Is er iemand die de voorbije zes decennia onder een steen heeft geleefd en nog nooit van The Rolling Stones heeft gehoord? Het lijkt ons sterk. Sinds het moment dat Mick Jagger en Keith Richards voor het eerst met elkaar aan de praat raakten in het station van Dartford is meer dan zestig jaar verstreken, maar het duo staat er verdorie nog steeds met hun rock-‘n-rollcircus. In het geval van Keith Richards is dat heel bijzonder – noem een rockcliché en hij heeft het uitgevonden, verzin een onwaarschijnlijke dood en hij heeft ze overleefd -, maar evengoed voor de band op zich. Grote en kleine ruzies, personeelswissels… ook The Stones hebben woelige jaren achter de rug, en toch zijn ze met hun muziek en rondreizend bacchanaal de voorbije jaren steeds relevant gebleven. Niet alles wat ze doorheen hun carrière op plaat hebben gezet, is helemaal de moeite waard (Dirty Work uit 1986, iemand?), maar met een oeuvre propvol klassiekers en met een onverwoestbare livereputatie bleven de heren toch steeds verzekerd van hun plaatsje aan de top.
Voor de laatste plaat met origineel materiaal moeten we weliswaar alweer terug naar 2005, toen de band met het prima A Bigger Bang de eenentwintigste eeuw binnenrolde. Ondanks dat de groepsleden sindsdien niet hebben stilgezeten en meermaals de wereld rondreisden, is het leven sindsdien niet blijven stilstaan. The Stones zongen het zelf al in 1974, “Time Waits for No One” en dus moesten we in 2021 onherroepelijk afscheid nemen van drummer Charlie Watts. Het verlies plaatste extra urgentie in het opnameproces van een nieuwe Stones-plaat, die al enkele jaren in de maak was. Met Steve Jordan achter de drumkit en producer Andrew Watt achter de knoppen, raakten de opnames in 2022 dan toch nog in een stroomversnelling. Na een prominente en goed doordachte marketingcampagne is Hackney Diamonds nu eindelijk op de wereld losgelaten en we zeggen het al maar meteen: het is een heerlijk venijnig beestje.
Vanaf de stampende drums en stadionriff van albumopener “Angry” schieten The Stones uit hun stal als hitsige mustangs. Het goede nieuws is dat het daarna alleen maar beter wordt met een langspeler die qua opbouw alles van een klassieke Stones-plaat heeft: na de killerriff afwisselen met wat rock-‘n-rollsmartlappen, doorgaan op hoog tempo met potente rockers, wat zuiderse countryfolk en een tedere ballad van Keith Richards als slagroom op de tepels. Wat misschien nog belangrijker is voor de fans van het eerste uur: nergens zijn er prominente synths of hoorbare elektronica te bespeuren, maar ligt vooral de onmiskenbare gitaarsound van Keith Richards en Ron Wood lekker ruw in de mix. Hierdoor voelt de nieuwe lp erg authentiek aan en komt de kracht van de rockers oprecht binnen.
Naast de klassieke gitaarsound van Richards en Wood is de andere grote ster van Hackney Diamonds natuurlijk Mick Jagger. Hij zingt op elke titel de pannen van het dak. Met tachtig kaarsjes lijkt zijn verjaardagstaart meer en meer op een klein kampvuur, maar op de vierentwintigste plaat van The Rolling Stones klinkt hij nog zo fris als een hoentje. Hij voorziet de songs van een enorme boost door te snauwen, kreunen, schreeuwen en zingen. Heerlijk wordt het helemaal wanneer hij zijn Brits accent niet verbergt, zoals in de melodieuze brug van het stampende “Whole Wide World”. Ook producer Andrew Watt verdient extra pluimen op zijn hoed, want samen met Don Was voorzag hij Hackney Diamonds van een edgy en naturelle productie. Wij ontsteken ook een vreugdevuur omdat ze de afspeelduur beperkten tot een klassieke vijftig minuten in plaats van een dubbelaar na te streven. Dat laatste was bij voorganger A Bigger Bang wel het geval en door een handvol matige vullertjes verloor die toch wat van haar potentieel.
De gastenlijst op Hackney Diamonds is behoorlijk indrukwekkend. De magistrale samenwerking met Lady Gaga en Stevie Wonder “Sweet Sounds of Heaven” werd als single al vooruitgestuurd en kan makkelijk beschouwd worden als een van de beste van de groep. Elton John(!) zorgt onder andere op het poppy “Get Close” voor knappe toetsen terwijl Paul McCartney(!!) het ge-wel-dige “Bite My Head Off” voorziet van een briesende, fuzzy solo. Helemaal hartverwarmend wordt het op de twee songs waarop Charlie Watts nog van de partij is. In het sterke “Live by the Sword” werken ze zelfs samen met de oorspronkelijke Stones-bassist Bill Wyman. Feest bij de fans dus, want dichter kan je tegenwoordig niet meer komen bij de bezetting van 1969. Het feit dat Elton John de song voorziet van een heerlijke pianopartij die herinneringen oproept aan de betreurde Stones-pianist Nicky Hopkins, maakt het alleen maar feestelijker.
Tussen de twaalf ruwe diamanten is het moeilijk om hoogtepunten op te sommen, omdat de kwaliteit van de songs in het algemeen gewoon hoog is. De melodieën zijn sterk, Mick zingt elk nummer met een urgentie alsof de hellehonden hem op de hielen zitten en de teksten zijn fris en relevant. Naast de sterke singles “Angry” en “Sweet Sounds of Heaven” voegen wij het aanstekelijke “Get Close”, het poppy “Mess It Up” en de furieuze rockers “Whole Wide World”, “Bite My Head Off” en “Live by the Sword” zeker en vast toe aan onze lijst van Stones-klassiekers. En als kers op de taart: de indrukwekkende blues van afsluiter “Rolling Stone Blues”, een cover van Muddy Waters waarnaar de band zich in 1962 noemde en waarmee nu de spreekwoordelijke cirkel rond is.
Wie had het kunnen denken, maar in 2023 is The Rolling Stones echt nog wel een band om naar uit te kijken. “You Can’t Always Get What You Want” zongen de heren nog in 1969, maar met Hackney Diamonds krijgen we toch wel helemaal wat we verlangden: een steengoede plaat van The Rolling Stones. Het is de krachtigste sinds Some Girls (1978) geworden en als geheel de beste sinds Tattoo You (1981). Mick, Keith en Ron zijn nog springlevend en hun rock-‘n-roll is tot nader order nog steeds zo cool als een diepvriezer. Hackney Diamonds werd samen met Andrew Watt samengesteld uit demo’s voor ruim honderd nummers, wij eten onze hele collectie The Beatles-albums op als er in de toekomst niet meer nieuw werk zal volgen. Laat de opvolger dus maar komen, jongens!
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Whole Wide World”, ons favoriete nummer van Hackney Diamonds, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
Het nieuwe album “Hackney Diamonds” is werkelijk briljant! Dit album is een perfecte mix van klassiek en vernieuwend, met het onmiskenbare Stones-geluid dat fans zo liefhebben. Het is geweldig om te horen dat de band na al die jaren nog steeds zo gevarieerd en fris kan klinken.
Mick Jagger’s stem is als een fijne wijn, hij wordt met de tijd alleen maar beter! Het is ongelooflijk hoe hij emotie en passie in elke noot weet te leggen.
“Hackney Diamonds” is een meesterwerk dat de tand des tijds heeft doorstaan en laat zien waarom The Rolling Stones een legendarische band zijn. Het is een must-have voor zowel oude fans als nieuwkomers in de Stones-wereld.