Louis Tomlinson @ Lotto Arena: Britse charmes in een voetbalhemdje

Louis Tomlinson kennen we het beste als een ex-One Direction-lid, maar net zoals de rest de van boyband koos ook Louis voor het solopad. Toch is het ondertussen al twee jaar geleden sinds de zanger zijn debuutplaat Walls op de wereld loste. Op 16 april 2022 is het dit album dat we eindelijk live te horen krijgen in een uitverkochte Lotto Arena, met enige vertraging door een wereldwijde pandemie. Het belooft een ontroerende avond te worden met een album dat onderwerpen aanhaalt zoals de dood van zijn moeder en zus, waarvan hij op korte tijd afscheid moest nemen. Dat hij hits kan maken als soloartiest, moet hij niet meer bewijzen, maar of hij live even sterk is zonder zijn vier metgezellen naast hem, is vanavond aan hem om aan te tonen.

Er staat nog geen album op hun discografie, maar toch wist Only the Poets het plekje als voorprogramma te strikken. Het Britse indiekwartet was amper halverwege hun eerste nummer en het publiek was al volledig mee. Na een kwartier werd duidelijk dat zo goed als elke single vlotjes binnen ging. Zo werd er constant luidkeels meegezongen en gedanst. Het goede onthaal van de zaal kwam ook binnen bij de band, die bij elke minuut enthousiaster werd. Toch is het merkbaar dat Only the Poets pas aan de start van hun carrière staat. Niet elk nummer was even sterk en zowel qua stem als creativiteit is er nog ruimte voor verbetering. Niettemin is de sfeer meer dan aanwezig en met de steun die ze nu al kregen ziet de toekomst er rooskleurig uit.

Het doek valt omlaag, de band speelt en Tomlinson komt in een voetbalshirt nonchalant het podium opgelopen. Twintig minuten te laat weliswaar, want om 21 uur, toen de Brit de set moest beginnen, was er nergens een teken van leven te bespeuren. Hij vloog er wel meteen in met zijn hit “We Made It”, gevolgd door One Directions “Drag Me Down”. Een combinatie van nummers die de toon zette voor de rest van de avond. Louis sprong heen en weer tussen eigen songs, die van One Direction en wat covers. Hij wist er wel de massa mee bezig te houden, dat kan ook niet anders want hij heeft al jarenlange ervaring. Deze ervaring kwam Tomlinson handig te pas tijdens de avond, want hij wist zonder problemen het publiek te bespelen. Hij moest maar een richting uit wijzen en iedereen ging los, meer dan wijzen kon hij ook niet want zijn arm zat verborgen in het gips. De reden? Hij liep tegen een muur tijdens een race om het snelste te lopen, iets typisch Tomlinson dat nog meer oprechtheid aan de show toevoegde.

Het concert was overduidelijk een wederzijdse liefdesverklaring van Louis aan zijn fans, en van de fans aan Louis. Er werd herhaaldelijk een pauze ingelast waarin de zanger zijn fanbase de hemel in prees. Ondanks dat hij bekend staat als een brutale Engelsman, toonde hij in deze set dat hij wel degelijk een klein hartje heeft. Vooral tijdens de emotionele nummers “Two of Us” en “Fearless” toonde hij zijn kwetsbare kant, maar ondanks de gevoelige geladenheid van zijn liedjes, bleef alles erg luchtig en vrolijk. Zo kwam er tijdens hits zoals “Walls” en “Kill My Mind” af en toe vuurwerk en confetti bij te pas, gepaard met mopjes van de zanger.

Als een artiest die nog maar één langspeler heeft, was er nog een gebrek aan veel origineel werk om voor te stellen. Dit viel vooral op tijdens de avond toen de Brit verschillende covers in de setlist verstopte. Naast drie One Direction-klassiekers, die uiteraard wild gewaardeerd werden door de fans, zaten ook “7” van Catfish and the Bottlemen en “Beautiful War” van Kings of Leon ertussen. Dit waren de twee enige momenten dat de zaal iets stiller werd wegens gebrek aan kennis van de lyrics, maar het constante heen-en-weergeloop van Louis kreeg iedereen wel luidruchtig genoeg. Zo luidruchtig zelfs dat het soms even leek alsof de Lotto Arena al dat geschreeuw niet meer aankon. Het luidkeels gezang kwam echter goed gelegen bij hoge noten in zijn nummers, die de zanger niet altijd wist te halen. Een goede oplossing hiervoor was om de fans deze noten te laten zingen, en dat deden ze. Vocaal kon het dus zeker beter, maar door zijn jarenlange succes had hij de druk niet meer om zichzelf te bewijzen.

Louis speelt misschien geen stadia- of arenatournees meer zoals vroeger, maar hij weet zeker nog steeds hoe hij een fantastische show moet neerzetten. Geen overbodige extra’s in zijn concert, maar zijn pure authentieke zelf en charmes waarmee hij iedereen inpakt. Zelfs met een arm in het gips bleef de energie hoog van begin tot eind, er was werkelijk geen enkel saai moment aanwezig. We kunnen zonder twijfel concluderen: Tomlinson is op zijn eentje een geboren entertainer.

Wie graag Louis Tomlinson aan het werk ziet, kan dat 14 augustus op de Lokerse Feesten.

Setlist:

We Made It
Drag Me Down (One Direction)
Don’t Let It Break Your Heart
Two of Us
Always You
Too Young
Change
7 (Catfish and the Bottlemen cover)
Fearless
Habit
Copy of a Copy of a Copy
Defenceless
Beautiful War (Kings of Leon cover)
Little Black Dress (One Direction)
Walls

Only the Brave
Through the Dark (One Direction)
Kill My Mind

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!