Duitsland heeft meer te bieden dan enkel Rammstein, Nena of laatste plekken op het Eurovisiesongfestival. De indiepopformatie JEREMIAS is bijvoorbeeld nog maar een recent succesverhaal, maar de bal begint voor het viertal nu echt te rollen. Nadat ze zich drie jaar opwarmden voor het groter werk, werden ze nu door de juiste mensen opgepikt voor de release van hun debuutalbum golden hour. De prille twintigers brengen daarop aanstekelijke indiepop met disco-elementen, die niet voor niets al voor een grote hype in hun thuisland zorgt en met de zomermaanden in aantocht enkel kan vergroten.
Het geheime recept van JEREMIAS is na het beluisteren van de eerste drie nummers al snel ontleed. Naast zeer vrolijke instrumentatie en melodieën die de zon laten opkomen, steken de vier jonge mannen vooral ook heel veel tijd in het schrijven van zeer sterke Duitse teksten. Na de sfeer zettende intro “xx”, gaat de groep meteen over naar “sorry” dat met zijn weemoedige tekst een zekere melancholie creëert en zo helemaal de aandacht opeist. Het daaropvolgende “nie angekommen” mag dan op het eerste zicht wat vrolijker klinken, maar ook hier verpakken ze een herkenbaar thema in zomerse klanken.
golden hour bestaat uit elf liedjes, die ontstaan zijn bij het reizen en elk afzonderlijk een verhaal vertellen. Parijs mag dan misschien wel het symbool zijn voor liefde, in het liedje “paris” wordt echter op een intrigerende wijze het verhaal van een toxische relatie verteld waarin men zich kan verliezen. Ook op andere nummers gaan ze moeilijkere zaken niet uit de weg. “mio” handelt bijvoorbeeld over faalangst en het gevoel hebben dat niemand je passie serieus neemt omdat je nog jong bent.
Na twee ep’s en een hopeloos uitverkochte tour in het begin van 2020, wisten de vier muzikanten al wat er goed werkte en wat minder. Die zelfzekerheid die zo ontstaan is, hoor je op nummers als “einfach” of slotnummer “weniger” meteen door de lichtjes nonchalant aanvoelende vocals van frontman Jeremias Heimbach. Op het titelnummer “golden hour” volgt ook de rest van de band en krijgen we een ontzettend ontspannen sfeer door een mooi uitgebalanceerde opbouw, die nooit zijn climax bereikt en ons toch niet op onze honger laat zitten.
De muziek van JEREMIAS is licht te verteren, blijft onmiddellijk hangen en slaagt er toch in om niet plat of voorgekauwd over te komen. Hun grootste hit “hdl’ kreeg op het album – terecht – een mooie plek en heeft een hoopgevend refrein waarna je even denkt de wereld terug aan te kunnen. Verder kunnen we hun recentste hit “ich mags” (Nederlandse vertaling: ik vind het leuk) al dagen niet meer uit het hoofd krijgen en overmant ons ook bij deze track een vloedgolf aan euforie.
In het Duitse muzieklandschap was er al een tijdje een gebrek aan jonge indiegroepen, die de thema’s die Gen Z bezig houden in liedjes gieten. JEREMIAS is daarom een echte muzikale verademing, die met hun frisse en aanstekelijke muziek de gedachten de vrije loop laten en een plek geven. De Duitse klok slaat dankzij golden hour goud, al vermoeden we dat ze voor hun toekomstige projecten het wat diverser gaan moeten aanpakken om het interessant te houden. Desalniettemin is golden hour een betoverende langspeler geworden, die je ondanks de taalbarrière volledig meeneemt naar door de zonsondergang goud gekleurde landschappen.
