De Franse band Papooz verscheen in 2015 op het toneel met zoete melodieën die je doen dagdromen over die goede oude zomerdagen. Hun muziek past binnen verschillende genres en wordt omschreven als een mix van alternatieve pop met bossanova invloeden. Hun eerste album Green Juice kwam uit in 2016 en liet ons kennismaken met de aanstekelijke warme muziek van de al even exotisch klinkende bandnaam Papooz. Het typerende aan deze band is zonder twijfel de eerder vrouwelijke vocals van zanger Armand, die alles brengt met een zekere je ne sais quoi.
Na het eerste album waren de verwachtingen hoog en werd er een tweede parel verwacht. Na drie jaar komt nu Night Sketches uit de bus waarbij de luisteraar toch op zijn honger blijft zitten. Waar het eerste album getypeerd werd door aanstekelijke en zomerse nummers, slaat Papooz deze keer een nieuwe richting in waarbij je meer eighties invloeden met elektronische en psychedelische tinten gewaar wordt.
De reeds uitgegeven single “You and I” opent het album. De synths en gitaar vormen de fundamenten samen met Armands stem. De bijhorende videoclip toont de strijd tussen twee vormen van liefde uitgebeeld door de duivel (Ulysse) en engel (Armand), waarbij tegendraads de duivel onhandig wordt neergeschoten. Godzijdank maken ze betere muziek dan dat ze kunnen acteren.
De melodische baslijn op “Theatrical State Of Mind” is zeker een van de hoogtepunten van dit album. De jongens waren zich daar ook van bewust en daarom wordt deze genoeg in de verf gezet tijdens de vele herhalingen. Vaak zit de pracht in de simpliciteit, maar jammer genoeg verliest deze zich door de soms chaotisch klinkende rest van het nummer.
“About Felix” en “Bubbles” tonen aan dat de zanger zijn stembereik erg breed is als hij enkele keren de hoogte inschiet. Op “Bubbles” experimenteert de band met meer psychedelische invloeden. Waarbij het refrein een hoog Smurfen gehalte krijgt waardoor het niet geheel tot zijn recht komt. Het nummer staat gedeeltelijk alleen en dwaalt af van de voorop gecreëerde flow.
Door de intro van “Danger To Myself” worden we meegevoerd door de hypnotiserende intro die beveelt: ‘Sit back, relax and here we go’. De afwisselende melodie voelt verfrissend aan en het wordt al snel duidelijk dat dit een van de betere nummers is van het album. De synths, drums en gitaren zorgen voor harmonie tussen de drukkere fases. Buiten de gebruikelijke formule horen we ook meer ethische tonen.
“Let The Morning Come Again” voelt weinig vernieuwend aan tot we in het midden van het nummer positief worden verrast door een zeer aangename saxofoon solo. Waarbij het nummer naar een heel ander niveau wordt getild.
Papooz wilde duidelijk nieuwe wegen verkennen met dit album, maar jammer genoeg kwam dit niet helemaal tot zijn recht. Ook al gaan ze deze weg op, er heerst een algemene atmosfeer van onorginaliteit. Ze zijn minder dansbaar en aanstekelijk als deze uit het eerste album. Maar doorheen dit album wordt het nog steeds duidelijk dat de kracht van Papooz hem zit in de sterke vocals, waarbij je de band meteen uit de duizenden kan herkennen.
Op 1 mei 2019 kan je Papooz live aan het werk zien als opwarmertje van L’Imperatrice tijdens Les Nuits in de Botanique te Brussel.
Instagram / Website / Facebook
