Vijftien jaar lang keek het Antwerpse trio The Golden Glows in de achteruitkijkspiegel van de Americana. Ze herinterpreteerden proto-blues en muziek uit de jaren twintig, zongen gevangenisliederen uit de jaren veertig en staken eeuwenoude folksongs in een nieuw jasje. De zoete driestemmige harmonie liep daarbij als fluweelrode draad doorheen hun oeuvre. Met On Moonlight And Rain leveren ze nu hun allereerste zelfgeschreven studioplaat af: een ambitieus, op Japanse horrorverhalen geïnspireerd conceptalbum dat getuigt van heldenmoed in deze vluchtige streamingtijden.
Als doorgewinterde muzikale archeologen kon The Golden Glows het niet laten om opnieuw in het verleden te graven, niet meer in Amerikaanse, maar in Japanse bodem. Op de achttiende eeuwse Japanse fundamenten die ze blootlegden, bouwden ze tussen twee lockdowns in een volledig eigen ontwerp. Die fundamenten vonden ze in de Ugetsu Monogatari of ‘Verhalen over Maanlicht en Regen’, een verzameling bovennatuurlijke Japanse vertelsels die in 1776 gepubliceerd werd door Ueda Akinari. Betoverd door de geesten en creaturen in dit literaire meesterwerk, transformeerden The Golden Glows de oude Japanse verhalen tot donkerwarme droompop waarin Oriëntaals minimalisme en bitterzoet gezang flirten met Pink Floyd en The Bad Seeds.
Dat flirten deden ze niet alleen. Voor de uitbreiding van hun klankenpallet met synths, piano, elektrische gitaren, lapsteel, banjo, drums, vibrafoon, marimba, houtblazers en elektronica kregen de drie Glows versterking van een zevenkoppige studioband die verrees uit de assen van een eerdere samenwerking met de IJslandse producer Valgeir Sigurdsson en het barokensemble B.O.X. De Belgisch-Berlijnse producer Koenraad Ecker vond achter de mengtafel een mooie balans tussen de akoestische warmte van weleer en de nieuw ontgonnen poëtische elektronica.
Elk lied op On Moonlight And Rain is een compositie rond een van de Japanse verhalen, en over elk lied zouden we op onze beurt een bladzijde kunnen volschrijven, maar om het niet helemaal meta te maken, houden we het kort. Voor je het weet zet iemand onze recensie op muziek en waar eindigt dat?
In “White Peaks” ontwaren we een zweem van “Henry Lee”, de oude murder ballad waarvan de Glows in het verleden al een mooie versie brachten. De Henry Li van dienst is een Japanse monnik die na een bergbeklimming verandert in een geest. Zanger-gitarist Bram Van Moorhem ontpopt zich in dit nummer tot de Nick Cave van de lage landen. Geflankeerd door Nel Ponsaers en Katleen Scheirs als twee mysterieuze PJ Harveys, neemt hij ons mee op een acht minuten durende trip doorheen een Japans sneeuwlandschap, van in de betoverende vallei tot op de bergtop waar de elektrische gitaar van Geert Hellings huilt naar de maan en het orgel van Bram Weijters de berg doet brullen.
Met de ney en kaval van Nathan Daems en de vibrafoon van Mattijs Vanderleen zwaait de deur naar “The Reed-Choked House” open. Een man komt na zeven jaar terug thuis, bedrijft er de liefde met zijn vrouw die al die tijd op hem heeft gewacht en wordt vervolgens midden in de nacht wakker in het huis dat overwoekerd blijkt door riet. The Golden Glows vatten dit vreemde verhaal in koortsachtige bas- en zanglijnen, die net als het huis uit de titel langzaamaan worden versmacht, niet door rietstengels, maar door steeds zenuwachtiger wordende houtblazers, vibrafoons en percussie. Oosterse rillingen lopen over onze rug.
Nummer na nummer prikkelen de Glows het theater van de geest. Ook wie nog wat extra visuele stimuli kan gebruiken, wordt op zijn wenken bediend. Bekijk even de videoclip van “A Serpent’s Lust”, een sterk staaltje anime van de jonge Japanse 3D-videokunstenaar Shunsaku Matsurida. Net als de jonge, aristocratische verleidster uit het oorspronkelijke verhaal bekruipen de muziek en de videoclip je langzaam, maar zeker, om je uiteindelijk bij monde van een bek vol scherpe gitaren te verslinden met huid en haar.
Het is een ervaring waarvan we even willen bekomen bij een goed glas, ergens in een Bar Under The Sea waar ‘The Blue Hood’ zich al dan niet moedwillig bevindt in het gezelschap van Barman en de zijnen. De verdronken contrabas van Nicolas Rombauts vormt de kapstok voor Van Moorhem om er een onheilspellende parlando overheen te draperen. Terwijl de stemmen van Ponsaers en Scheirs onze laatste halsstarrige nekhaartjes overeind jagen, trekt de voltallige band een fles progrock uit een goed King Crimson-jaar open. Weg dEUS, enter de duivel. Aandringen is niet nodig, wij verkopen spontaan onze ziel. Magistraal nummer.
On Moonlight And Rain is een conceptalbum waar de liefde en het vakmanschap van afspat. Het klinkt als de soundtrack voor een (nog) onbestaande Netflix-serie. Een Japanse Twilight Zone? Iemand? Je hoeft Mogwai niet te vragen voor de score, in Antwerpen zit een band die dat minstens even goed kan.
The Golden Glows treden op 21 april op in het Cultuurcentrum in Mechelen en op 11 mei in de Bourlaschouwburg in Antwerpen.
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
