© Julia Nala
Welgeteld zes liedjes heeft Lime Garden al uit, en toch mogen ze al de overstap maken naar het Europese vasteland. De band uit Brighton bracht in 2020 zijn debuutsingle uit en sindsdien worden ze wel eens genoemd als grote belofte. Dat was ook Democrazy en het concept Everything UK niet ontgaan, die ze prompt uitnodigden om in de Charlatan eens te tonen wat ze in huis hebben. Met slechts negen nummers en een set van iets meer dan een halfuurtje was het een kort, maar veelbelovende set.
Openen mocht de Britse Belg Bobbi Lu. We zagen de zangeres nu al verschillende keren aan het werk, maar geen enkele keer was ze zo slecht als vandaag. Dat lag niet aan de muziek, maar wel aan haar gezondheid. Ze vertelde namelijk dat ze heel de namiddag had liggen overgeven en ze een emmer had voorzien voor het geval de nood hoog werd op het podium. Het kwam gelukkig nooit zo ver en we werden wel weer verwend door de talentvolle zangeres. Een mix van experimentele synths, catchy opbouw en natuurlijk de extreem zwoele sfeer zogen ons mee in het universum van Bobbi Lu. Zelfs misselijk overtuigt ze wat nog maar eens haar enorme talent aantoont.
Rond half tien mocht Lime Garden dan het podium betreden. Dat stad Gent nog niet helemaal bekend is met de band, bleek uit de opkomst. Een twintigtal personen waren nieuwsgierig genoeg om toch een kijkje te nemen en die zullen zich dat niet beklagen. De vier vrouwen op het podium speelden namelijk een set vol overtuiging en overgave waarbij van het begin tot het eind een heerlijke groove overnam.
Het begon weliswaar tamelijk hoekig met “Bitter”. De frontvrouw toonde meteen haar verhalende stijl aan waarbij ze vooral de nadruk op de vocals legt en hierdoor werd je meteen in haar wereld getrokken. De vier dames waren beide voorzien van lange klederdracht wat ervoor zorgde dat het mysterie rond de band nog wat hoger werd. Het is namelijk zo dat we niet al te veel te weten kwamen over het viertal. De frontvrouw vermeldde dat het bier net iets te sterk was voor haar, maar verder kregen we enkel titels van nummers te horen en pepte ze ons af en toe op om te dansen. Ze lieten de muziek dus spreken en dat is meer dan terecht.
Waar opener “Bitter” een echte rammelrocker was, ging “Fever” meteen een iets meer groovy kant op. Dat bleek ook meteen de toon te zetten voor de rest van de set. Lime Garden brengt een mix van LCD Soundsystem, Parquet Courts en Warpaint en doet dat op zo’n manier dat het onmogelijk is om te blijven stilstaan. Dat zag je ook aan het publiek dat naarmate de set vorderde alleen maar meer begon te dansen. Debuutsingle “Surf N Turf” bleek de hardste song te zijn in de set. Met een, jawel, surfy gitaar schoot het nummertje mysterieus in gang om nadien vooral door een heel aanstekelijk refrein iedereen aan het bewegen te krijgen.
Door al die beweeglijke nummers zo te brengen, werd meteen duidelijk dat Lime Garden uitstekend weet hoe ze een publiek aan het dansen kunnen brengen. Het is op die manier ook jammer dat we na een goed halfuur met “Pulp” al een afsluiter krijgen. Het nummer zet nog net iets meer in op de synths en door het lekkere melodietje gingen nu alle twintig mensen in de zaal aan het bewegen. Een heel fijn einde van een setje dat net iets te kort duurde, maar wel alle potentieel van Lime Garden aantoonde. Het viertal uit Brighton heeft iets in zich dat binnenkort wel een groter publiek zou kunnen bereiken. Nog iets meer songs en iets meer publiek en de rest zou moeten volgen.
Setlist:
Bitter
Fever
Funeral
Marbles
Swim
Surf N Turf
Sick & Tired
Clockwork
Pulp
