Interviews

Interview Temples: “Belgische chocolade of Belgische wafels? Belgisch bier en een kiwi”

Enkele maanden terug zaten we samen met frontman James Bagshaw en bassist Thomas Warmsley van de Britse neo-psychedelische band Temples rond de tafel. Neergezeten in de suede afgewerkte lobbyzetels van een poepchic Brussels hotel onderwierpen we de jongens aan een spervuur van vragen. Van favoriete dier, tot diepgaandere thema’s als het al dan niet kiezen voor een producer en de Brexit.

Dansende Beren: ”Dag James en Thomas, laten we eenvoudig beginnen. Wij noemen onszelf Dansende Beren, maar we vragen ons af wat jullie favoriete dieren zijn?”

James Bagshaw: “Ik heb om onbepaalde redenen altijd een voorkeur gehad voor olifanten. Misschien is het wel door de lederachtige huid. Weet je, het zijn gewoonweg geweldige schepsels, ze lijken wel rechtstreeks uit de prehistorie weggeplukt en dat maakt waarschijnlijk dat ik er zo gefascineerd door ben.”
Dansende Beren: “Bedoel je dan niet eerder een mammoet dan een olifant?”

James Bagshaw: ”Neenee, gewoon de ‘standaard Afrikaanse olifant’, die hebben ook zo van die grote oren in vergelijking tot andere olifanten.”
Thomas Warmsley: “Mijn favoriet dier is de vliegende vos?”
Dansende Beren: “De vliegende vos?!”

Thomas Warmsley: ”Je kunt je het wat voorstellen als een vos die gezegend genoeg is om vleugels te hebben…”
James Bagshaw: ”Brr, eng”
Thomas Warmsley: ”… Ze zien er misschien wel angstaanjagend uit, maar dat willen ze eigenlijk niet, het is een interessant dier en het enige ‘rare beest’ is de natuur zelf.”

Dansende Beren: “Zijn er bepaalde locaties of zalen waar jullie graag zouden spelen?”

James Bagshaw: ”De Grand Ole Opry, een zaal in het zuiden van Noord-Amerika waar vooral country gespeeld wordt. Johnny Cash heeft er bijvoorbeeld ooit gespeeld. Vermoedelijk zou onze muziek niet echt passen bij de akoestiek en het karakter van de zaal. We zouden hoogstwaarschijnlijk onze nummers wat moeten strippen om het passend te maken.”

Dansende Beren: ”Temples acoustic session?”

Thomas Warmsley: ”Ja misschien wel, maar eigenlijk houden we niet zoveel van te rustige muziek.“

Dansende Beren: ”The XX speelde een record klaar door de Electric Ballroom zes maal uit te verkopen. Hoe staat het met jullie populariteit in eigen land?”

James Bagshaw: ”Onze muziek spreekt een meer underground-milieu aan, dus dat record breken zal er waarschijnlijk nooit echt inzitten. We kregen wel al veel mooie kansen om te spelen in zalen waar we vroeger alleen maar van konden dromen.
Thomas Warmsley: ”We speelden onder andere op Winter Wonderland in de Brixton Academy en in de Alexandra Palace. Dat was voor ons toch heel wat. We waren er ons van bewust dat Pink Floyd, toch een van de bands waar we naar opkijken, daar ook ooit op de planken stond.”
Dansende Beren: ”Is het dan een droom om ooit voor een nog groter publiek te spelen? Jullie hebben toch al een behoorlijk omvangrijke fanbase uitgebouwd op basis van jullie debuutplaat?”

Thomas Warmsley: ”We hebben niet de ambitie om bijvoorbeeld Madison Square Garden te gaan vullen. We willen gewoon steeds nieuwe en betere albums schrijven dan de voorgaande. We willen ook creatiever te werk gaan en origineler worden.”

Dansende Beren: ”Zijn jullie dan ooit volledig tevreden met een resultaat, aangezien jullie zo perfectionistisch zijn?”

James Bagshaw: ”Jawel hoor, zo is Sun Structures een album waar we trots op zijn en waarvan we tot op vandaag nog heel veel nummers uit live spelen. Het is niet dat onze nieuwe plaat een ‘nieuw hoofdstuk’ is. Misschien zal het binnen een paar jaar wel zo zijn dat we maar een paar nummers uit deze albums spelen en ze niet langer als relevant zullen beschouwen.”

Dansende Beren: ”Bij het maken van de nieuwe plaat hebben jullie naar eigen zeggen een boel dingen ontdekt die jullie nog niet konden op het eerste album, wat was zo een van die dingen?

