Booch? 2023 (Festivaldag 1): Muzikale cocktail

Na negen jaar keerde Booch? dit weekend terug in de binnenstad van het Limburgse Heerlen. Booch? stond voorheen voor jong en rebels, en de programmering was vooral een grote mengelmoes aan genres. Kijkend naar het programma van dit jaar is dat laatste alvast goed gelukt: van regionaal talent tot geliefde festivalacts, elke artiest heeft een bepaalde eigenheid. Een rauwe en soms toch verfijnde stad als Heerlen verdient een festival dat met dezelfde woorden omschreven kan worden, iets wat zeker gelukt is.

A Minor Problem @ Gulpener Mainstage

Hoe trap je een festival in Heerlen af? ‘Met een band uit Heerlen natuurlijk!’, moet de organisatie gedacht hebben. A Minor Problem draait intussen al een aantal jaar volop mee in het Nederlandse livecircuit en dat is eraan te merken. De band schudde Booch? wakker met een gezonde dosis punk. Het deed bij vlagen denken aan Frank Carter en Green Day, bands waarbij de hoge energie centraal staat. Juist die energie is hetgeen wat gisteren het optreden in de stromende regen zo aanstekelijk maakte. De tientallen bezoekers die al waren komen opdagen konden alvast aan het bier, want de dagelijkse portie koffie was reeds in muzikale vorm geserveerd door A Minor Problem.

Op 22 september host A Minor Problem een evenement genaamd Punkcirkel in de Nieuwe Nor. De band speelt zelf ook en wordt vergezeld door onder andere Meltheads.

WOLFBOX @ Talentstage

Gezien beide podia op hetzelfde plein staan, hoefden we ons maar om te draaien om de bluesy garagerock van WOLFBOX te aanschouwen. Het duo, bestaande uit zanger/gitarist Mike Jeukens en drummer Max Verboeket, bracht ruwe rocknummers zonder al te veel franjes. De band opende met “I Got Mine” van The Black Keys en dat bleek een schot in de roos, daarnaast stonden ook hun eigen nummers als een huis. Dat het elke minuut harder ging regenen, bleek het aanwezige publiek vervolgens niet de deren en het tweetal genoot zichtbaar van de aardige opkomst. Toen de zanger ons om een gunst vroeg, zijnde bier drinken, kon de connectie tussen de band en het publiek niet meer stuk. Ondanks de regen zorgde WOLFBOX al vroeg voor een van de hoogtepunten van onze festivaldag.

Brunzyn @ Gulpener Mainstage

Dat Booch? graag vele genres door elkaar programmeert moge duidelijk zijn: na garagerock en punkrock werden ook de liefhebbers van hiphop op hun wenken bediend. Brunzyn, die in 2019 een contract tekende bij het platenlabel Albino Sports (van Joost Klein) bracht een magere set van amper een halfuur op de Mainstage. Dat Brunzyn zijn 101 Barz-sessie live bracht, bleek een eenzaam hoogtepunt in een verder rommelige show. Een handjevol jonge fans dat zich vooraan had verzameld, kon de set zeker waarderen en het was fijn om te zien dat de jeugd ook de weg naar het festival had gevonden. Tevergeefs probeerde Brunzyn ook het overige publiek in beweging te krijgen, maar de afstand tussen de rapper en het festivalplein bleek letterlijk en figuurlijk te groot.

KOEMPEL @ Talentstage

Nergens in Nederland zette een industrie een stad zo op z’n kop als de mijnbouw in Heerlen. We konden dan ook geen betere plek bedenken voor een artiest wiens naam mijnwerker betekent. Met een meer oldschool geluid bracht de uit Geleen afkomstige rapper veruit de beste hiphopset van de dag. Zonder autotune, (vrijwel) geen backingvocals en bovenal vol overgave wist KOEMPEL de aandacht een dik halfuur vast te houden. Met rauwe nummers als “RALPH BELT” en “Lig Laag” werkte de rapper zich letterlijk in het zweet onder de doorbrekende zon. We gaan de komende jaren vast nog veel horen van KOEMPEL.

