Son Mieux @ De Roma: Op zijn allerbest

De zevenkoppige Haagse band Son Mieux, onder leiding van frontman Camiel Meiresonne wordt met de dag populairder. Dat de groep al jaren aan zijn succes timmert, is zeker; het eerste album Faire de Son Mieux kwam uit in 2019 en werd toen bijzonder goed ontvangen. De muziek van Son Mieux kende in Nederland al heel wat succes en ook België wordt stilletjesaan overtuigd door deze multi-getalenteerde band. In 2021 kwam het tweede album The Mustard Seed uit en toen raakte hun carrière in een stroomversnelling. Met een Edison Award op zak, daalt de Nederlandse band af naar De Roma in Antwerpen met als doel het publiek mee te nemen in hun energieke en dansbare pop. Vol enthousiasme brengen ze met hun feestelijke muziek de zaal in een soort trance, terwijl ze ons tegelijkertijd transporteren naar de jaren zeventig.

Om stipt acht uur is het dan zover, de Belgische band Colver bestijgt het podium terwijl de eerste klanken van de bas worden ingezet. Ze beschrijven zichzelf als ‘de vier Brusselse ketjes’ en vanaf dit moment is het duidelijk hoe dankbaar ze zijn om hier vanavond te staan. Dat ze nog niet veel concertervaring hebben, is helemaal niet te merken. Drums, toetsenborden, gitaren en synthesizers vullen het podium en worden kundig bespeeld door de vierkoppige band. De zanger vermengt Engels met Frans aangevuld met groovy baslijntjes die de hele zaal doen bewegen. Wanneer het einde nadert, wordt de zaal nog even opgeschud met de aanwezigheid van een guiro en claves, maar gedurende heel de set zijn er aan disco en funky gitaarriffs geen gebrek. Het is een aangenaam voorproevertje dat ons alvast klaarstoomt voor wat er zou volgen.

Om iets na negen doven de lichten en komt de band in alle rust het podium op en wanneer de eerste tonen van “This Is The Moment” door de zaal weerklinken, barst alles los. Elke bandlid neemt plaats achter zijn instrument en bespeelt dit met onuitputtelijk enthousiasme. Het lijkt alsof het publiek hier al jaren op heeft gewacht, wat voor sommigen ook wel zo zal zijn gezien dit hun eerste concert op Belgische bodem is. We worden plots meegenomen in een viool- en saxofoonsolo terwijl ze zoete discogeluiden voortbrengen, die ons laten wegdromen. Iets later krijgen we het nummer “Drive” te horen en hierbij neemt frontman Camiel Meiresonne het heft in eigen handen wanneer hij zich volledig laat losgaan op de trommels. De sterk aanwezige percussie doorheen het volledige concert krijgt het hele publiek aan het dansen. Op de achtergrond krijgen we zachte strijkers, die het optreden versterken en zo een mooi geheel vormen. De deinende massa wordt geflankeerd door de voortdurend bewegende band en je komt ogen tekort wanneer je deze zevenkoppige band aan het werk ziet.

De band gunt het publiek geen moment van rust en brengt enthousiast hun hit “Multicolor”. De sfeer wordt met de minuut beter en de felgekleurde lichten beschijnen de uiterst gelukkige gezichten terwijl ze opkijken naar de energieke Hagenezen. De bandleden tonen zichzelf van hun beste muzikale kant, en leveren goed werk met hun instrumenten en wanneer we nog maar net bekomen zijn van de vorige song, wordt het even populaire “Tell Me More” ingeluid. Interactie met het publiek is belangrijk, en ook hier zorgt de band voor een constante connectie tussen publiek en artiest. Meiresonne hoeft nog maar eenmalig met zijn handen te klappen en iedereen doet mee. Het is overduidelijk dat iedereen aanwezig blij is om vanavond in De Roma aanwezig te zijn. Bij “Tuesday” wordt dan even tijd gemaakt voor een moment van broederliefde tussen Meiresonne en zijn broer Wrister. Het bandlid verbleef hiervoor even op de achtergrond, maar deze toevoeging maakt van dit nummer een mooi en wholesome moment. Ze begeven zich beide naar de voorkant van het podium, en vermengen de geluiden van elektrische en akoestische gitaar waarop stevige drums en enkele groovy baslijntjes volgen.

Op het moment dat de omineuze intro van “Heavy Water” het publiek stil krijgt, zit ook Meiresonne voor de eerste keer neer. Stilzitten is hem niet op het lijf geschreven en terwijl hij zingt over naar beneden getrokken worden in het water, krijgen we dit ook te zien. Met theatrale bewegingen en een spot wordt onze aandacht getrokken, naar de schijnbaar verdrinkende artiest. We zijn al bij het laatste nummer “Dancing at the Doors of Heaven” gekomen, wanneer het publiek gevraagd wordt of het dak eraf kan. Met gegil en geschreeuw wordt dit duidelijk beantwoord dat dit zeker mogelijk is. De gehele band laat zich nog een laatste keer losgaan en alles wordt gegeven.

De zaal van De Roma is niet volledig gevuld, maar daar is niets van te merken door de enthousiaste band en de blijvende energie van het publiek. De chemie tussen de bandleden was doorheen de hele show merkbaar en iedereen in de zaal voelde dit. Het was een waar feest waar ook plaatsgemaakt werd voor momenten van emotie en dankbaarheid. Het niveau van de band ligt hoog, zowel op instrumentaal vlak als op het vocale kunnen. Ze gaven hun liefde doorheen de muziek en het publiek nam dit gretig aan.

Op 23 en 24 november kan je de band aan het werk zien in de AFAS Live.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

This Is The Moment
1992
Drive
Everything
Multicolor
Tell Me More
Tuesday
Can’t Get Enough
Will- pt. I
Will- pt. II
The Mustard Seed
Heavy Water