Het Amerikaanse viertal Poster Girl mengt graag wat 2000’s indierock met wat van die dromerige melancholie van 90’s alt. Om het een eigen draai te geven voegen ze er heldere melodieën en zachte, emotionele zang aan toe. Het is muziek die niet schreeuwt, maar fluistert en die dus perfect past bij momenten waarop je gedachten alle kanten op dwalen. Met eerdere nummers als “Bored Games” en “I Wish”, werd duidelijk dat Poster Girl muziek maakt voor de gevoelige en verlangende mensen onder ons die nog aan het uitzoeken zijn waar ze naartoe willen.
“Black Overalls” blijft simpel en zacht, met lichte gitaren die als een warme deken om de zang heen liggen. De drums tikken beheerst en laten genoeg ruimte over voor adem en stilte. De zang klinkt kalm en bijna verlegen, maar maakt met genoeg melancholie en warmte de boodschap duidelijk. Het tempo blijft traag en het refrein blijft hangen als een melodie die je later eens durft neuriën. Het geheel doet denken aan een bitterzoete zomerliefde, waarbij je tot laat in de avond samen leuke dingen doet, maar waarvan je aan het einde van de zomer afscheid moet nemen. “Black Overalls” brengt je terug naar die mooie tijd met iemand die er niet meer is. Het roept een gevoel van nostalgie op en soms is dat precies wat je nodig hebt.
Facebook / Instagram / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