Banji @ Gulpener Mainstage

Het moet ergens in december 2019 geweest toen we Banji voor het eerst zagen in het voorprogramma van Balthazar. Ruim drie jaar later zien we de band een uiterst dansbare set afleggen. Met enorm aanstekelijke nummers als “Chills” en “Loudmouth” wist de groep de avond op een zeer aangename wijze in te luiden. De kracht van Banji zit ‘m met name in de authenticiteit, we wensen degenen die op zoek moeten naar een band met een soortgelijk geluid dan ook veel succes. De avond viel, de zon liet zich van haar beste kant zien en Banji bleek de perfecte soundtrack voor deze omstandigheden. Aan het einde van de set zette de band de sluizen wijd open met afsluiter “Chatterbox” en bewees ze klaar te zijn voor grotere podia.

Future Palace @ Gulpener Mainstage

Het Duitse posthardcore trio Future Palace timmert flink aan de weg. De zalen in hun thuisland verkopen vlotjes uit en ze mochten al het voorprogramma verzorgen voor Electric Callboy. Met hun grootse geluid, ergens tussen While She Sleeps en PVRIS in, maakte de band de verwachtingen helaas niet helemaal waar. Dat de groep met volle overtuiging het publiek probeerde in te pakken middels sitdowns, circlepits en zelfs een wall of death verdient respect, maar helaas bleef de energie toch wat teveel op het podium hangen. Op het moment dat de band met “Malphas” zijn meest recente en misschien ook wel sterkste single bracht, kwam het publiek nog wel in beweging, maar het bleek niet genoeg om voor een gedenkwaardig optreden te zorgen.

Future Palace speelt op 7 oktober in de Metropool in Enschede en op 8 oktober in de Nieuwe Nor in Heerlen.

Brutus @ Gulpener Mainstage

Het is lang niet iedereen gegeven: het vermogen om in twee dingen tegelijk even goed te zijn. Stefanie Mannaerts van Brutus is dat gelukkig wel gegeven en we weten intussen hoe goed dat live kan klinken. Het is echter het totaalplaatje dat ons het absolute hoogtepunt van onze festivaldag bezorgde: de gitaar van Stijn Vanhoegaerden imponeerde met klanken van verbluffende postrock en bij vlagen keiharde posthardcore, allemaal ondersteund door Peter Mulders’ bas. Als stemmingswisselingen schommelden de nummers ons heen en weer tussen gevoelige momenten en meer gebarsten emoties.

Al vanaf opener “Liar” was het publiek mee en die connectie tussen de band en het volgelopen festivalplein verzwakte vanaf dat moment niet meer. Met “War” vuurde het drietal vervolgens een van haar beste nummers op het publiek af. Toch verschoot de band zijn kruid niet te vroeg: met songs als “Brave” en “Storm” trapte ze het gaspedaal nog wat verder in. De voet ging vervolgens van datzelfde gaspedaal, om met “What Have We Done” voor een collectief kippenvelmoment te zorgen. Het volop aanwezige publiek kreeg met het steeds van tempo wisselende “Sugar Dragon”, dat werd ingeluid met “All Along”, een sublieme afsluiter voorgeschoteld. Brutus zat al in de harten van velen, maar het doet deugd om te kunnen vaststellen dat de ster nog altijd rijzende is. De juiste band op de juiste plaats.

In het najaar staat er een uitgebreide clubtour gepland voor Brutus. Exacte tourdata zijn te vinden op de website.

gladde paling @ Gulpener Mainstage

Alsof de dag al niet eclectisch genoeg was, stond ons nog een vol uur memetechno te wachten. Voor degenen die zin hadden om in korte tijd de laatste energie uit hun lichaam te laten beuken, kwam gladde paling als geroepen. Van “99 Luftballons” tot “Heb Je Even Voor Mij” en van links naar rechts, over Bløf tot aan Samson & Gert: we werden alle kanten op geslingerd. Alles ook met een flinke dosis beats door verwerkt, want die klassiekers in een gewone versie spelen doet gladde paling niet. Na de show van Brutus voelde zijn set ietwat bevreemdend aan, desondanks deed het ons deugd om te zien dat het festivalterrein uitpuilde voor zijn show en bovenal dat het mooie festival terug is. We zijn benieuwd of de Mainstage vanochtend nog overeind stond.