Tom Tukker is een Nederlandse soloartiest die enkele dagen geleden zijn eerste EP Rain uitbracht. Zijn insteek is geweldig, het gaat over rust in tijden waar alles in teken staat van prestatiedrang en waarbij het nooit enkel nog gaat om plezier maken. Zijn nummers zouden ervoor moeten zorgen dat we ontspannen en vooral ontsnappen van deze prestatiegerichte maatschappij.

De EP greep meteen onze aandacht met het eerst nummer “Just Run”. We houden bijvoorbeeld enorm van de rustige opbouw en het minimalistische geluid van de piano in combinatie met Toms integere stem. De kers op de taart was het krachtig en aanstekelijk refrein. Dit wordt iets, dachten we. Dit geloof bleef overeind tot het tweede nummer “Rain is Gone”. Hier gelden dezelfde elementen, maar het heeft niets extra, wat het uniek zou maken. We missen iets.

Nadien wilden we toch iets anders horen, het speciale was er een beetje vanaf. Maar de drie overige songs blijven heel erg gelijkend met de eerste twee. Elk nummer heeft bijvoorbeeld dezelfde opbouw en hoewel dit niet zo slecht is omdat ze mooi blijven, verveelt het uiteindelijk toch een beetje. Er zou dus meer afwisseling moeten zijn. De twee eerste nummers van op de EP zijn duidelijk ook wel het beste en dan lijken de andere songs jammer genoeg een slechte afspiegeling van deze eerste twee.

Kortom, Tom Tukker heeft dus zeker potentieel. Dit kan kan zich bijvoorbeeld nog verder ontwikkelen als deze EP ooit verder wordt uitgebouwd tot een echt album en er dus nog een vijftal songs komen die voor wat meer afwisseling zorgen. Als dit allemaal gebeurt zijn we vast en zeker fans!