Emil Landman is misschien de sympathiekste en charmantste singer-songwriter uit de lage landen. De jonge zanger bracht in 2016 zijn eerste plaat An Unexpected Way uit en kon hiermee heel wat harten veroveren. Hij speelde al in het voorprogramma van Birdy, Passenger & Suzanne Vega en werd in Nederland door 3FM op tour door Nederland gestuurd. Naar aanleiding van de release van zijn nieuwe ep Vinter, spraken we met hem af in Gent om over zijn nieuwe projecten te babbelen. Het werd een gezellig halfuurtje waarin we hem en zijn muziek beter leerden kennen.
Je maakte je nieuwe ep Vinter toen het heel donker was in Noorwegen. Had dit een groot effect op het maken van de muziek?
Ik zat op een eiland heel hoog in Noorwegen, dus binnen de poolcirkel. Op dat eiland was er niks: geen supermarkt, geen internet, … maar wel een houten hutje. Het enige wat je daar kan doen is muziek maken. Je hebt dan heel veel tijd. Twee uur per dag was het er licht en ging je heel kort even wandelen of om je heen kijken en dan was de dag al weer voorbij. Het leek alsof ik er eigenlijk alleen maar nieuwe liedjes kon maken. Het was echt super inspirerend en zorgde ervoor dat ik heel veel kon schrijven in een korte tijd.
Als het daar dan zo lang donker is, verandert dat dan niet hoe je muziek maakt?
Oh jawel… Je wordt er rustiger en introverter van. Wat heel bijzonder is, is dat je er het Noorderlicht kunt zien. Ik werd er zelfs een beetje romantisch van, wat misschien ook door de meters sneeuw komt. Je voelt je er een beetje ingesneeuwd, maar in het hutje was het gelukkig lekker warm. Wanneer je uit een raampje naar buiten keek zag je dan dat witte landschap met de hemel waar de poollichten ‘dansten’ in allerlei kleuren… magisch!
Was dat dan ook een reden waarom je net voor dat eiland koos en niet voor een Nederlands eiland dat ook wat afgelegen ligt?
Een Nederlands eiland is voor heel wat mensen zeer romantisch, maar voor mij wat minder (lacht). Er is meer regen en minder sneeuw… Ik reis graag als ik liedjes maak en nu wilde ik eens op een zelfde plek blijven, in de hoop dat de plek dagelijks verandert. In de zomer is het op dat Noorse eiland bijvoorbeeld 24 uur per dag licht en in de winter is het daar dus heel donker. Het komt er eigenlijk op neer dat de plek verandert en ik niet hoef te reizen. Ik heb het huis toevallig gevonden en wist meteen dat ik daar moest vertoeven.
Waar heb je dan dat huis gevonden?
Gewoon op het internet (lacht). Ik zag het huisje staan en heb dan een mail gestuurd naar de eigenaar en vroeg ‘hey, kan ik wat muziek in je huis opnemen?’. Hij antwoordde dan dat daar niks is, maar dat hield me niet tegen en vrijwel meteen propte ik mijn hele studio in twee koffers.
Je verkende ook de omgeving van het eiland. Wat was dan het voornaamste verschil met je hometown Utrecht?
In de winter is er een zeer groot verschil door de sneeuw, want je wordt er altijd ondergesneeuwd. De eigenaar van het huis woonde een beetje verderop en kwam elke ochtend met een sneeuwschuiver onze voordeur sneeuwvrij maken. Wat me bovendien vooral bijblijft waren de speciale momenten toen je naar buiten keek…Het huis bevond zich op een berg en dus konden we heel ver kijken. Ik speel altijd met mijn ogen dicht en wanneer ik dan voor een tweede take mijn ogen sloot en ze daarna terug opende, was er opeens een sneeuwstorm. Zo snel wisselde het weer daar af. Het leek daarom ook echt alsof de hele dag in die twee uur wanneer het helder was, werd gepropt. Dat is zo bijzonder!
Je nam je twee ep’s op met de bekende producent Martijn Groeneveld. Hoe kwam die samenwerking juist tot stand?
Toen ik als singer-songwriter begon, wilde ik gewoon drie liedjes hebben. Ik heb die toen gemaakt en wou hiermee dan enkele optredens geven. Hij stond toen toevallig in het publiek en hij zei dat hij mijn muziek heel mooi vond en met mij wilde samenwerken. Dat is nu zes jaar geleden en we werken nog steeds samen.
Ondertussen werkte hij ook met heel wat andere artiesten zoals Klangstof, Dotan of Rondé. Denk je dat hij uit die samenwerkingen invloeden heeft meegebracht die jou sound versterken?
Ik denk dat je uit alles wat je meemaakt dingen meeneemt. Ik ben in die jaren geëvolueerd als liedjesmaker en hij is ook gegroeid als producent. Als je zolang met elkaar samenwerkt, weet je gewoon door één blik of je met elkaar akkoord gaat.
Gaan jullie in de toekomst nog samen liedjes maken of denken jullie nu dat jullie alles al aan elkaar hebben gehad?
Ik hoop en denk dat we samen nog heel veel platen gaan maken… Hij heeft ook deel twee van het project, Sommer, mee opgenomen en dat verliep ook weer prima.
Je ep Vinter is het eerste deel van je project. Deel twee, Sommer, komt deze zomer uit. Wat kunnen we daarvan verwachten?
