Als twee jonge muzikanten de handen in elkaar slaan, dan kunnen daar soms geweldig interessante resultaten van komen. Enter: bewijsstuk Promesa, een zoveelste prachtrelease afkomstig van een al even bijzonder muzieklabel (Aspen Edities).
Saxofonist Thomas Jillings kennen we onder meer van bij pop- en jazzprojecten als Linus (een project waar gitarist Ruben Machtelinckx de aandrijver van is), Keenroh (XL), Ottla, Moonboat en ook als bandleider van Sgt.Fuzzy, Cools is als componist/percussionist dan weer een van de drijvende krachten achter verschillende Granvat projecten zoals AAN/EOP (een op elektronica gestoeld project met broer Bert en Andrew Claes), Book Of Air (een onderzoek naar tijd en tempo), Book Of Air-fieldtone en Hoera. Beide muzikanten kennen elkaar al wat langer, toch vonden zij maar relatief recent de mogelijkheid om samen te werken.
Op Promesa gaat het vooral om improvisatorische muziek. Zo opent deze set met “Elmontrita” dat eerst nog goeddeels gedomineerd wordt door synths, waar halfweg de percussieve beats van Cools opduiken. Een compositie die bij een geluidstovenaar als Daniel Lanois zonder enige twijfel op instemmend geknik mag rekenen. Ook verderop blijkt in composities als “Flugado” en “Miras” hoe de werelden van Jillings en Cools naadloos versmelten tot een bijzonder geheel.
Richtinggevend op dit album is dus vooral de interactie tussen Jillings op keys en Cools op percussie. Zo ontrafelt zich langerzamerhand een muziekalbum dat zich laat voorstaan op een heel eigen unieke, haast niet te beschrijven sound. En net daardoor ook intrigeert en fascineert.
Omgeven door het verbeeldingsrijke artwork van Ives Maes zorgt het duo Jillings/Cools voor een muzikale rit die soms zoals het speelse “Ludo” het experimentelere elektronicawerk van Thom Yorke of Autechre of het ambienteske van Brian Eno echoot. Tezelfdertijd is het een album dat zich het best integraal laat beluisteren. Bij voorkeur in alle rust, waardoor het geheel – een heerlijk filmische soundscape – misschien wel het best binnenkomt. Kortom: Promesa is een warme, fragiele, clevere en bedachtzame prachtplaat van mystieke dromerigheid ; niets dan eerlijke en waarlijk oprechte oorsmeer, voor zij die ondanks deze woelige, chaotische tijden nog echt in goudeerlijke en tijdloze muziek geloven.
