AlbumsRecensies

Nick Hakim – Green Twins (★★★½): Een soulvolle trip naar Dali-land

AlbumsRecensies

Nick Hakim – Green Twins (★★★½): Een soulvolle trip naar Dali-land

Nick Hakim, de Amerikaan met Peruviaanse/Chileense roots, kende met zijn EP’s Where Will We Go Pt. I & II al een bescheiden succes. Nu brengt hij eindelijk zijn eerste langspeler Green Twins uit, één waar hij naar eigen zeggen al vier jaar mee bezig is. Al van bij zijn verhuis van Boston naar muzikale hub Brooklyn. Als kind was hij altijd al omringd door verschillende muziekgenres: van de Nueva Canción van zijn ouders tot de punk van zijn broer. Dit reflecteert zich in het album dat een amalgaam van jazz, electro, soul en psychedelica is.

Green Twins begint sterk met de titelsong en “Bet She Looks Like You”. De vloeiende jazzy tunes klinken aangenaam in de oren en gaan perfect samen met zijn zachte stem. Ruimte blijkt ook al snel een belangrijk concept binnen het album, zo bewijzen de ruime arrangementen en het vocaal spel, waarbij de ene stem dicht klinkt en de andere weer net van ver. De echo die zo ontstaat geeft de plaat meer diepte. “Bet She Looks Like You” was de eerste geloste single van het album en eveneens opgenomen in zijn slaapkamer in Brooklyn. Het was ook de eerste keer dat Hakim werkelijk met zijn sound durfde te experimenteren, en het loont. De soulvolle psychedelische soundscapes zijn een van de hoogtepunten van de plaat.

Een ander hoogtepunt is “Cuffed”, deze begint met een frisse beat maar bevat veel soul en flow. Het is één van de meest toegankelijke liedjes en bevat ondanks zijn lengte (bijna zes min.) toch een hoog radiogehalte. Van het radiovriendelijke “Cuffed” gaan we naar het nog mooiere maar donkere “Miss Chew”. Een trage opbouw met R&B-invloeden aangevuld met een jazzy trompet. Het neemt je zo mee naar een rokerige jazzclub in een donker guur steegje in Brooklyn. De weergalmende falset stem van Hakim geeft er dan weer een buitenaardse glans aan.

De hoofdrolspeler van Green Twins is ongetwijfeld de stem van Hakim, die zacht en aangenaam klinkt en overloopt van emotie. Zelf zegt de man dat elk lied heel momentaan is en elk op zich een zelfportret is van hoe hij zich dan voelde. Het is die emotie die zijn stem weet verder te stuwen en hem net zo krachtig maakt. Bovendien speelt de instrumentatie op soms ingenieuze wijze samen met zijn lyrics. In “Slowly” bijvoorbeeld, vertelt hij over een droom waarin hij naar een vergane liefde verlangt. Zijn woorden worden dan bijgestaan door uitgerekte schreeuwen die het onvervulbare perfect uitdrukken. De xylofoonklanken zorgen dan weer voor het droomeffect.

Toch zijn er ook enkele liedjes die niet helemaal warm maken, zoals “Farmissplease” en “TYAF”. Misschien is het omdat “TYAF” de sfeervolle ballade “Needy Bees” opvolgt en daarom wat eendimensionaal klinkt. Op zich is het lied niet slecht, maar in die twee minuten geraak je niet helemaal meegesleept en lijkt het meer op een korte intro voor “Cuffed”, dat erop volgt. In “Farmissplease” zijn duidelijke hiphop-sporen terug te vinden maar klinkt zeer repetitief en weet ook niet helemaal te overtuigen.

Green Twins eindigt uiteindelijk met “JP”, dat met een snelle beat begint en steeds meer wordt bijgetreden door verschillende stemmen en drums tot het zich ontpopt in een ware mayhem, waar elk element volledig zijn eigen ding begint te doen en er een ongecontroleerd allegaartje ontstaat. Tegen het einde van het lied dooft de chaos dan zachtjes uit. Het is niet de sterkste song van de plaat en een beetje een spijtige keuze als afsluiter. In plaats van lang na te zinderen, zoals zijn andere songs doen, weet je deze vrij snel van je af te schudden.

Met Green Twins heeft Nick Hakim een rijke en gelaagde plaat geleverd. Het album begint met enkele toegankelijkere liedjes en gaat zich steeds meer ontwikkelen naar het psychedelische. Hij experimenteert grenzeloos met verscheidene genres waardoor er een surrealistisch sound ontstaat dat hij helemaal het zijne kan noemen. Toegegeven, sommige liedjes vragen meerdere luisterbeurten om zo de vele lagen ten volle te appreciëren. Maar het is net zijn complexiteit dat deze plaat spannend houdt. Als debuut kan dit absoluut tellen en het doet al wat uitkijken naar wat erna volgt.

Facebook / Twitter / Instagram

 

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Dojo Cuts - "Say My Name"

In 2008 ontstaat Dojo Cuts, een Australische band bestaande uit zes leden. Ze brengen groovy funk met invloeden uit de jaren zestig…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single IKNOWNOA - "Season of Liars"

IKNOWNOA is een Cubaanse Nederlander, opgegroeid in Eindhoven en met Rotterdam als uitvalsbasis. Vorig jaar bracht hij de ep Relentless uit en…
LiveRecensies

Cat Burns @ Ancienne Belgique (AB): Dagboekverhalen van een prille volwassene

Een ode aan de beste tijd van haar leven: dat moest en is early twenties geworden. Hoe je ze ook kent –…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.