Pascal Paulus en Jean-Philippe de Gheest vormen samen Bààn. Met enkel keyboards en drums creëren ze een elektronisch landschap vol psychedelische kleuren, spannende wendingen en talrijke invloeden van her en der. Deze landgenoten passen totaal niet in een eenduidig genrehokje en hebben er bijvoorbeeld niets op tegen om hun nummers te laten oplopen tot twintig minuten. Bààn neemt hun tijd om een gevoel tot zijn recht te laten komen, om een verhaal in geuren en kleuren te vertellen en om de luisteraar van kop tot teen in vervoering te brengen.
Bààn kwam als geroepen in deze verwarrende periode. Ze bieden een elektrocatharsis met deze nieuwe plaat die drie uitgesponnen creaties bevat: “Connect”, “Disconnect” en “Reset”. Het leest als een minimale handleiding voor je mindset of een slogan die een pak dieper wil reiken dan de ‘live, laugh, love’-categorie, maar daar blijft het niet bij. Ook de klank van deze bijzondere plaat heeft namelijk een zalvende werking, ook al krijgen we wel degelijk heel wat te verteren tijdens Bààns spel van op- en afbouw, van kleur en grijstint, van aanmoediging en neerslachtigheid. We worden heen en weer geslingerd, tot alle brokstukken op het einde van RESET op hun plaats gedonderd zijn en we de wilde cyclus doorleefd hebben.
We starten aan de kruistocht met een toenemende goede moed. Hoewel Bààn het tempo erin houdt, komen er toch geleidelijk aan meer en meer vuiltjes aan de lucht. Tegen het einde van “Connect” lopen we zelfs een spanningsopbouw met Lord of the Rings-proporties tegen het lijf; het klinkt episch, fantasierijk en je wordt er onvermijdelijk in meegezogen. Ook op “Disconnect” lijkt het alsof we in de gaten worden gehouden door ‘The Eye of Sauron’. Het onbehagen is groot, de vrees voor een valstrik zo mogelijk nog groter en toch blijft Bààn onverschrokken doorgaan. De mysterieuze waas rond “Disconnect” breekt met alles huiselijk, intiem en vertrouwd. De realiteit wordt van zijn kleur ontdaan door dit grauwe, onverbiddelijke stuk dat zijn naam he-le-maal waarmaakt.
De ontlading die “Reset” dan al bij aanvang kleurt, was broodnodig. Eindelijk ontwaren we een lichtpuntje aan de horizon, wat weggeeft dat Bààn die ultieme resetfase nabij is. Na het doorploegen van woelige wateren voel je het beloofde land naderen in een hoopgevende opbouw. Niets overweldigend, angstaanjagend of beklemmend meer; de net geen twintig minuten durende afsluiter is een en al herstel van sereniteit. Een heuse verademing, wat enkel maar benadrukt dat RESET als geheel een uiterst krachtig verhaal vertelt.
Eén ding is duidelijk: je moet houden van lange elektronische ritjes om hier wegwijs in te raken. Bààn baant zich een wervelende weg doorheen de brokstukken van hun in eerste instantie zelf stukgeslagen omgeving. RESET kent een vernieuwende blik, die gitzwart klinkt en bijzonder hard en rauw binnenkomt. Ondanks alles verliest het duo zijn hoopvolle ondertoon nooit en krijgen we een bovenal eerlijk muzikaal relaas te horen.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
