© CPU – Mathias Verschueren (archief)
De Belgische metalscene is verre van op sterven na dood. Integendeel, ze bloeit als nooit tevoren. In de regio rond Mechelen alleen al wemelt het van talentvolle bands die hun stempel op het genre drukken. Psychonaut en Hippotraktor zijn daar sprekende voorbeelden van, maar ook Pothamus wist de afgelopen jaren gestaag aan bekendheid te winnen. Het trio creëert een unieke sound waarin post-rock en sludgemetal naadloos versmelten met tribale elementen. Twee weken geleden bracht de band zijn langverwachte tweede langspeler Abur uit, een plaat die moeiteloos aan de hoge verwachtingen voldeed. En zoals de traditie het voorschrijft, werd die release gevierd met een liveshow, of beter gezegd: twee opeenvolgende concertavonden in de intieme setting van de Club van de Ancienne Belgique.
De avond werd om klokslag acht uur op gang getrapt door het Gentse TAKH, dat de eer had om het publiek op te warmen. Als labelgenoten bij boekingskantoor Toutpartout delen beide bands niet alleen een programmator, maar ook een zekere artistieke visie. TAKH koos ervoor om vooral zijn doommetalzijde in de verf te zetten, met dreigende klanken, pulserende ritmes en een trance-opwekkende opbouw. Het gebruik van meerdere drums en hypnotische songstructuren liet niets aan het toeval over. De AB Club bleek de perfecte biotoop voor deze beklijvende muziek, al voelde het alsof de band klaar is om binnenkort grotere zalen te veroveren.
De zorgvuldig opgebouwde sfeer bleek de ideale voedingsbodem voor Pothamus, dat vanaf de eerste seconde het publiek volledig in zijn greep had. De openingsnoten van “Zhikarta” knalden als kanonskogels door de zaal, terwijl de betoverende stem van gitarist Sam Coussens de aanwezigen in hogere sferen bracht. De ronkende bas van Michael Lombarts sloop als een giftig reptiel door de nummers, terwijl de tribale drumritmes van Mathias Van Hulle ons haast onvermijdelijk deden verlangen om samen rond een denkbeeldig vuur te dansen. Die ceremoniële extase werd naadloos doorgetrokken in het dreigende “Ravus”, waarin de onheilspellende opbouw ons nog verder de trance in sleurde.
Wat Pothamus live zo uniek maakt, is de manier waarop de muziek niet alleen auditief, maar ook visueel tot leven komt. Elke song werd begeleid door mysterieuze visuals die op de achterwand geprojecteerd werden. Van esoterische figuren tot sterrenstelsels en hiëroglyfische tekens: de beelden versterkten de hypnotiserende sfeer van nummers als “Raya” en “Ykavus”, die eigenlijk op zichzelf al volstonden om de zaal in vervoering te brengen. Het samenspel van klank en beeld maakte de ervaring alleen maar intenser en tilde het optreden naar een hoger niveau.
Het hoogtepunt van de avond kwam met “Svartuum Avur”, waarin de rauwe energie van de band samensmolt met een bijna spirituele bevrijding. De zaal werd ondergedompeld in een bedwelmende stofwolk van occulte verbranding, terwijl de muziek als een daverende aardbeving door onze lichamen raasde. Pothamus nam de tijd om zijn nummers volledig uit te spinnen, waardoor de climaxen des te majestueuzer klonken. Met het afsluitende “Abur” speelde het trio zijn ultieme troef uit: een melancholische schreeuw uit de duisternis die het publiek met gesloten ogen meesleurde naar een transcendente apotheose. Het gebrek aan een encore was in dit geval geen gemis, maar eerder de verzadiging die we nodig hadden om het optreden ten volle te verwerken.
Pothamus bewees niet alleen dat zijn muziek live tot zijn volle recht komt, maar ook dat ze met Abur een plaats hebben veroverd aan het Belgische metalfirmament. Dit was geen gewoon concert, maar een rituele beleving. Een ceremonie waarin muziek, beeld en emotie samensmolten tot iets dat verder reikte dan de som der delen.
Vanavond speelt Pothamus zijn tweede releaseshow voor Abur, eveneens in de AB Club. Op het moment van schrijven worden daarvoor de laatste tickets verkocht.
Setlist:
Zhikarta
Ravus
Svartuum Avur
Ykavus
Raya
De-varium
Abur
