Terwijl in de jaren tachtig de Amerikaanse hiphop gedomineerd werd door de tweestrijd tussen East en West Coast, ontstond er in het zuiden een centrale tegenreactie. Southern hiphop vond haar oorsprong in steden als Atlanta en New Orleans en groeide na de doorbraak van Outkast uit tot een prominente stroming binnen het genre. Het zuiden schoof met J. Cole zelfs een van de succesvolste rappers ooit naar voren, die zich als vaderfiguur nederig ontfermt over tal van opkomende, kleinere artiesten; artiesten als Spillage Village.
Waar de meeste rappers hun carrière op straat beginnen, ontmoetten rappers Olu en WowGr8 – die samen EarthGang vormen – JID op de universiteit. Daar vormden ze in 2010 het minicollectief Spillage Village, dat zich tien jaar en drie ep’s later ontplooide tot een waar fenomeen. Intussen rekenen ook Hollywood JB, Jurdan Bryant, 6LACK, Mereba en Benji zich tot de groep en behoren EarthGang en JID tot de meer indrukwekkende rappers onder J. Coles label Dreamville. Na een decennium aan muziek kon een album niet lang meer op zich laten wachten, en na een maandenlange zelfquarantaine van de leden zag Spilligion het levenslicht.
De naam van het album laat denken aan religie, en het openingsnummer “Spill Vill” bevestigt dat Spilligion over het geloof gaat. De Amerikaanse artiesten Desi Banks, Kountry Wayne en Big Rube presenteren een korte sketch voor de kerk, waarin ze de leugenachtigheid van hun priester en het geloof in een zwarte Jezus bediscussiëren. Op de daaropvolgende single “Baptize” is Spillage Village zelf aan het woord, waarin de rappers oproepen om gedoopt te worden en hun zonden weg te wassen. En zoals uit de tekst blijkt, hebben ze die in overvloed. Bijbelverwijzingen blijven een rode draad doorheen Spilligion, maar al snel evolueert het thema van christendom naar een meer universele religie: de liefde.
Op “PsalmSing” haalt Mereba een gospelkoor tevoorschijn en hoewel ze zingt over contact maken met God, doet ze dat voornamelijk aan de hand van liefde en marihuana. Dat laatste is niet meteen het orthodoxe middel dat de kerk voorschrijft, maar wel de methode die deel uitmaakt van de leefwereld van Spillage Village. Ook op “Mecca” wordt openlijk de liefde en de vrede geprezen, en vanaf dan blijft religie een beetje onder tafel. Er wordt plaatsgemaakt voor het vieren van de zwarte gemeenschap. Een titel als “Judas” verwijst duidelijk naar de verraderlijke apostel, maar het nummer zelf is een ode aan de soullegende Ray Charles dankzij interpolaties op “Hit the Road Jack” en “I’ve Got A Woman”.
Hoewel Spillage Village dankzij Mereba kan rekenen op enige vrouwelijke input, zijn de mannen – en hun ideeën – nog steeds in de meerderheid. Zo worden “Oshun” en “Cupid” opgedragen aan de vrouw in al haar glorie, vanuit een mannelijk standpunt. Gelukkig weten ze bij Spillage Village wel beter dan louter te seksualiseren en is het uiteraard niemand minder dan de immer aanbiddende 6LACK die de vrouw aanbidt met teksten als ‘You look fine as hell when you’re touchin’ your crown’ en ‘Girl, your eyes made of galaxies’. Spilligion vormt tot nu een mooi plaatje, waarin zowel het geloof, de liefde, de zwarte gemeenschap als de hiphoplevensstijl worden bezongen. Precies alsof er geen vuiltje aan de lucht is, maar niets is minder waar.
“Shiva” lijkt op het eerste gezicht te verwijzen naar de hindoeïstische god, maar vanuit het jodendom verwijst het naar een zevendaagse rouwperiode. De sfeer op het album wordt inderdaad grimmiger – al wijst de muziek op geen enkel moment in die richting – en op “End Of Daze” laat Spillage Village dan toch al zijn demonen los. Het gaat niet goed met de wereld, daarvan zijn de rappers overtuigd. Het einde is nabij en het geloof dreigt te vervagen. Gelukkig volgt daarop “Hapi”, waarin een ontmoeting met een man in het bos nieuwe antwoorden schenkt. Spilligion vindt haar conclusie in “Jupiter”, op dezelfde manier waarop Spillage Village antwoorden vindt op alle vragen. ‘So hold my hands and dance with me tonight / You know, they say we’re all about to die / And maybe it’s the love we all are tryna find / Who knows what lies, it’s only by design’. Spillage Village verlaat al zingend de kerk.
Van “Spill Vill” tot “Jupiter” legt Spillage Village een hele weg af. Het album begint vanuit christelijke roots en de eigen leefwereld, waarna liefde gepredikt wordt en de eigen cultuur gevierd. Uiteindelijk worden de artiesten geconfronteerd met al het onzekere en pessimistische op deze planeet. Bij het zoeken naar antwoorden wordt het collectief bijgestaan door tal van gastartiesten, waaronder Masego en Chance the Rapper. De grote afwezige is allicht J. Cole, die vorig jaar nog heel wat van dezelfde artiesten uitnodigde op zijn Revenge Of The Dreamers III-project. Toch maakt dat niet uit, want het is duidelijk dat Spillage Village, hoewel doorgebroken onder Coles vleugels, geen nood meer heeft aan een grote naam. Zij zijn nu de grote naam. Daarbij hebben EarthGang en JID zichzelf al meer dan genoeg bewezen, en kunnen ze het zich veroorloven voor zichzelf te denken, zonder dat een priester vooraan de kerk hen de les spelt.
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
