Credits: BillBoard

De ene is een rapper, de andere producer. De ene afkomstig uit Detroit, de andere uit Atlanta. Big Sean deed begin 2017 met I Decided. een gooi naar album van het jaar, Metro Boomin volgde onlangs zichzelf op als producer van het jaar. Op Double or Nothing slaan ze de handen in elkaar en bewijzen ze waarom ze allebei grootmachten zijn in het huidige hiphop koninkrijk.

Tijdens de beginjaren van het genre was de producer minstens even belangrijk als de artiest die zijn eigen teksten schreef en rapte, maar tegenwoordig is dat wel even anders. Rappers staan zelf veel meer in de spotlight, beroepen zich op verschillende producers om variatie in hun sound te brengen en alsof dat nog niet erg genoeg is, gebruiken sommigen zelfs ghostwriters! Laat het nu net dat zijn dat producer Metro Boomin en rapper Big Sean proberen te doorbreken.

If Young Metro don’t trust you, I’m gon’ shoot you. Als wij dit zinnetje aan het begin van een nummer horen, worden we spontaan enthousiast. Het is als het ware de handtekening van Metro Boomin en staat meestal garant voor killer beats. Dat is ook hier niet anders. Wanneer Travis Scott aan de hook van “Go legend” begint, wordt duidelijk dat Metro Boomin het grof geschut heeft bovengehaald. Big Sean volgt snel, met snedige verses die zowel uitdagend als uitnodigend zijn. De luisteraar wordt nog wat in de waan gelaten, maar dat zal van korte duur zijn.

Doorheen de rest van het album komen we nog heel wat gastartiesten tegen. Zo brengt lead single “Pull Up N Wreck” de onvermijdelijke 21 Savage met zich mee. Met alle respect, maar het is ons een compleet raadsel waarom artiesten hem blijven betalen voor features. Gelukkig doet Big Sean ons dit snel vergeten met een fantastische derde verse. Overtuigend lyricism, vloeiende tempowissels en clevere wordplay: Big Sean heeft het allemaal. Metro Boomin dompelt ons ondertussen onder in uiteenlopende beats, zo wanen we ons even in een aflevering van Narcos door de zuiderse sfeer op “Who’s Stopping Me”. Big Sean neemt de melodie met beide handen aan en rapt er met een zwoele stem over.

Halverwege de plaat botsen we op het enige nummer met vrouwelijke vocals. Op “So Good” introduceert Big Sean zijn stadsgenote Kash Doll die op een zoete manier de tweede verse aansnijdt. ‘Zoet’ is ook meteen een goeie omschrijving voor het volledige nummer. ‘Head so good, pussy so good – If I could quit my job and fuck you all day, shit I would.’ Vanaf nu wordt de plaat echt interessant. De diepe, speelse beats passen perfect bij de sensuele vibe van het nummer. Metro Boomin lijkt wel de Kerstman, met verfrissende instrumentals als cadeautjes waar we al heel het jaar op wachtten.

Zo voorziet hij “Savage Time” van een evil kick in combinatie met een oppeppende piano. Het tempo is hoog en Big Sean hakt er stevig op in. Midden in het nummer vertraagt alles en worden de beats uitgesponnen tot een minimalistische tonencombinatie. Wat volgt, is fantastisch: Big Sean begint opnieuw te rappen en bouwt rustig op tot hij weer op een strakker tempo komt. Om het af te maken tovert Metro Boomin nog een konijn uit zijn hoed. Door vocals van Travis Scott als outro te gebruiken, laat hij het nummer heerlijk uitbollen. “Savage Time” is productiegewijs een van de sterkste nummers op dit album.

Naar het einde toe hebben we door dat we eigenlijk gewoon naar prachtige muziek zitten te luisteren. “Even The Odds” is een duister getint nummer, maar heeft dankzij de overlappende en opbouwende melodieën ook iets goddelijk. Samen met collega’s Young Thug en Gucci Mane baant Big Sean zich een weg door de duisternis. Metro Boomin houdt deze sfeer aan met “In Tune”, dat start met een sample uit de soundtrack van de film Set It Off (1996). Big Sean rapt gefocust over hoe hij spiritueel gezien helemaal in tune is met zichzelf. Bovendien bevat dit nummer wellicht een paar van zijn beste verses: ‘And God blessed me like I got bad allergies, So I’m working like I run off an eternal battery – And if I dress casual, no I’m not a casualty, And if I put my mind to it then that’s what it has to be.’

Metro Boomin en Big Sean hebben duidelijk de tijd genomen om hun talenten te mixen. Ze eindigen dan ook sterk: “No reason” bevat een catchy clarinet en niemand minder dan Swae Lee van Rae Sremmurd. Ingrediënten voor een hit dus. Het laatste nummer, “No Hearts, No Love”, is dan weer classic Big Sean. Een feel-good nummer als afsluiter, de ideale gelegenheid om nog eens te benadrukken hoe goed dit hele album is. ‘No Hearts, No love, No kumbaya…’ zingen wij lustig mee terwijl we onze vooroordelen over trapmuziek definitief aan de kant schuiven.

Zowel Metro als Sean bewijzen op Double or Nothing dat ze hun status in hiphop waardig zijn. Met nummers als “Low Life” (Future), “Bad and Boujee” (Migos) en “Mask Off” (Future) kan Metro Boomin al een indrukwekkende CV voorleggen. De producer schakelt hier zelfs nog een versnelling hoger door een volledig album met gevarieerde beats en krachtige samples af te leveren. Beste hiphop producer van deze nieuwe generatie? Wellicht. Voor Big Sean is de beoordeling moeilijker. Hoewel zijn strakke verses het nooit laten afweten, zit hij hier tekstueel gezien niet op zijn hoogste niveau. Dat hoeft ook niet, zowel rapper als producer bewijzen dat een goede samenwerking ook in 2017 nog pareltjes kan opleveren.