Skinny Pelembe werd de afgelopen jaren al globaal getipt als aanstormend talent – met lokaal in België steun via Radio 1 en Bruzz – en volgt deze trend opnieuw op met een dijk van een statement. De kern van “No Blacks, No Dogs, No Irish” draait om het recontextualiseren van het racisme dat Pelembe – roots Johannesburg, locatie Doncaster – in het woelige 2013 eigenhandig ondervond. De periode na de gruwelijke terroristische moord op een Britse soldaat deed racisme terug meer openlijk door de Britse maatschappij sijpelen. Toegegeven, in de muzikale context van 2019 is een grauwe banner als ”No Blacks, No Dogs, No Irish” minder extreem dan pakweg vijf jaar geleden. Maar elke globaal maatschappelijke verandering wordt best gesteund door een breed draagvlak, en als voorvechter van deze sociale strijd is Skinny Pelembe al bij voorbaat geslaagd in zijn opzet. Maar meer dan gehoord, mag een track als deze ook nader bekeken worden.
De productie voelt aan als een verknipte en lichtere versie van de koortsachtige, niet-denkbeeldige paranoia van Tricky’s beats. De muzikale kern uit 2013 evolueert hier door toevoeging van field recordings, synths en broken beat. Het resultaat van de multi-instrumentalist en geobsedeerd sampler is er dan ook naar. Net als bij Tricky, komt ook hier steeds een tartende houding om in muziek te geloven naar voren. Als het onverwacht openscheuren van de grond onder je voeten om daar beneden een weerbarstig lachende one man army te zien glinsteren. Het is genoeg om deze single boven het gros van de social commentary niche uit te duwen. De muzikaliteit komt mee voorop te staan, en dat geeft de sociale thema’s de nodige gelaagdheid voor de onderliggende rauwe emoties.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.