James Bagshaw: ”We wilden graag een drumgeluid hebben dat we kunnen categoriseren als ‘het drumgeluid van Temples’. Want een uniek drumgeluid hebben, is wel een mooie feature als je indie- en gitaarmuziek maakt. Op het eerste album maakten we vooral gebruik van een meer basic, ouder klinkend drumgeluid. We wilden dit geluid op deze plaat bewaren maar dan met een stevige, ruisloze stomp eraan toegevoegd. Na lang zoeken vonden we eindelijk een geluid dat wanneer je de kick drum aanslaat zou moeten aanvoelen als een olifantenstomp.”
Thomas Warmsley: ”Een beetje als de bas die je soms voelt in een club, dat gevoel wilden we kunnen overbrengen naar een koptelefoon. Daarvoor hebben we vooral geëxperimenteerd met die frequenties. Op dat vlak van experimenteren zijn we op het eerste album misschien te braaf gebleven.”

Dansende Beren: ”Hebben jullie meer durven experimenteren tijdens het maken van Volcano door de goeie feedback die volgde na Sun Structures of was dit een losstaande keuze?”

James Bagshaw: ”We hebben op Volcano niet meer geëxperimenteerd dan op Sun Structures, maar het schrijfproces verliep wel meer ervaren. Het heeft ervoor gezorgd dat we de plaat een ander karakter en andere kleur konden geven.
Thomas Warmsley: ”Volcano is een directer album dan Sun Structures, maar het is nooit de intentie geweest om echt afstand te gaan nemen van onze debuutplaat.”

Dansende Beren: ”In een ouder interview verklaarden jullie ook met drugs geëxperimenteerd te hebben ten tijde van Sun Structures, is dat anders geweest op Volcano?”

James Bagshaw & Thomas Warmsley in koor: ”Geen commentaar – lachen –“

Dansende Beren: ”Toen jullie doorbraken met Sun Structures werd al snel de vergelijking gemaakt met The Beatles, maar jullie waren niet zo tevreden met die vergelijking?”

James Bagshaw: ”Het is lui om om een band te vergelijken met ‘The Beatles’. Het is in essentie erg flatterend om vergeleken te worden met hen, maar we hopen dat de vergelijking niet die perceptie van de mensen vormt over Temples. We zijn een band met een eigen geluid, niet louter een als-The Beatles-klinkende act.”

Dansende Beren: “In bepaalde interviews vertelden jullie dat het enige doel met Temples was om nummers te schrijven en te blijven schrijven, dromen jullie bijvoorbeeld niet van een samenwerking met andere groepen of andere doelen met de band?”

Thomas Warmsley: ”We weten dat die kansen zich in de toekomst kunnen voordoen naarmate we bekender worden. We willen onszelf vooral gewoon uitdagen en muziek blijven schrijven. We hopen dat de mensen open blijven voor de veranderingen die we als band doormaken en niet zullen vasthouden aan een perceptie die ze misschien nu van ons hebben.
James Bagshaw: “Verandering is onvermijdelijk en het is belangrijk dat je vooruitgang boekt.”

Dansende Beren:”Jullie debuut heet Sun Structures de opvolger Volcano, hebben jullie iets met hitte-gevoelige albumtitels?”

James Bagshaw:”Haha, dat is puur toeval, wel mooi gevonden!”

Dansende Beren: ”Wanneer we de tracklist van Volcano bekeken vonden we geen titeltrack met dezelfde naam, waar komt de naam vandaan?”

James Bagshaw
: ”Aanvankelijk ging het nummer “Oh The Saviour” “Volcano” heten. Het nummer is trouwens ook geschreven op de flank van een vulkaan. Het woord ‘Volcano’ werkte voor ons niet helemaal als songtitel voor dat nummer, dus besloten we het als albumtitel te gebruiken.”
Thomas Warmsley: ”Het is best wel een majestueus woord. We hebben geen vulkanen in de UK, maar iedereen weet wat vulkanen zijn en hoe ze eruitzien. We gebruiken het woord ‘Volcano’ eigenlijk een beetje als een metafoor voor ‘iets groots maar toch natuurlijk’.”

 Dansende Beren: ”Hebben jullie zelf een bepaald lievelingsnummer op het album?”

Thomas Warmsley:”We houden van alle nummers op het album. We hebben met onszelf een afspraak gemaakt dat we geen ‘opvulnummers’ toelaten op de plaat. Van elk nummer zijn we als band volledig overtuigd. Bij meningsverschillen gaan we door tot we van elk nummer als band denken ‘ja, dit is het en dit verdient een plekje op ons album’.”

Dansende Beren: ”Wat is de rode draad doorheen het album?”

James Bagshaw: ”Die is er niet echt, alle nummers staan een beetje op zichtzelf. We proberen op alle nummers de verschillende aspecten van de menselijke geest weer te geven zonder rond een bepaald onderwerp te gaan schrijven.”

