
De vliegensvlugge gitaarintro is al genoeg om de donderwolken boven onze hoofden te doen verdwijnen. Daarna begint het nummer meteen in zijn volle glorie. Het vrolijke gitaardeuntje geeft ons zin om onze verantwoordelijkheden achter ons te laten en te gaan rondhuppelen in een prachtig herfstlandschap. Als je je daar moeilijk iets bij kan voorstellen, raden we je aan om eens een kijkje te nemen naar het schilderij op de platenhoes. Onze lof gaat ook naar het speelse duet tussen de zang en de basgitaar, die bij elkaar passen als twee trommelstokken. ‘Wait for it, gotta wait for it, oh any day now’, horen we. Als het de stilte is waarop we moesten wachten, waren zelfs de meest ongeduldigen vrijwel meteen van hun lijden verlost. Na een minuut en dertig seconden eindigt het lied zo abrupt als het begon. We beseffen maar al te goed dat sommige nummers hun charme te danken hebben aan hun kortheid. Kijk maar naar “Please, Please, Please, Let Me Get What I Want” van The Smiths. Toch negeerden we onze innerlijke stemmen deze keer, en wensten we stiekem voor een iets langdradiger nummer.
Jeanines’ tweede album Don’t Wait For A Sign wordt verwacht op 22 april via recordlabel Slumberland.
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.






