Andrew W.K. is een vreemde vogel in de muziekwereld. Deze Amerikaan gaat al enkele decennia mee en brengt op zeer onregelmatige basis muziek uit. Net wanneer iedereen denkt dat hij er de brui aan gaat geven, komt hij plots met nieuwe muziek. Begin jaren 2000 waren de man zijn beste jaren met de culthit “Party Hard” die bij elke boomer wel een belletje doet rinkelen. Daarna werd hij meer een figuur waarbij hij er toch in slaagde een schaarste van fans bij elkaar te scharrelen.
De hitgevoeligheid en feestelijkheid bij singles moet hoog liggen en dat heeft W.K. goed begrepen. “Babalon” begint vrij strak met een goede gitaarpartij die elke strofe terugkomt. Daarna wordt er gas terug genomen om de eerste keer de stem te horen, vergezeld met rustige synths en dito gitaren. Daarna gaat het tempo terug wat de hoogte in en wordt de stem ook iets hoger en ijler. Zo wordt het nummer een aantal maal herhaald zonder echt diepte- of hoogtepunten te noteren.
Andrew W.K. serveert geen hoogstaande kost, maar levert ook geen slappe brol af. Toch is het allemaal wat middelmatig geworden. “Babalon” nodigt niet uit tot al dansend meezingen en de laatste halve minuut wil het nummer pas echt ontploffen met een hoge stem en zware gitaren. Dat is net iets te weinig om te kunnen overtuigen. De single komt via Napalm Records uit op een 7″, met op de b-kant een instrumentale versie van “The Party Gods“.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