De nummers zijn een pak directer geworden op het tweede album, niet directer muzikaal gezien, maar zeker wel tekstueel. De teksten zijn nu een pak ‘echter’, over bepaalde nummers op het eerste album kunnen we zelf nauwelijks zeggen wat we bedoelden –haha-. We hebben nu meer lef getoond door op dit album durven te gaan vertellen wat we eigenlijk willen vertellen maar dan in ‘moderne taal’.

Dansende Beren: ”Heeft de aankomende Brexit een invloed gehad op de inspiratie voor de nummers op het album?”

James Bagshaw: ”We denken niet dat het ons album beïnvloed heeft, maar we liggen er wel wat wakker. Het is angstaanjagend wat er aan het gebeuren is.
Dansende Beren: ”Vrezen jullie dat het een invloed zal hebben op mogelijke tournees?”

James Bagshaw: ”Laten we hopen van niet, maar eigenlijk is dat voor ons wat bijzaak. Het verontrust ons eigenlijk meer over hoe het onschuldige mensen zal treffen. Er worden mensen met de vinger gewezen die het eigenlijk evenveel verdienen om in Het Verenigd Koninkrijk te wonen als wij. Die mensen hun leven kunnen mogelijks enorm veranderen als ze niet meer in Het Verenigd Koninkrijk zouden mogen wonen.
Het is afschuwelijk en we kunnen niet geloven hoe we achteruitgaan in plaats van vooruit. Het is als iets wat je leest in de geschiedenisboeken en waarvan je denkt ‘ik kan niet geloven dat dat ooit gebeurde’.”

Dansende Beren: ”Beide albums werden opgenomen in een homestudio, zonder externe producer. Heeft het succes met ‘Sun Structures’ geen deuren geopend om op de tweede met een goeie producer in zee te gaan of wilden jullie absoluut ‘independent’ blijven werken?”

James Bagshaw:”Er zijn momenten geweest waarop we een bepaald nummer niet helemaal kregen zoals we het wilden, maar we zijn altijd blijven graven in onze creativiteit om zelf tot een oplossing te komen. Er is ook niet echt iemand waar we mee wilden samenwerken die ons zou gaan snappen, toch niet binnen ons budget. Er zijn helemaal niet zoveel goeie producers niet meer, toch niet wat underground-artiesten betreft.

Alle producers die 5 jaar geweldig waren, maken nu commerciële stuff omdat ze gewild zijn en het geld laten spreken. Wij wilden niet iemand die ons mainstream zou laten gaan klinken.
Veel producers blonken vroeger uit in het maken van charismatische platen, terwijl ze nu perfect afgelikte platen maken. Ach, er zijn er wel een aantal waarmee we zouden willen samenwerken, mochten we niet achter het budget moeten kijken. Greg Mills maakt geweldige platen, bijvoorbeeld de platen van Alabama Shakes, die klinken geweldig. Bijvoorbeeld ook T Bone Burnett, die dan eerder wat old skool is, hij maakt intelligent klinkende platen. Ze klinken niet als ‘iets’, ze klinken gewoon groots.

Dansende Beren: “Hoe gaan jullie de muziek van de tweede, meer punchy plaat, integreren in livesets?”

Thomas Warmsley: “De oudere nummers spelen we doorgaans iets harder dan dat ze op plaat klinken. De nummers op Volcano zullen live vermoedelijk minder ‘aanpassingen’ vergen om over te brengen naar een live setting. We zijn al begonnen met de nieuwe nummers te integreren en tot dusver lijkt het plaatje mooi te gaan kloppen.”

Dansende Beren: “Wat is het verhaal achter jullie albumcover? Wij raakten er niet echt aan uit.”

James Bagshaw: “Jonathan Tuard, een Australisch artiest kwam met het idee voor het embleem. Maar eigenlijk kennen we het verhaal erachter ook niet. Wat we wij erin zien is dat hij probeerde op een Escher-eque manier het post-moderne perspectief tussen recht en plat weer te geven. Het is ook iets compleet nutteloos voorwerp, een slot waar de sleutel al op zit. Zelf hadden we ook wel een inbreng over het ontwerp, zo hebben we de T (van het logo van Temples) in het slot laten verwerken.”

Thomas Warmsley: “Ook al is het een nutteloos voorwerp, het is de oplossing voor het probleem dat het zelf creëerde. We weten wel dat Tuard zich heeft laten inspireren op Japanse pop-art uit de late jaren 70, begin jaren 80. Alles ligt gewoon zo enorm open voor interpretatie, net zoals de tracks en het album zelf.”


Dansende Beren
: “Als jullie je eigen festivalpodium voor één dag zouden mogen cureren, welke artiesten zouden jullie booken?”

James Bagshaw: “Nog levende artiesten of mogen andere ook?”

