InstagramLiveRecensies

Kiss @ Sportpaleis: Spektakel, spektakel en nog eens spektakel

© CPU – Bert Savels

Vorige week werd het hart van vele rockfans in vele stukjes gebroken. Bassist Gene Simmons kondigde aan dat KISS er deze keer definitief mee gaat stoppen. Ze doen dat uit zelfrespect en liefde voor de fans, al zullen die fans ongetwijfeld hopen dat dit -net zoals de vorige keer- nog geen definitief afscheid wordt. De rocklegendes die we onder meer kennen van “I Was Made For Lovin’ You” en “Rock And Roll All Nite” bestormden de wereld in de jaren 70 en maakten doorheen hun carrière heel wat veranderingen door. Gene Simmons en Paul Stanley zijn de enige constanten gebleven.

Het is van bij de start al duidelijk dat we een vintage rockavond gaan krijgen. Openingsact The New Roses doet het Sportpaleis op zijn grondvesten daveren nog voor de hoofdact aan de beurt is. In snel tempo veroveren de rockers de harten van de reeds aanwezige fans, die elk nummer dan ook met een fraai applaus belonen. Op het einde daagt zanger Timmy Rough de fans uit om hem na te zingen, wat ze dan ook vol overgave doen.

© CPU – Bert Savels

Even later horen we “Rock ’n Roll” van Led Zeppelin door de boxen galmen. Iedereen weet wat er zit aan te komen en het publiek gaat al volop aan het schreeuwen. Het doek dat voor het podium hing, valt naar beneden en de plateaus waarop de rockers staan zakken langzaam naar beneden. Ze hebben nog geen noot gespeeld en toch heeft het eerste spektakel al plaatsgevonden. Dat we nog grotere spektakels mogen verwachten, dat is zeker. Tijdens opener “Detroit Rock City” wordt het eerste vuurwerk afgestoken en vliegt er vuur uit het podium. KISS zet meteen de toon voor wat een fenomenaal concert zal worden. Het is trouwens de eerste keer dat de band in Antwerpen speelt, daar herinnert Paul Stanley ons nog eens aan alvorens te knallen op “Deuce”.

De fans zijn duidelijk in hun nopjes en met meebrullers zoals “Heaven’s On Fire” en “I Love It Loud” worden ze op hun wenken bediend. Na het vele meezingen is het dan even aan weer helemaal aan Paul Stanley alleen, die vlak voor “Cold Gin” demonstreert dat zijn stembanden allesbehalve versleten zijn. Het publiek kijkt vol verbazing toe en applaudisseert dan ook enorm luid wanneer hij klaar is met zijn huzarenstukje.

©CPU – Bert Savels

Veel tijd krijgt het publiek niet om te bekomen van de vocale demonstratie van Stanley, want even later krijgen we een breed uitgespannen gitaarsolo van Tommy Thayer die solo op het podium staat. Hij moet het echter toch niet helemaal alleen doen, want om de haverklap vergezellen luide knallen van ontploffend vuurwerk hem. Het is in zijn geheel een fantastisch beeld en het lijkt er zelfs op dat Thayer enkele vuurwerkpijlen afvuurt vanuit de nek van zijn Flying V-gitaar, die er dan ook uitziet alsof hij daartoe instaat is. Het publiek vindt het al helemaal fantastisch en het mag dan ook geen verrassing zijn dat heel wat smartphones spontaan de lucht ingaan om het gebeuren vast te leggen.

Aan solo’s geen gebrek, want niet zo veel later krijgen we een drumsolo van Eric Singer, wiens plateau enkele meters omhoog gestegen is. Terwijl hij heel koeltjes het zweet van zijn armen en gezicht afwrijft met een handdoek, speelt hij nog steeds verschroeiend op zijn basdrum. Het zorgt zowel voor hilariteit als bewondering bij het publiek, dat afwisselt tussen toekijken in bewondering en oorverdovend applaudisseren en joelen. Stanley schreeuwt nadien voor de twintigste keer van de avond dat deze avond ‘awesome’ is, wat ook voor gelach zorgt bij de fans.

