InstagramLiveRecensies

blackwave. @ De Roma: Even terug zomer!

© CPU – Sam De Boeck

Jean-Valéry Atohoun (Jay) en Willem Ardui, elk goed voor één helft van blackwave., leven momenteel op een roze wolk: begin september kwam na drie jaar (eindelijk) de opvolger van hun debuutalbum Are We Stil Dreaming?, “a-okay”, een nummer van hun nieuwe plaat no sleep in LA, werd toegevoegd aan de soundtrack van het populaire voetbalspel FIFA en afgelopen zomer speelden ze festivalweides plat. Het concert in De Roma gisteren (14/10) was de afsluiter van de (bescheiden) tournee van het half Antwerps, half Gents hiphopduo.

Het voorprogamma, verzorgd door Sevens, was matig. De dj voor zijn optreden speelde veel meer energieke muziek, waardoor we wat indommelden tijdens de performance van de zanger zelf. De man introduceerde zichzelf ook niet echt en zelfs zijn papier met bindteksten was hij backstage vergeten, wat niet echt voor een goeie dynamiek op het podium zorgde. Langs de ene kant zagen we dit wel als een vriendelijke manier om blackwave. de vierde wand te laten slopen, anderzijds een gemiste kans op heel wat extra fans.

© CPU – Sam De Boeck

Met een kwartiertje vertraging was het dan uiteindelijk aan blackwave. Starten deden ze met een video over hun nieuw album. Je zag hoe ze in Los Angelos aan het werken waren in een zelfgebouwde studio daarbij kwamen nog een assortiment aan palmbomen met daaronder wat inspirerende quotes van beide heren. De montage van de video was heel blits en modieus, zoals een dubbele espresso om zeven uur ’s ochtends. Hierdoor werd het publiek meteen wakkergeschud.

De show zelf openden ze met “back on track”, een song waar het zelfvertrouwen vanaf spat. De eerste zin van de lied (It’s that album of the year shit’) getuigt van de koffers vol zelfvertrouwen die ze uit Los Angelos mee richting België namen. Het was nodig dat dit zelfvertrouwen er terugkwam, want na de release van hun debuutalbum scheelde het niet erg veel of blackwave. was niet meer, dat zeiden ze in een interview met Knack.

© CPU – Sam De Boeck

Na drie nummers van het nieuwe album vroegen ze het publiek of ze wat oude liedjes wilden horen. Een verrassing is het niet, maar met luid gejoel stemde het publiek in. De show ging zijn gewone gangetje verder met songs als “Bittersweet Baby” en “Whasgood?!”. Het publiek zong wat mee, danste een beetje of ging nieuwe pintjes halen. De diversiteit in hun repertoire brachten ze mooi naar voren: soms wat meer hiphop, wat meer funk of jazz. Geen enkele van de drie nam de overhand, en alle drie de genres brachten ze met even veel overtuiging. Die eigenzinnige gekende stijl brengen ze even ongefilterd op het podium en het leeftijdsverschil tussen de jongste en oudste toeschouwer (minstens vijftig jaar) bewijst dat ze een heel arsenaal aan muziekfans op hun wenken kunnen bedienen. Je kan niet iedereen tevreden stellen, maar blackwave. zit er heel dicht tegen.

Hoe meer de show vorderde, hoe energieker het hele gebeuren werd. ‘Eindelijk!’, zou je kunnen denken: de show kwam namelijk heel erg traag op gang. Met de jazzy, opgewekte beats en meeslepende blazers waanden we ons weliswaar al de hele tijd met één been in de zomer. “BIG Dreams” en “Elusive” liet het publiek op het eind volledig losgaan en vrijwel direct nadat ze het podium verlieten, werd er ‘we want more!’ gescandeerd. Zelfs op decibelmeter verschenen even drie rode cijfers.

© CPU – Sam De Boeck

blackwave. kon aan de lokroep van het publiek niet weerstaan (welke artiest wel aan die van een volle Roma?) en er startte wederom een filmpje. Ditmaal ging het over hoe Jay’s vader hem vroeger altijd “Champion” noemde, en welke negatieve en positieve effecten dat allemaal op hem had. We kregen “i miss” te horen, de bandleden werden uitgebreid bedankt en ze verontschuldigden zich voor het kwartiertje vertraging waarmee de show startten. Dubbel en dik aanvaard!

blackwave.’s show was heel goed opgebouwd. Ze speelden een diverse selectie van hun nummers. Misschien kwam de show, achteraf gezien, net iets te traag op gang, maar dat is gewoon een bedenking, niet iets waaraan we ons echt stoorden. Al bij al was het een aangename vrijdagavond in De Roma en herinnerde blackwave. er ons weer aan de we in ons klein Belgenlandje heel wat geweldige muziek maken.

Facebook / Instagram / Website

Setlist:

Back on Track
Die in LA
good day
The Antidote
Whasgood?!
Flow
Bittersweet Baby
GoodEnough
Recluse
Perfume
Desire
BIG Dreams
Cracked Screen
Elusive
A-Okay

i miss

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

 

42 posts

About author
Jasper luistert, leest en schrijft.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Tom Odell @ De Roma: Tranenkeizer met durf

Het was sturm en drang voor de poorten van De Roma, en daar was één man voor verantwoordelijk: Tom Odell. Waar de…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Willem Ardui - Oevers (★★★★): Glansrijk aangemeerd

We maakten de voorbije jaren al bij mondjesmaat kennis met de Nederlandstalige indiepop van zanger en producer Willem Ardui. Nummers als ”Toeval”…
InstagramLiveRecensies

Froukje @ De Roma: Noodzakelijk geluk

Op je tweeëntwintigste je debuutplaat tot leven wekken, concertzalen uitverkopen en al enkele jaren lang de affiches van festivals vullen? Doe het…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.