ROLLING LOUD 2023 (Festivaldag 1): King Kendrick heerst

Gisteren vond de eerste dag ROLLING LOUD Rotterdam plaats sinds het WOO HAH vermoord heeft, dat vorig jaar zijn laatste levensjaar kende. Velen hebben gemengde gevoelens nu er geen WOO HAH meer is en het hiphopfeest doorgaat in de Rotterdam Ahoy in plaats van de mooie Beekse Bergen. De eerste dag verliep vlotjes onder een brandende zon, wat velen zich zullen beklagen die zich niet ingesmeerd hadden. De vele zomerse urban-outfits kregen dan ook de perfecte kans om de kast uit te komen dit weekend. Een mooie weekend voor de doordeweekse hiphopliefhebber, want er stonden een paar klappers van formaat op de affiche.

Jiri11 @ Ahoy Arena

Als allereerste act in de Ahoy Arena stroomde een opmerkelijk aantal festivalgangers al enthousiast naar binnen. Jiri, die doorgaans een specifiek nichepubliek aanspreekt, trapte af met een melodieus nummer dat direct in de smaak viel bij de kleine, maar vastberaden menigte. Voor het daaropvolgende nummer nodigde Jiri twee van zijn vrienden in het publiek uit om het podium met hem te delen, hij uitte daarbij ook even zijn initiële frustratie over het opgelegde aantal personen entourage per artiest. De beveiliging liet het gebeuren, regels zijn er nu eenmaal om te breken. De bas van de nummers galmde majestueus door de betonnen arena en Jiri wist die energie op prachtige wijze naar de menigte te kanaliseren. Hoewel de nummers niet al te veel diepgang bevatten, leek het publiek de opgewekte hype te waarderen en ervan te genieten.

Bokoesam @ Snipes Mainstage

Als opener van de Snipes Mainstage kreeg Bokoesam het nog halfslapende publiek maar moeilijk mee. Met zijn tweede nummer, “No Go Zone”, schoot het publiek plots wakker, een legendarisch nummer in de Nederlandse hiphopcultuur. Als iemand met zo’n legendarische status, kan je dan ook heel moeilijk fout doen bij een publiek zoals dit. Bokoesam bracht vrolijke zomerse nummers, wat zeker niet ongepast was in de brandende zon. Halverwege de show ging het tempo wat naar beneden en kwamen wat meezingers uit zijn palmares van nummers naar voor. Al bij al de perfecte act voor dit uur van de festivaldag. Bokoesam had er zin in en zonnig zomers is dan ook de beste manier om deze set te verwoorden.

Hef @ Snipes Mainstage

De show werd geopend door Crooks, die met Hef al vanaf dag één samen is. Het gebaar van Hef om Crooks wat tijd te geven voordat hij zelf het podium betrad, getuigt van hun nauwe band. En daar verscheen hij, de zelfverklaarde koning van Rotterdam, geboren en getogen, volledig in zijn element in zijn eigen stad. Hef werd op handen gedragen door het publiek en is een doorgewinterde rot in het vak. Hij spitte zijn eigen teksten en vormde op een prachtige manier een harmonieus geheel met Crooks. In het midden van de act was er even ruimte en tijd voor de ietwat rauwere teksten. De energie zakte een beetje en op een fabelachtige beat vertelde Hef in zijn nummer hoe ze vanaf de bodem met niks begonnen waren. Maar al snel was het weer tijd om te feesten wanneer Hef zijn t-shirt uittrok en een reeks opzwepende nummers uit zijn rijke discografie volgde. De artiest sloot af met enkele van zijn meest bekende nummers en iedereen die ook maar een beetje liefde had voor Nederlandse hiphop, schreeuwde luidkeels mee.

