die hij langzaamaan verder uitbouwt met als resultaat dromerige dansmuziek. Hij wist het publiek te hypnotiseren met zijn spannende set en er werd opnieuw goed gefeest in Dour. In Le Labo werd er opnieuw met veel spots gewerkt en dit zorgde voor een Club sfeer in de donkere tent. Ross From Friends aka Felix Clary Weatherall had duidelijk succes aangezien er telkens meer en meer festivalgangers naar binnen werden gezogen. De muziek was erg eenvoudig, maar er was toch voldoende afwisseling waardoor het niet saai en eentonig werd. Misschien zat de gitarist, die zich naast de twee beatsmakers plaatste, daar voor iets tussen.
Beste Stromae Remix
Suprise surprise, dit jaar staat de Berlijnse dj Paul Kalkbrenner nog eens in België. De band met België is hecht en dat vertaalt zich erin dat hij elk jaar wel op één van de grootste Belgische festivals staat. Gisteren was het nog eens de beurt aan Dour en dat met zijn nieuwe plaat Parts of Life onder de arm. Voor zijn inmiddels vierde passage op het grootste Waalse alternatieve festival, wist de Berlijnse dj weer voor één groot technofeest te zorgen aan The Last Arena. Vorige zomer speelde hij Pukkelpop nog plat met zijn concept ‘Back to the Future’ waar hij vooral rave klassiekers van andere artiesten draaide, op Dour speelde hij vooral nummers uit zijn eigen catalogus en daar kon “Sky and Sand” en “Feed Your Head” natuurlijk niet ontbreken. Ook het lichtspel was weer on the point en ook de remix van “Te Quiero” van Stromae was een schot in de roos. Die Duitsers kunnen dat gewoon, goede feestjes bouwen.
De meest atypische dj van de avond
https://www.instagram.com/p/BlPGRLtnp6O/?tagged=daphni
Terwijl Paul Kalkbrenner het beste van zichzelf gaf op de main stage, moest Daphni proberen om wat volk te lokken naar La Petite Maison dans La Prairie. Dat lukte maar matig, en het is jammer dat er zo weinig volk stond. Van zodra Floating Points zijn strakke set eindigde, verdween iedereen in de nacht en moest Daphni (het soloproject van de frontman van Caribou) het voor een nagenoeg lege tent doen. Hij bracht soul en funky vibes die wel voor een heel dansbaar en zwoel sfeertje zorgde. Iedereen die er stond, danste zich wel te pletter en het is dan ook jammer dat zoveel mensen naar die andere kale man gingen kijken.
Perfect verlengstuk van Dour festival
Lefto is Dour en Dour is Lefto. Ook op de dertigste editie van het festival is onze geliefde Brusselse DJ aanwezig. Het valt wel op dat er in het begin van zijn b2b set met Benji B opvallend weinig mensen staan. Gelukkig blijft het volk toestromen van zodra Lefto achter de draaitafel staat. Hij haalt uit elke stijl de beste nummers, van summerhouse tot chillhop en zuivere techno, hij maakt met elk genre een heerlijke set. Nummers van Denzel Curry, Asap Rocky en Tyler, the Creator komen in overvloed, terwijl ze afgewisseld worden door stomende technobeats. Lefto blijkt nog maar eens de perfecte afsluiter op een zaterdagavond van Dour.
