© Freddie Stisted
De alternatieve rockband bôa is er eentje uit de jaren negentig, die haar oorsprong vond in hartje Londen. bôa bracht tot nog toe twee albums uit, waarvan haar debuutplaat wellicht de meest gekende is. Deze verscheen in 2001 als Twilight, maar heette oorspronkelijk The Race of a Thousand Camels. Onder die naam werd het album eerder gereleased in 1998, maar enkel in Japan. Dat kwam omdat de Britten destijds bij een Japans label zaten, Polystar. Echter ontstond er wat wrijving tussen bôa en de platenmaatschappij, waardoor de band opstapte en voor Pioneer Music in de plaats koos. De tracklist bleef hetzelfde, maar er werden twee nieuwe songs aan toegevoegd, alsook een akoestische versie van “Duvet”. Met bijna vierhonderd miljoen streams op Spotify, is het tot op vandaag nog steeds hun meest geliefde nummer. In de tijd dat de single werd uitgegeven was die populariteit vooral te danken de animereeks Serial Experiments Lain, waarvan “Duvet” het themalied was. In 2021 werd de song herontdekt door de massale aandacht op sociale media. De stijl van bôa komt in de buurt van The Cranberries, met gevolg dat ook de mash-up met “Linger” het online zeer goed doet. In 2004 kwam er een tweede plaat met de naam Get There, dat bôa zelf uitbracht op haar eigen label Boa Recordings.
Voor het eerst in twintig jaar komt bôa later dit jaar met een nieuwe langspeler die Whiplash zal heten. Dit kondigden ze in maart 2023 aan met het nummer “Walk With Me”. Nu brengt het huidige drietal een tweede single van het album uit: “Beautiful & Broken”. Zangeres Jasmine Rodgers vertelde aan FLOOD dat het nummer voortvloeide uit persoonlijke tegenslagen. De songtekst getuigt van een periode waarin ze zich op de tast doorheen een duistere tijd probeerde te worstelen. Nog steeds probeert ze haar weg te vinden, maar met een ongemak dat blijft nazinderen.
Hoewel we twee decennia verder zijn, heeft “Beautiful & Broken” de typerende sound van weleer, maar met iets minder drama. We horen een veelheid aan verschillende instrumenten horen, maar dit loopt niet over in een dramatisch tafereel. Een idyllisch riffje mag het liedje openen, gevolgd door het getik van cimbalen en een niet al te harde drumbeat. Het meeslepende effect wordt versterkt door subtiele strijkers. Gradueel neemt het geheel lichtjes toe, zonder tot een opmerkelijk hoogtepunt te komen, maar dat is in deze song niet iets wat we per se missen. Met haar kristalheldere stem brengt Rodgers werkelijk een verhaal dat van diep binnenin stamt. Dat laat ze niet overduidelijk blijken, maar een hoorbare teerheid in haar stem verraadt net genoeg hoe nauw het aan haar hart komt. Ondanks de melancholische sound, wekt het een zachtaardige, milde sfeer op. Het voelt alsof we in een warm dekentje gehuld worden, onze tranen worden gedroogd en de boodschap krijgen dat alles wel goed komt. Daarna mogen we vredig wegzakken in een welverdiende rust.
Een concrete datum is er nog niet, maar de release van Whiplash is voorzien voor later dit jaar.
Facebook / Instagram / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
