Na een jaar coronavertraging is Migos eindelijk terug met het laatste deel van de Culture-trilogie. De hiphopgroep uit Atlanta domineerde tussen 2016 en 2018 de mumblerapscene met Culture en Culture II. Vooral dat eerste album zorgde voor een ware aardverschuiving in de hiphopwereld. Flow en ritme zijn tegenwoordig belangrijker dan pure inhoud en dat wordt sindsdien door heel wat fans goed ontvangen. In 2019 sloegen Quavo, Offset en Takeoff hun eigen weg in en brachten ze elk een soloalbum uit om daarna opnieuw de handen in elkaar te slaan voor het langverwachte slotstuk van hun Culture-trilogie.
De release van Culture III werd door de coronapandemie uitgesteld met een jaar. Genoeg tijd voor de groep om te herbronnen na het eerder teleurstellende Culture II, dat een letterlijk kopie was van zijn voorganger. Een derde kopie konden we dus missen als kiespijn. Gelukkig zijn Offset, Quavo en Takeoff erin geslaagd om dat te vermijden. Ze keren terug naar hun roots en focussen meer dan ooit op ritme en flow. Echt revolutionair is Culture III niet, maar met snedige flows en harde trapbeats sluit Migos de Culture-trilogie af in stijl.
Met “Straightenin” trapte Migos vorige maand het nieuwe Culture-seizoen af. Het nummer zet meteen de toon voor de rest van het album. Punchline na punchline geven ze hun haters lik op stuk en tonen ze dat ze zeker nog niet afgeschreven zijn. Het trio is helemaal klaar om de post-coronazomer te veroveren. Dat laten ze horen op het ontspannende “Avalanche”. Een voor een flowen de Migos over een sample van the Temptations’ “Papa Was a Rollin’ Stone” en het klinkt heerlijk. De zomerse sferen horen we ook terug op “Malibu” met Polo G en “Vaccine” waar luchtige beats het hoge raptempo van de heren in toom houden.
Net als zijn voorgangers bulkt Culture III van de grote namen. Als er iemand boven uitspringt, is het wel Drake op “Having Our Way”. Ritmische hi-hats en filmische koperblazers op de achtergrond vormen de duistere beat terwijl Drake meer dan twee minuten krijgt om zijn duit in het zakje te doen. Daarnaast heeft ook Pop Smoke zijn plaatsje op dit album niet gestolen. “Light It Up” is een verademing. Migos klinkt aardig goed over een borende drillbeat en daarop kon de Brooklynlegende zelf natuurlijk niet ontbreken. Met Juice WRLD en Justin Bieber gaan we dan weer de emotionele tour op. Beide zangers zijn respectievelijk te horen op “Antisocial” en “What You See”. Helaas passen deze nummers minder binnen het plaatje omdat ze het tempo er volledig uit halen.
De Migos zijn bekend geworden met hun feilloze ritme en flow. Die komt het best naar voor op “Modern Day”. De leden moeten niet voor elkaar onderdoen en ze geven elk het beste van zichzelf. De tekst en inhoud spreken niet echt tot de verbeelding maar de rijmschema’s op dit nummer getuigen van pure genialiteit. Ook “Need It” met YoungBoy Never Broke Again is zo’n nummer waar de energie van afspat en waar de onderlinge verstandhouding subliem is. Migos blijft er in slagen om aanstekelijke nummers te produceren ook al brengen ze eigenlijk weinig nieuws. Neem nu “Jane” bijvoorbeeld, op zich een simpel trapnummer maar ‘She want a Birkin, I told her work it’ zal zeker blijven hangen.
Culture III is het langverwachte slotstuk in de Culture-trilogie van Migos. Het trio kon met dit laatste deel geen nieuwe aardverschuiving in het hiphoplandschap forceren maar levert wel een degelijk album af. Ritme en flow nemen de bovenhand op Culture III en zo blijven de Migos ook trouw aan hun roots. Het post-Culture tijdperk kan beginnen, wij zijn benieuwd wat Offset, Quavo en Takeoff in de toekomst nog uit hun mouwen kunnen schudden.
Facebook / Instagram / Twitter