© CPU – Bert Savels

Iedereen heeft inmiddels zijn solo al gehad, met uitzondering van Gene Simmons. ‘Save the best for last’ is hier zeker van toepassing, want Simmons spuwt op dramatische wijze een grote hoeveelheid bloed terwijl hij vrolijk blijft verder spelen. Een mens zou verwachten dat KISS zijn schokfactor doorheen de jaren toch al wat had laten afzwakken maar niet is minder waar. Simmons’ hoogtepunt moet nog komen want op “God Of Thunder” scheert hij letterlijk hoge toppen. Het plateau van de bassist gaat wel zo’n acht meter de lucht in. Zoals zowat iedere actie die al heeft plaatsgevonden deze avond kan ook dat op heel wat gejoel en applaus rekenen.

Voor “Love Gun” wordt ingezet vraagt Paul Stanley aan het publiek om zijn naam te scanderen en hem zodoende uit te nodigen op een platform dat zich middenin de zaal bevindt. Natuurlijk gaan de fans hier gretig op in en na de derde keer scanderen, vliegt de rocker via een mechanische koord naar het midden van de zaal. Hij vraagt het publiek of hij er mag blijven om nog een liedje te doen en daarna volgt “I Was Made For Loving You”. Het publiek weet niet waar het zijn ogen moet wenden en dat is niet meer dan normaal. Op het podium illustreert Thayer nogmaals zijn gitaarkunsten en ontploft er geregeld wat vuurwerk terwijl Stanley in het midden van de zaal nog steeds het beste van zichzelf staat te geven. Het moet gezegd worden, Stanley heeft ons eerder de energie van een prille twintiger dan van een rocker die aan stoppen denkt.

© CPU – Bert Savels

Na een uitgerekte “Black Diamond” verdwenen de bandleden van het podium, om dan even later Eric Singer helemaal alleen de wei in te sturen. Singer heeft zijn naam wel niet gestolen want van achter zijn piano toont hij ons op “Beth” dat hij over een prachtige stem beschikt. De pianoballade zorgt ervoor dat er wordt heen en weer gezwaaid met lampjes en aanstekers, die het gebeuren van nog wat meer emotie weten te voorzien. “Do You Love Me?” brengt het rockgehalte dan weer richting het plafond en er vliegen een heleboel reusachtige KISS-ballonnen doorheen het Sportpaleis.

Ten slotte krijgen we nog “Rock and Roll All Nite” waarbij de fans gaan rechtstaan. Veel kunnen we echter niet meer zien van het podium want er vliegen overal papiersnippers en slingers. Het vuurwerk ontploft voor de laatste keer en naar goede gewoonte slaat Stanley op het eind zijn gitaar tot deze volledig naar de vaantjes is. Na afloop poseert de band nog even voor het publiek om een foto met ze te nemen, terwijl Stanley ze voor de laatste keer ‘awesome’ noemt.

© CPU – Bert Savels

KISS bracht ons een rockspektakel om U tegen te zeggen en het is dan natuurlijk niet onlogisch dat we ons afvragen of dit echt hun laatste concert was op Belgische bodem. Het wordt volop hopen dat ze nog bijdraaien en beslissen om nog even verder te toeren want er zijn maar weinig band met zo’n gigantische spektakelwaarde. Bij deze vragen wij KISS: doen jullie er alstublieft nog enkele jaren bij?

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Facebook / Website

Setlist:

Detroit Rock City
Shout It Out Loud
Deuce
War Machine
Heaven’s on Fire
I Love It Loud
Say Yeah
Cold Gin
Lick It Up
Calling Dr. Love
Tears Are Falling
Psycho Circus
100,000 years
God Of Thunder
Love Gun
I Was Made for Lovin’ You
Black Diamond

Beth
Do You Love Me?
Rock and Roll All Nite

450 posts

About author
Ik moet dagelijks 'ok boomer' aanhoren
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Simple Minds @ Sportpaleis: Tournée Générale

Wat Kurt Cobain betekende voor de jeugd in de jaren negentig, was Jim Kerr voor de generatie ervoor. Al moesten de Schotse…
InstagramLiveRecensies

Editors @ Sportpaleis: Sluipt de sleur in het droomhuwelijk?

Editors en België, een geslaagd huwelijk dat al meermaals werd beklonken op de Belgische festivalweides. Wie vorig jaar tevergeefs voor de gesloten…
LiveRecensies

Niall Horan @ Sportpaleis: Vloedgolf aan gesmolten tienerharten

Boybands staan bekend als ware wereldsterfabrieken. Take That bracht ons Robbie Williams, *NSYNC had Justin Timberlake en Ricky Martin zette zijn eerste…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.