Na twee jaar stilte kunnen we weer. Het Belgische tweedaags ontdekkingsfestival We Are Open opende zijn deuren, zalen, taps en dansvloeren om een heuse menigte muziekliefhebbers te verwelkomen die op vijf verschillende podia allerlei nieuwe veelbelovende projecten kan ontdekken. Traditiegetrouw staan op de vrijdagavond hiphop, elektronische muziek en jazz iets centraler. Voor ons stond nog centraler het terug kunnen dansen. Volle zalen vol met dansende mensen deed ons veel deugd, maar ook de vele artiesten waren enorm dankbaar dat ze hun gekke ideeën konden tentoonstellen.
WALFANG @ Bar
© CPU – Peter Verstraeten
Exact twee jaar en een maand geleden speelde Monkey Juice tegelijkertijd hun laatste show onder die naam en hun eerste show als WALFANG. De Waaslandse gitaargroep weet allerlei zware klanken te combineren en met die labelloze mix arm in arm met een handvol andere zware bands (STAKE, Brutus…) ten strijde te trekken. Debuutalbum Løv werd, samen met wat nieuw materiaal, vooral onder een gigantische muur gitaargeluid bedolven. Het strakke geluid bolderde op ons af, onze trommelvliezen dansten heen en weer. Een heel sterk eigen gezicht mist dan misschien wel, de kracht ligt hem vooral in het spelplezier. Want veel lawaai maken is gewoon heel erg leuk.
L. Jacobs @ Café
© CPU – Peter Verstraeten
Lennert Jacobs heeft zijn drumstokken al rijkelijk laten klinken in het Belgische muzieklandschap. Na superjazzband MDCIII en weirdorockband The Germans bracht de Gentenaar eindelijk een soloplaat uit, die vooral vol staat met synthloops en vreemde bliepjes allerlei. Live laat hij zich bijstaan door Hong Kong Dong- en levenskoppel Sarah Yu Zeebroek en Geoffrey Burton en Borokov Borokov-meneertje Noah Melis. Het was een zegeviering van opzwellend minimalisme. Gekke gitaarklankjes stapelden zich op tussen blokfluiten, met effecten bewerkt gebrabbel en vooral heel veel (vaak Aziatisch klinkende) synthklankjes. We moesten even denken aan Howie Lee, maar de bescheiden L. Jacobs bracht ons vooral iets heel unieks.
Y O K O C H O @ Kelder
© CPU – Peter Verstraeten
Doorheen de webstek vieren de vaporwave-æsthetics hoogtijdagen. Met death’s dynamic shroud.wmv trots voorop, maar met die vele interessante vernieuwingen in de internetbeweging kan ook België niet langer gespaard blijven van muzikanten die hun eigen draai geven aan de gameboy/cassettesferen. Antwerpenaar en Psycho 44-frontman Y O K O C H O smijt het over een dansbaar electro/techno-idee met livedrums. We hadden het gevoel in een oude Nintendo verdwaald te zijn, met het voortdurende gevaar dat hij constant kon ontploffen. Het ging er heel hard aan toe, maar toch bleef het palmbomen gevoel nooit ver weg. Daarmee zette Y O K O C H O een avond vol dansen in.
Klakmatrak @ Kelder
© CPU – Peter Verstraeten
Klakmatrak klakt als een matrak rechtstreeks van het wilde westen naar het Antwerpse We Are Open wanneer Brorlab last minute moet afzeggen (veel beterschap aan de gitarist!). In de kelder van de Trix zorgen ze voor gabbergeweld en trancecore die rechtstreeks uit het hart komt. Dat bewijzen Brent Vanneste en Bert ‘Dreeten’ Van Maris wel letterlijk met nummers over de liefde, maar ook door hun aanlokkelijke energie, die ervoor zorgt dat iedereen met alle plezier op en neer, heen en weer, en vooral nog een keer gaat. Van stagediven tot je armen er van af pompen: niet zweten was geen optie.
Secret Show @ geheime plaats
Geheim en gefluister! Er is weer eens een Secret show op We Are Open! Om de locatie te bemachtigen kon je het evenement op Whatsapp een verzoek tot schatkaart vragen. Wanneer we aankomen op de daarop vermelde ruimte, bevinden we ons in een sprookjeswereld. Daar telt namelijk een machine af, tot die alarm slaat en ons vervolgens het verhaal van Roodkapje en de Grote, boze (of misschien wel geile) Wolf brengt. Op theatrale, kleinkunstige en vooral immens vermakelijke wijze dansen, zingen, roepen en rappen twee jongeheren, verkleed als onder meer de voorafgenoemde sprookjesfiguren, hun gat eraf. Je zou wel eens durven denken dat de muziek bij dit soort project de onderhand zou kunnen nemen, maar verrast waren we dan weer door de ongerijmde flow van beide spelers.
Rare Akuma @ Kelder
© CPU – Peter Verstraeten
Rare Akuma is een grote speler in de hiphopwereld. Onder andere $uicideboy$ en papa ZG werkten al met hem samen, maar toch kon hij in België nooit echt het grote publiek bereiken. Wist u bijvoorbeeld dat ‘Guttergang’ door niemand minder dan deze Antwerpse Shyheim Newell werd geproducet? Ook in de kelder van de Trix krioelde het niet van de mensenmassa’s voor de harde bars van Akuma. Hij schreeuwde een beetje mee met zijn backing tracks, maar leek er weinig energie in te steken. Het publiek ging wild, maar Akuma zelf ging er niet echt in mee. Het was pas toen zijn neef en De Nieuwe Lichting-winnaar Shaka Shams het podium bestormde, dat het energiegehalte wel de lucht in ging.
Promis3 @ Bar
© CPU – Peter Verstraeten
Ook de hyperpophype waait over naar het Belgenland. Zowel artiest als toeschouwer waren in toepasselijk kostuum, met onder meer lange lederen broeken, volledig opengereten cardigans en de meest Jules-uit-Euphoria-esque make-up die we ooit zo massaal aanwezig zagen op dit festival. De vele rook hulde het duo in meer mysterie dan het duo van de Secret Show, maar voor ons was het al snel geen mysterie: dit is een act die we graag in ons landje verwelkomen. Zowel hun oude singles als hun komend werk klinkt live sterk. Het publiek gilt bij elke beweging van de zanger, en ook hier wordt hard gedanst en gesprongen. De manier om je avond tot een gelukzalig einde te brengen dus!
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Geschreven door Pieter Wilms en Anne-Leen Declercq.
