Trompettist Aquiles Navarro en percussionist Tcheser Holmes, onder meer bekend van het tussen briljante avant-garde en woelige freejazz schipperende Irreversible Entanglements collectief (zie ook Who Sent You), gaan met de release van Heritage of the Invisible II voluit voor het spannende avontuur.
Eerder bracht dit duo in eigen beheer een album uit volledig bestaande uit improvisaties. Niet gek lang daarna werden ze uitgenodigd om deel te nemen aan een evenement tegen het veelvuldige brutale optreden van de politie – een benefiet ten voordele van de aan politiegeweld overleden Akai Gurley. Daaruit zou het politiek aangedreven Irreversible Entanglements collectief ontstaan, met onder meer spoken word artieste Camae Ayewa (Moor Mother) in de rangen.
Met de release van Heritage of the Invisible II zet het duo opnieuw in op een grote, creatieve vrijheid. Zo word je als luisteraar meedogenloos meegezogen in een supersonische trip waarin gelaagde samples, field recordings en gesjeesde elektronica het voor het zeggen hebben. Daarbovenop krijg je, zoals onder meer in de broeierige opener “Initial Meditation” aan bod komt, een zwoele latin spoken word vocal van de Spaanstalige dichter Carlos De La Fuente. Of neem hoe vocaliste Brigitte Zozula “A Night In NY” heerlijk verrijkt.
De magie van de plaat is vrijwel volledig terug te brengen tot het wederzijdse aanvoelen tussen Navarro en Holmes. Een vorm van telepathie, zoals ze het zelf stellen. Een aparte vorm van magie, zeg maar. Op muzikaal vlak merk je een opmerkelijk grote spontaniteit en vrijheid. Het compositorische aspect blijft wezenlijk – de basis blijft oerdegelijke songwriting – maar wordt hier vooral gehanteerd als een frame om volledig vrijuit te gaan, te freewheelen en zo vooral Latin en Afro-Caraïbische elementen binnen te smokkelen.
Dat alles maakt van Heritage of the Invisible II een erg intrigerende, onmiskenbaar progressieve en sterk uitdagende creatie. Dat merk je onder meer aan de manier waarop streng, maar doelbewust omgegaan wordt met spoken word elementen. Al blijft de basis in deze plaat natuurlijk een groot hart voor jazz. Dat valt te horen in het aandoenlijk mooie, door Nick Sanders ingespeelde met pianojazzlickjes opgetuigde “M.O.N.K. (Most Only Never Know)”. Net zoals het te vinden is in de “NAVARROHOLMES” gedoopte track die tegen de acht minuten aanschurkt en de geesten van Coltrane, Blackwell en vele anderen uit de rijke geschiedenis van de jazz oproept.
Op die manier leunt het duo aan bij de oude verhalen van weleer. Verhalen die een universele spankracht kennen. Dat vind je onder meer terug in een compositie als het lekker dwarse “$$$///billette” waarin het maatschappijkritische perspectief goed naar voren komt. Tezelfdertijd vormt dit album een warme en creatieve oproep tot verbinding, zowel via het familiale (“Father”), als via de gemeenschappen/communities. In dat opzicht is de aanwezigheid van een anthemeske track als “Pueblo”, vol met leven, krachtige energie en bruisende creativiteit, veelzeggend. Net zoals het duo op het einde heel even een futuristische spaceblitz maakt met “Remix by Madam Data”.
Héérlijk album dus, zeker niet enkel bestemd voor liefhebbers van onbeteugelde (free) jazz. Een flink uitdagende prachtplaat die alle lof meer dan verdient.
