Flying Horseman @ Handelsbeurs: Verrukkelijk veelzijdig

Gisterenavond streek Flying Horseman een jaar na zijn vorige passage nog eens neer in een uitverkochte Handelsbeurs in Gent. De zeteltjes waren deze keer opgeborgen dus konden we er al vanuit gaan dat het er wat ruiger aan toe zou gaan.

Voordat de band eraan begon, was er nog tijd voorzien voor Clément Nourry. Een half uur lang bespeelde hij zijn gitaar op manieren die door orthodoxe gitaristen als heiligschennis bestempeld zouden worden. De vreemde combinatie van een gitaar en vork klonk, zoals je wel kan verwachten, vrij bijzonder. Desalniettemin was het wel een unieke en zelfs buitenaardse ervaring voor zowel oog als oor. Wanneer er geen vork tussen de snaren gepriemd zat, klonk het spel van Nourry wat als de meer melodieuze stukken van Tosin Abasi van Animals As Leaders.

Fast forward een half uurtje en Flying Horseman begint eraan. Openen doen ze deze keer niet met “The Key”, maar met “Deep Earth”, het tweede nummer van hun recentste plaat Rooms / Ruins. De verwachtingen staan uiteraard heel hoog sinds de release van deze plaat. Een stevige portie krautrock vult de zaal en de paardenman stijgt op. Ook tijdens “Fever Room” houden de muzikanten zich niet in. Op plaat klinken de nieuwe nummers allemaal zeer verfijnd en tot in detail afgewerkt; live gaat het er allemaal wat losser, krachtiger en nijdiger aan toe. Zelfs “Reverie”, de eerste single van Rooms / Ruins, klinkt ondanks de minimalistische en terughoudende opbouw plots veel voller.

Een klein uurtje lang horen we alleen maar nieuw materiaal, logisch natuurlijk voor een album release show. Stuk voor stuk komen ze allemaal op hun eigen manier tot hun recht. Van de scheurende doom in “Stars” tot het vleiende gitaarintermezzo van Bert Dockx in “Bee Season”. Jammer genoeg werkt de luide mix bij “Bright Light”, wat één van de hoogtepunten van de set zou moeten zijn, niet altijd in hun voordeel. De shreddende gitaar op het einde zakt wat weg onder de harde drums van Alfredo Bravo en de verschroeiende bas van Mattias Cré waardoor de triomfantelijke melodie niet echt tot zijn recht komt.

Na “Bright Light” verlaat de band even de Rooms om een paar toppers uit hun back catalog te halen. Het beste uit Night Is Long komt eerst: het donkere “Faithfully Yours”. Dockx spreekt de fameuze woorden Night time is the right time; niet geheel profetisch, want dat hadden ze bij de start van de show al bewezen.

Vervolgens greep Dockx even terug naar begindagen van Flying Horseman als een volwaardige band. Bravo en Cré verlaten het podium, Loesje en Marthe Mahieu blijven achter om de backing vocals en keys te verzorgen voor “America Is Dead”. (On)subtiel politiek commentaar verpakt in een ontroerende post-apocalyptische melodie? Moet zeker kunnen.

Na het zachte intermezzo bouwt de band terug op met “City”, de opener van City Same City uit 2013 (shout-out naar de lichtman voor deze) waarna ze de zaal opnieuw in vuur en vlam zetten met “Money” van Night Is Long. In tegenstelling tot “Bright Light” kwam de gecoördineerde ravage hier wel helemaal tot zijn recht en blijkt het de perfecte afsluiter van een Flying Horseman set.

But wait! Uiteraard komen de mannen (en dames) nog even terug voor enkele slotakkoorden. Voor een laatste keer keerden ze terug naar hun recentste voor een opvoering van “Ruins”. De hypnotiserende western riff zindert na in je hoofd tot in de eerste tonen van “Brother”. Hiermee knoopt Flying Horseman een vernietigend einde aan hun zeer gevarieerde set. We nemen onze woorden terug: DIT is de perfecte afsluiter.

Keer op keer bewijst Flying Horseman dat ze tot de absolute top van de Belgische music scene behoren en dat was deze keer niet anders. Wie ze nog wil zien op hun tournee dit voorjaar zal zich mogen haasten want de tickets vliegen (terecht) aan een razend tempo de deur uit.

Beluister hier Rooms / Ruins, de nieuwste plaat van Flying Horseman. Alle foto’s vind je hier.