Wild Nothing @ AB Club: "Het geluid nestelde zich in je oren."

Wild Nothing nam zijn dromerige, poppy deuntjes nog eens mee naar de AB Club, waar ze zoveel warme vibes rondstrooiden, dat het publiek, dat duidelijk nog wat opgewarmd moest worden, uiteindelijk toch smolt en evenveel warmte aan de band terug bood.

Wild Nothing is het recentste project van de Amerikaanse multi-instrumentalist Jack Tatum, waaronder hij in 2018 al zijn vierde album Indigo uitbracht. Zowel met dit recentste album als met zijn oudere albums Gemini, Nocturne en Life of Pause zoekt hij de grenzen op van de popmuziek om er in een dromerig geheel een nieuwe betekenis aan te geven.

J Fernandez mocht de avond openen met hun hipster-looks een zomerige nummers. Leuke muziek, maar daar is ook alles mee gezegd. Gewoon leuk. Ze klinken als zoveel bands vandaag de dag: een orgelgeluidje met een vrolijk gitaarmelodietje, maar zolang er niets is wat je onderscheidt van al die andere bands, blijf je hervallen in een eentonige, voorspelbare cliché.

Het succesverhaal van Wild Nothing begint direct bij het eerste nummer “Nocturne” waarmee hij de toon aangeeft van de rest van de avond. Vrolijke gitaartjes, een stem die je uit de duizend herkent, drijvend op dromerig synths, die tevens gespeeld werden door Matt Kallman van Real Estate, vormden een mooi uitgangspunt om de hele show op te baseren. Zeker wat betreft de oudere nummers als “Whenever I” of “Live in Dreams”. Nieuwere nummers als “Bend” of “Canyon on Fire” krijgen dan weer een donkerder kantje door de funky 80’s baslijntjes. Tenslotte mogen we ook zeker de alt-saxofoon, ook door Kallman bespeeld, niet vergeten. “Whenever I” was volledig voor hem en zijn donkere, sensuele klanken die Wild Nothing zeker tot een hoger niveau tilt.

Het hoogtepunt van de set was zonder twijfel “Paradise” dat van begin tot eind als een winterse zeebries aanvoelde. De gitaar in combinatie met de saxofoon deed sferen als het vloed van het water opzwellen en omhoog rijzen om tijdens het intermezzo een heel nieuwe cyclus van eb en vloed te starten. Het geluid vulde de hele zaal tot in elke hoek en wanneer je dacht dat het niet voller kon, nestelde het zich in je oren om van daaruit doorheen je hele lichaam te verspreiden.

“Paradise” maakte iets los in het publiek dat werd voorgedragen tot het einde. De poppy gitaarmelodietjes in combinatie met Tatums stem, straalden positieve vibes af waardoor bewonderaars toch nog snel hun dansschoenen aantrokken. Ondanks het kleine publiek in de AB Club, werd er genoten voor een volle zaal.

Wild Nothing bracht een show waar we oprecht vrolijk van werden. Leuke sfeer, veel gedans en pop songs zo dromerig dat het woord ‘pop’ zijn beschamende connotatie verliest. Perfect dus om een zonnige winterdag mee af te sluiten.