Dansende Beren: “Laten we het op levende houden.”

James Bagshaw: “Ariel Pink, maar niet als opener alleszins, misschien liefst bij zonsondergang”


Thomas Warmsley: ”Wij zouden sowieso spelen als headliner, haha!”
James Bagshaw: “We zouden openen met nieuwe, goeie bandjes. Zo kunnen we misschien The Lemon Twigs aanvullen met Foxygen, maar dan wel hun oud materiaal – haha –“
Thomas Warmsley: “Misschien kunnen we Fever The Ghost een reünie laten houden en hen een jazz-odyssee laten brengen? En oja, Crosby, Stills, Nash and Young moet er sowieso ook bij dan. Maar dan moeten we opletten dat het geen Oldchella wordt.”

Dansende Beren: “Oldchella?”

Thomas Warmsley: “Ja, die bijnaam geven we ‘Desert Trip’, een fantastische festival qua grootse namen. Dylan, de Stones,… waarschijnlijk de laatste keer dat je al die grote namen op hetzelfde festival aan het werk kon zien.”

Dansende Beren: “Afgelopen jaar (2016) hebben we veel grootheden verloren. Als je één nummer mag coveren van een recent gestorven artiest, welke zou je dan coveren?”
Thomas Warmsley: “We zouden Purple Rain coveren in de stijl theatrale stijl van David Bowie en hier en daar wat extra poëzie eraan toevoegen.

Dansende Beren: “Trivia vraag; wat is jullie favoriete fruit?”

Thomas Warmsley: “Frambozen.”
James Bagshaw: ”Een kiwi, ik hou van het feit dat je een kiwi kunt opensnijden in twee en dan als kuipje kan uitlepelen. We nemen het ook te vaak als gewoon aan dat we exotisch fruit kunnen eten in een land als Groot-Brittannië. Maar ach, het is een tropische toevoeging aan je dag.”

Dansende Beren: “Als je de kans hebt om nog iets Belgisch te consumeren, wat verkiezen jullie dan; Belgische chocolade of Belgische wafels?”

James Bagshaw: ”Belgisch bier… en een kiwi”
Dansende Beren: “Wat zijn jullie favoriete bieren?”

James Bagshaw: ”Op de festivals krijgen we vaak de typische pilsjes, de echt goeie hebben we nog niet gekregen –haha-. We zullen wel langsgaan in een biershop.
Thomas Warmsley: ”Leffe kennen we al, kun je er ons nog aanraden?”

Dansende Beren: “Ehm, Duvel? Grimbergen? Sinds kort behoren onze bieren zelfs tot het cultureel erfgoed (Unesco).”

James Bagshaw: ”Ik prefereer toch een Leffe, blond en bruin zijn m’n favoriete kleuren”

Dansende Beren: “Verkies je dan blond of bruin?”

James Bagshaw: “Blondes always have more fun ;-).”

Dansende Beren: “Stel dat jullie wat meer tijd hadden in België, wat zou je dan zeker doen?”

James Bagshaw: “Een tijdje terug hebben m’n verloofde en ikzelf hier vijf dagen verbleven. We zijn naar enkele theaterstukken gaan kijken en ook naar een van de belangrijkste Belgische orkesten gaan kijken, dat was fantastisch. Net zoals in de andere Europese hoofdsteden valt er hier (Brussel) een een boel te beleven. Of het nu om te biershoppen is of om wat geschiedenis op te snuiven, we hebben hier altijd een goeie tijd.”

We namen afscheid van het duo en bedankten hen voor het aangename gesprek. Wij trokken huiswaarts, de jongens trokken aan een welverdiend sigaretje. (TD)

Op 2 maart verschijnt het nieuwste album, ‘Volcano’, van de band op het PIAS-label.

Wie zin heeft gekregen naar meer kan de jongens gaan beluisteren en aanschouwen in de Botanique te Brussel op 18 april. Lees hier alvast de recensie van hun recentste Belgische passage.

Facebook / Twitter / Instagram / Website

145 posts

About author
Gediplomeerd cultureel ondernemer en manager als OENGER, functioneel analist als inkomstenbron.
Articles
Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Newmoon - Temporary Light (★★★★): Staren naar de wolken

De shoegazers van Newmoon zetten hun eerste stappen in 2014 met de erg sterke ep Invitation To Hold. Sindsdien werkten de Antwerpenaren…
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (dag 3): Noise voor iedereen

De derde en laatste dag van het Ways Around Festival was opnieuw een groot succes. Ditmaal diende de museumzaal van de Botanique…
LiveRecensies

Griff @ Botanique (Orangerie): Voorzichtige popshow

Griff mag dan wel net naast de titel BBC Sound of 2021 gegrepen hebben, toch lijkt het al een tijdje de goede…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.