Als je nog nooit van Coline & Toitoine gehoord hebt, zet je dan maar schrap, want deze Belgische muzikanten hebben maar één doel: je wereld op z’n kop zetten! Het muziekduo komt met hun eerste ep SOMA, een mooi samenraapsel van alles wat ze kunnen. Ze willen naar eigen zeggen muzikale genres breken en vernieuwing brengen binnen de Belgische popscene.
De Brusselaars zijn amper 21 jaar oud en hebben nu al meer dan anderhalf miljoen streams verzameld, dan kan het niet anders dan dat ze wel iets goed doen! De vocals zijn het vakkundige werk van Coline, ze schrijft de teksten zelf en zingt ze later foutloos op de melodieën. Ze heeft de hoofdrol gespeeld in heel wat musicals, en ontwikkelde tegelijkertijd haar passie voor ukelele en gitaar. Haar muzikale metgezel Toitoine is dan weer een mirakel wanneer het op pianospelen aankomt. De jongeman volgde muziekopleidingen aan verschillende academies en mocht al verschillende (kort)films van soundtracks voorzien. Drie jaar geleden won hij de Grote Prijs van de Nationale Competitie tijdens de ‘Week van de Klank’ en nu zet hij zijn passie verder met het muzikale project Coline & Toitoine.
SOMA is een goed voorbeeld van twee gepassioneerde jongeren die goed zijn in wat ze doen. De nummers zijn gevarieerd en het blijft dus interessant om naar te luisteren. Het prachtige “OAEOA“, met naast het engelengezang wat zachte kreetjes, kregen we eerder al te horen als voorsmaakje van de ep; de wens naar even goede of nog betere muziek die we toen hadden, wordt zeker ingewilligd.
“Under my arms” is wel een goed voorbeeld van een te snel nummer. Het begint meteen, het sleept je mee in een enthousiaste stemming en is dan in een oogwenk weer gedaan, en dat terwijl het echt wel een goed nummer is. Met heel simpele akkoorden gaan de artiesten back to basic en zelfs een beetje de funk toer op. Helaas heb je op die korte tijd heel veel herhaling, waardoor het nog sneller lijkt te gaan. Je hebt in het nummer amper drie zinnen en dan is het al gedaan.
Bij “Anyway” krijgen we dan weer te zien hoe je te hard kan proberen. Het is in essentie een goed nummer, maar vanaf het midden komen er rollende elektronische klanken bij, waardoor de rest van de song zijn kracht verliest. Het lijkt een beetje knippen en plakken geweest te zijn, geen favoriet dus.
“Lâchez-moi” is dan weer een iets meer elektronische song. We horen een ietwat agressieve klank, maar het is zeker aangenaam om naar te luisteren. Met niet enkel gezang, maar ook georganiseerd geroep waardoor je de woede in het nummer duidelijk kan afleiden, in tegenstelling tot het zeemzoete “AI Love Story”.
De resterende nummers zijn wat van hetzelfde kaliber. Even zacht als de anderen, veel piano en geen al te ingewikkelde instrumentatie. Toitoine verdient zeker een dikke pluim voor de muziek die hij op de wereld heeft gezet. Meekwelers zijn het niet, maar de melodieën blijven je zeker bij. Hun sound is heel herkenbaar en zal volgens onze voorspellingen de komende jaren alleen nog maar meer toenemen in populariteit.
Coline & Toitoine mogen zich zeker aan een berg streams verwachten met hun nieuwe ep. De nummers stralen kracht en elegantie uit, uiteraard met hier en daar nog wat werkpuntjes, maar al bij al hebben we zeker niet te klagen over de prestatie die de jonge Brusselaars hebben neergezet met deze release. Ze zullen het publiek hiermee zeker weten te plezieren, ondanks de minpuntjes, en we zijn er zeker van dat heel wat van hun nummers, ook in de toekomst, tussen onze favorieten zullen belanden.