JID @ Snipes Mainstage

JID nam direct de Snipes-stage over en veroverde deze meteen als eerste Amerikaanse act van de dag. De rapper startte met het voorleggen van zijn tekstuele kunsten in al dan niet bekende nummers, want iets later klonk “Dance Now” door de speakers en dat lied kenden duidelijk alle aanwezigen. Met de herkenbare beats en uniek gesamplede stemmen bracht JID het publiek in beweging. Hij rapte zonder achtergrondbandje en nam alles zelf voor zijn rekening. Ademnood leek niet te bestaan voor deze man. Het was een one-man-show die buitengewoon verstaanbaar en duidelijk klonk. “Crack Sandwich” is een van zijn bekendere nummers met een geheel eigen en unieke beat. Ondanks zijn wat kleinere gestalte straalde deze jongeman uit Atlanta een relaxte en moeiteloos vlotte podiumaanwezigheid uit.

Met deze herkenbare maar identieke beats en samples onderscheidden JID’s nummers zich van het enorme aanbod Amerikaanse hiphop dat momenteel op de markt is. Wanneer “Surround Sound”, waarschijnlijk een van zijn meest bekende tracks, en “Stick”, dat andere bekende nummer, klonken, barstte het feest los en ontstonden er tal van moshpits. Het was een krachtige live performance van deze getalenteerde JID.

Aitch @ Havana Club Stage

De Havana Club Stage liep helemaal vol voor de grootheid in de Engelse grime- en hiphopscene: Aitch. Het leek alsof velen de eerste paar gezongen grime-nummers van Aitch niet echt kenden, maar dat weerhield het publiek er niet van om enthousiast mee te schudden op de gevarieerde set. Bij een van zijn eerste virale hits, “Keisha & Becky”, barstte plotseling een collectief gebrul los en zong iedereen luidkeels mee. De harde drillbeats galmden door de compacte zaal. Gedurende de hele performance leek het alsof er een gewone jongen was aan het performen die echt een connectie zocht met het publiek. Hoewel de meesten zijn tracks niet kenden, heerste er een gevoel van samenhorigheid in de zaal. Naar het einde toe hadden we er wel een beetje genoeg van, want juist door zijn kenmerkende stijl leek alles ook redelijk op elkaar voor een niet-kenner en werd het snel een beetje afgezaagd.

JAZZ BRAK @ Tunecore Talentstage

Brussel in Rotterdam! Ondanks het kleine aantal toeschouwers op dit enigszins ongebruikelijke uur, waar andere podia grote namen lieten optreden, smeet JAZZ BRAK zichzelf volledig in zijn kenmerkende stijl met pure rauwe teksten. Zelfs de handvol Nederlanders in het publiek genoten ervan al was het een heerlijke Vlaamse friet. De artiest voelde zich helemaal op zijn gemak, ook om zonder zijn rapcollectief STIKSTOF op het podium te staan, maar dat is niets nieuws. Hij bracht nummers van zijn nieuwe soloplaat, zoals “NI VOOR NIKS” en “WIND EN GOLVEN”, die tot de crème de la crème behoren van het Nederlandstalig tekstschrijven. JAZZ straalde zelfverzekerdheid uit en dat was te horen in zijn performance op de duistere, maar intrigerende beats van producer STAB, die ook als dj meekwam naar Rotterdam. Halverwege de act sprong mede-STIKSTOF-lid Astrofisiks op het podium om zelf even een strofe te spitten. De act was tijdsgebonden en de organisatie is streng, zo vertelde JAZZ. Hij eindigt met twee oudere nummers voordat ‘die debielen daar gaan beginnen’. JAZZ BRAK is rauw, JAZZ BRAK is authentiek, en dat is precies waarom we zo van hem houden.

Central Cee @ Snipes Mainstage

Vorig jaar zagen we Central Cee op WOO HAH, waar hij nog werd bestempeld als een rapper die zijn bekendheid grotendeels aan TikTok te danken had. We waren benieuwd naar zijn performance een jaar later, nu hij nog bekender is geworden. Een groot deel van die bekendheid heeft hij te danken aan hard werken, maar ook aan zijn recente samenwerking met de Engelse superster Dave. Samen brachten ze een ep uit met vier nummers die precies datgene leverde waar de wereld op zat te wachten.

