© CPU – Nathan Dobbelaere
Belgische muziek wordt vaak sneller in het buitenland omarmd dan hier, maar er is altijd een bijzondere connectie geweest met Brussel. Voor de gemiddelde pendelaar mag de hoofdstad dan frustrerend zijn, muziekfanaten van allerlei slag vinden er juist een paradijs om het nieuwe (inter)nationale talent van morgen te spotten. De Brussels-Italiaanse postpunkband Ada Oda is intussen hard bezig om uit de kinderschoenen te groeien. Begin dit jaar lonkte het Europese avontuur serieus dankzij een optreden op Eurosonic in Groningen. Voor Belgische indie-artiesten was een tourschema met zowel Best Kept Secret als Pukkelpop een waar godsgeschenk afgelopen zomer. Met de release van hun single “Sotto La Conchiglia” heeft de groep hun plannen voor 2025 flink geconcretiseerd, en de nieuwe track “Immobile” bouwt daar overtuigend op voort.
De single is namelijk net zozeer funk als punk. Victoria Barracato raast als een furie met haar woorden over de stuwende baslijnen. We hoeven geen woord Italiaans te verstaan om de woede en frustratie in haar stem te voelen. Wanneer de gitaren op een postpunkachtige manier inhaken, blijft ze onverstoorbaar doordrammen. Hoewel de titel van de single onbeweeglijkheid suggereert, is stilzitten bijna onmogelijk. In de eindfase wordt het ineens merkbaar rauwer en luider, maar Ada Oda blijft gecontroleerd en gaat niet volledig over de schreef. Voor de twee minuten die ze zichzelf gunnen, is dat precies goed. Solo’s of technische hoogstandjes hadden hun directe en compromisloze visie misschien ondermijnd. Het viertal kiest er liever voor om, als een brandende sigaret, rebels een gat te branden en tegelijkertijd de korte pijn moedig te doorstaan.
Pelle D’Oca verschijnt op 21 februari. Op 10 april stelt Ada Oda die plaat voor in de Ancienne Belgique.
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
