Fire Is Gold 2021: Voor vorst, voor vrijheid en voor rap

Hiphop leeft meer dan ooit in België, dat was gisteren alvast de conclusie die we konden trekken na een hele dag Fire is Gold. Het festival verhuisde twee jaar geleden van Vilvoorde naar Antwerpen en groeide daardoor uit tot het grootste en belangrijkste hiphopfestival in Vlaanderen. Naast lokale matadoren weet de organisatie ieder jaar opnieuw internationale vedetten te strikken, al moesten ze dit jaar vooral in het eigen taalgebied op zoek gaan naar publiektrekkers. Het was geen al te gemakkelijke opgave, maar de grote opkomst liet alvast uitschijnen dat Fire is Gold toch weer een geslaagde editie achter de rug heeft.

Het weer was bij het openen van de festivalpoorten nog redelijk bedekt, maar vanaf de vroege namiddag scheen de zon over de festivalweide. Voor de passende tropische vibes zorgden in het begin een aantal dj’s, alvorens om 14 uur het live gedeelte werd afgetrapt door de Nederlander Frenna. Heel wat volk vond zo al vroeg de weg naar Fire is Gold, in tegenstelling tot de rapper, die maar liefst twintig minuten te laat kwam opdagen en zo al vroeg de hele timetable van de Main Stage in de war stuurde. Tenminste zorgde hij, eenmaal present op de planken, wel voor de juiste sfeer bij het publiek dankzij hits als “Verleden tijd”, “Ova You” en “Achtbaan”. Frenna was overigens niet de enige rapper uit Nederland die op Fire is Gold het mooie weer mocht komen maken, want ook hitmachine Bizzey, Sevn Alias en Broederliefde tekenden gisteren present.

De Nederlandse artiesten trokken gisteren het meeste publiek naar zich toe, maar muzikaal konden ze ons het minst overtuigen. Een uur vullen was voor Bizzey bijvoorbeeld te veel van het goede, terwijl Sevn Alias de backingtrack het meeste werk liet doen en de hiphopclichés bediende. De grootste teleurstelling van de dag werd uiteindelijk het optreden van Dopebwoy op de Main Stage, dat meer weg had van productplaatsingen van luxemerken dan van een echt optreden. Gelukkig was er met het tienjarig jubileum vierende Broederliefde wel nog iets van bij onze noorderburen waar we het warm van kregen.

Het waren dan ook de Belgen op de line-up die ons uiteindelijk het meeste konden bekoren. Miss Angel zette een propere show neer waarin ze op een heel coole manier dans en rap met elkaar kon combineren en het gebrek aan bekende nummers op die manier op knappe wijze kon compenseren. Chuki Beats bracht dan weer tijdens zijn optreden op de Casa Bacardi heel wat vrienden mee waaronder Yung Mavu, Geeeko, K1D en Jacin Trill. Het resultaat: een soms wat chaotisch optreden met veel energie en moshpits waar je haast werd overrompeld door het hoge tempo en de vele gastartiesten. De sterren van de avond waren echter Bryan Mg, Dikke en Freddie Konings. De drie rappers hebben er een heel goed jaar op zitten en hadden duidelijk goesting in hun optreden. Vooral laatstgenoemde stak de boel in de fik met zijn Nederlandse drill- en rapnummers. In de opzet om er zijn beste show tot nog toe te spelen, slaagde Freddie Konings dan ook met verve. Bryan Mg bekoorde op de Main Stage vooral het vrouwelijke volk en zorgde voor een uitgelaten sfeertje.

De programmatoren namen dit jaar weinig risico’s en kozen voor de gebruikelijke namen, maar namen met headliner Damso wel een berekend risico. De Brusselse rapper is momenteel van de grootste Belgische artiesten op Spotify, al zitten zijn luisteraars toch vooral in Frankrijk en Wallonië. Hem in Vlaanderen als headliner neerzetten is verre van een certitude, maar het pakte wel goed uit. Voor de Main Stage stond het aardig vol en ook Damso bleek in een goede vorm te verkeren. Veel hits passeerden de revue, zorgden voor een goede sfeer en dan had hij op het einde ook nog eens een verrassing in petto. Voor “God Bless” en “BXL Zoo” had Damso namelijk collega-rapper Hamza meegebracht, wat het publiek duidelijk kon waarderen. Het festival in stijl afsluiten mocht dj Kevin Kofii, die als verrassing nog eens Frenna uit de coulissen tevoorschijn haalde.

Het festivalterrein van Fire is Gold was dit jaar zeer overzichtelijk en het is aangenaam dat we nergens echt heel lang moesten aanschuiven om even een hapje of drankje te halen. Pluspunten trouwens voor de Skate Stage, die ook dit jaar regelmatig een trekpleister werd en bij ondergaande zon voor spectaculaire beelden kon zorgen. Enkel aan de Main Stage voelde het terrein af en toe een beetje leeg, al had dat vooral te maken met de grootte van het festivalterrein. Ook het geluid was op beide podia bij heel wat optredens ondermaats en dat maakte de muziek niet altijd even genietbaar. We snappen natuurlijk dat er weinig tijd is voor een soundcheck, maar dat neemt niet weg dat het geluid in het algemeen heel rommelig en klef door de geluidsboxen kwam. Ook bij het bonnensysteem en de happige prijzen moesten we even onze wenkbrauwen fronsen. € 3,15 voor een pintje of € 5,70 voor een kleine portie friet is redelijk stevig en het werken met een betaalkaart maakte het allemaal onnodig complex voor de festivalgangers.

Fire is Gold 2021 was een uiterst solide editie die zeker niet moest onderdoen van de voorbije editie in 2019. Muzikaal was het dit jaar misschien net iets minder, maar de sfeer en de algemene waarden die het festival uitdraagt maakten dat ruimschoots goed. Met 12.000 bezoekers was het een recordeditie en de locatie biedt zelfs mogelijkheden om nog iets groter (meer bezoekers, met camping…) te worden in de toekomst. Volgend jaar gaat het festival voor de vijfde keer door en dat op zaterdag 3 september. Het belooft dus een bijzondere jubileumeditie te worden waar we nu al naar uitkijken.