Central Cee begon iets te laat, maar de dj deed zijn uiterste best om het publiek warm te houden. Wanneer het eindelijk zover was, werd er een video geprojecteerd op het podium die sterk leek op een muziekvideo. De video vertelde het verhaal van hoe enkele jaren geleden alles nog een droom leek te zijn en hoe hij nu in die droom leeft. Hij begon met een van zijn eerste virale hits, “Loading”. Helaas voelde de performance niet veel anders dan vorig jaar in Beekse Bergen en liet het wat te wensen over. De energie in het publiek was wat flets en Central Cee leek niet al te veel moeite te doen om die te verhogen. Het werd nog even leuk wanneer hij “Sprinter”, het meest geliefde nummer van zijn nieuwe ep ten gehore bracht, maar de hype rondom zijn naam werd zeker niet waargemaakt door de act.

Lusho @ Tunecore Talent Stage

Een Nederlander die te laat komt in Nederland, daar kunnen we maar weinig respect voor opbrengen. Lusho, die eveneens veel van zijn bekendheid te danken heeft aan sociale media en TikTok, bacht als eerste nummer “Ironisch”, wat meteen ook zijn bekendste nummer is. De rapper heeft zeker getalenteerde flows, en dat verklaarde ook waarom er wel een hoop volk aan deze Tuncore Stage stond. Toch viel de act al snel door de mand wanneer Lusho nummers bracht die niet viraal gegaan zijn op sociale media en het publiek doodviel. De Nederlander rapte wat mee op een backingtrack, ondersteund door wat andere artiesten die hij met zich mee had gebracht. Veel moeite was er in deze performance helaas niet gestoken.

Kendrick Lamar @ Snipes Mainstage

In tegenstelling tot veel andere artiesten die vanaf de zijkant het podium betraden, wandelde Kendrick Lamar op zijn eigen relaxte tempo naar het midden van het podium en staarde roerloos naar het publiek. Na het eerste nummer volgde een spectaculaire ontploffing en onthulde er zich een gigantische banner die de volledige mainstage in beslag nam. Deze banner zou nog drie keer veranderen gedurende de act, met schilderijen waarop Kendrick zelf was afgebeeld. De Snipes-stage was tot de nok toe gevuld voor deze legende.

Er waren voortdurende veranderingen in stijl, variërend van het opgewekte uptempo “King Kunta” tot het intense “m.A.A.d city”. Met een blik die bijna dodelijk gefocust was, rapte Kendrick, zoals we van hem gewoon zijn, feilloos de teksten zonder backingvocals en met groot professionalisme. Het was bijna een kunst om deze goed doordachte performance te aanschouwen, met twee dansers die constant verdubbelden en bijna mime-achtige taferelen vertoonden, terwijl Kendrick met een ongekende energie zijn kunst op het enthousiaste publiek projecteerde. Het geluid leek haast van nieuwe speakers te komen, zo indrukwekkend was de kwaliteit na alles wat ervoor kwam.

Dat hij de headliner was, daar was geen twijfel over mogelijk. Hij nam ons mee op een muzikaal avontuur. Met “DNA” zette hij een reeks nummers in die de grond deden daveren en ook met zijn unieke stijl en eigenzinnig samengestelde beats, waar niemand anders zo op zou kunnen schrijven, toonde hij ook vanavond zijn ongeëvenaarde klasse. Kendrick stond al meer dan een uur op het podium en dat begon zijn tol te eisen. Halverwege liet hij toch even de originele stem op de track lopen en nam hij de tijd om op adem te komen. Een waar theater ontpopte zich wanneer de dansers andere kleding aantrokken en een skateboarder als onderdeel van de choreografie over het podium reed.

Kendrick nam even de tijd om te praten met het publiek en herkende zelfs enkele gezichten die bij eerdere shows aanwezig waren, toen hij nog niet zo bekend was. ‘I still remember you, you a real one’, zei hij, ‘I don’t forget faces.’ Kendrick begon ruimschoots op tijd en ging meer dan een kwartier langer door dan gepland was op de affiche. Dit getuigt van de pure klasse, oprechtheid en ingetogenheid waarmee deze man aan de absolute top leeft (wat niet van veel andere grote namen kan gezegd worden). De laatste woorden die zijn magnifieke show afsloten: ‘I will be back.’ Er heerste direct een gevoel van leegte na anderhalf uur dit te mogen aanschouwen hebben. Kendrick Lamar is een ware klasbak.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!