Dan is eigenlijk alles anders, want toen ik het opnam was het op het eiland net helemaal niet donker. De dagen duren in plaats van heel kort, heel lang en dus maakt het niet uit wanneer je bijvoorbeeld naar bed gaat of eet. Het was voor mij een hele andere ervaring want het voelde eerder als één lange dag. Het begon heel enthousiast en vrolijk en werd soms een beetje treurig, maar het klinkt wel heel anders.
Is het verschil tussen Vinter en Sommer dan heel groot of vloeit het in elkaar over?
Ik denk dat het in elkaar overvloeit. Het laatste liedje van bijvoorbeeld Sommer is eigenlijk al bijna terug het begin van Vinter…
Maar hoe kom je eigenlijk op het idee om in plaats van één album twee ep’s te maken, die eigenlijk samen één geheel vormen?
Het leek me het allerleukste als ik in de winter nummers zou opnemen en ze dan ook in de winter op de wereld los kon laten. Als je dan een keer in de winter gaat opnemen en dan in de zomer nog eens gaat opnemen, kan je de nummers moeilijk op één album plaatsen. De liedjes die ik in de winter schreef zouden in de zomer denk ik een beetje misplaatst overkomen en andersom. Daarom besloot ik om dat zo te doen en het dus in twee delen uit te brengen.
Dus eigenlijk vertegenwoordigt elk liedje een maand…
Wow… het zijn er eigenlijk dertien in totaal, maar op de één of andere manier klopt dat wel. Eigenlijk zouden het er dan 12 nummer moeten zijn, maar hebben jullie in België eigenlijk ook een dertiende maand? Dat is die extra maand die je betaalt krijgt als je in een bedrijf werkt. Dat is dus eigenlijk de tofste maand en dus ook het tofste liedje…
Je nummer “Near Far”, dat op Vinter staat, heeft een lichte dreamy electro sound. Je hoort hier en daar lichte elektronische invloeden. Hoe ontstond deze sound als we weten dat jullie eigenlijk over nagenoeg enkel akoestische instrumenten beschikten tijdens het opnemen?
Het begon op de gitaar en toen had ik op een gegeven moment de eerste zin. Ik voelde meteen het ritme van die zin en vond dat er best wel energie in zat. Ik wilde dat gevoel dan accentueren en dacht even na. Ik had drie gitaren, enkele gitaareffecten, drumstokken en een tamboerijn mee en op een gegeven moment denk je dan van: ‘Oh… een cimbaal zou hier wel goed klinken…’ en vraag je je af hoe je die sound kan nabootsen. Ik nam dan mijn drumstokken, ging door de kamer en ontdekte dan de oven. Door op het raster te drummen, ontstond eigenlijk een soortgelijke sound en dan namen we dat meteen op met de micro. Ik heb bijvoorbeeld ook geluiden gemaakt door rijst in een bakje te doen en daar dan met een handdoek op te slaan. Zo zijn we op een zeer creatieve manier aan de slag gegaan en creëerden we verschillende klanken.
Laten we het dan hebben over “Falling”, een ander nummer van je plaat. Het nummer lijkt wel geschreven voor een gezellige avond aan een kampvuur waar gezamenlijk gezongen en gelachen wordt. Met wie zou jij graag eens aan een kampvuur willen zitten?
Zeker met Oprah Winfrey. Het lijkt me zo interessant om met haar aan een kampvuur te zitten en urenlang te babbelen. Als we dan muziek zouden maken, zou ik me verheugen op het gezelschap van Ray Lamontagne, Dave Grohl en Kurt Cobain (hij herleeft voor het kampvuur)… Dave Chappelle mag er bij voor de grapjes, Doutzen Kroes voor de gezelligheid, mijn vriendin en mijn familie, Dansende Beren, … een leuk rondje lijkt me!
Maak je eigenlijk muziek met een bepaald publiek in je achterhoofd al denkend dat het bij die groep wel goed zou kunnen aanslaan?
Ik maak muziek vanuit het principe dat ik het voor mezelf wil maken en ik vind het dan te gek dat het resoneert bij andere mensen. Het doet me oprecht iets als ik merk dat mensen geïnteresseerd zijn in hetgeen ik maak en dat geeft me die push om te blijven doen wat ik doe zonder te veel van mijn pad te wijken. Als artiest wil ik me niet te veel veranderen om op een markt in te spelen, want daar heb je als muzikant heel weinig aan. Van die 7 miljard mensen op onze planeet zal er altijd wel iemand zijn die zot is op hetgeen je maakt en dat moet je steeds in je achterhoofd houden.
Leg je jezelf dan nooit druk op om bijvoorbeeld iets te maken wat een groot succes kan worden?
Ik heb altijd ideeën die door mijn gedachten dollen, maar echt druk leg ik mezelf nooit op. Ik kan niet beïnvloeden of iemand hetgeen wat ik maak mooi vindt, maar wel of ik er zelf als muzikant tevreden over ben. De mening van mijn naasten is daarom zeer belangrijk voor mij aangezien ze meestal wel eerlijk kunnen antwoorden of ze het goed of iets minder vinden. Muziek maken is bovendien zo ontspannend voor mezelf en ook mijn vriendin komt tot rust als ik liedjes speel.
Als je nu de keuze had om op een gigantische Main Stage te zingen of in een kleine, knusse tent, waar zou jou hart sneller van slaan?
Afgelopen zomer ben ik met de Amerikaanse band Mt. Joy gaan touren en stonden we o.a. op Lollapolooza. In de backstage ontmoet je dan bijvoorbeeld Chance the Rapper en heb je je loge naast bijvoorbeeld Royal Blood, Zara Larsson, … die allemaal op hetzelfde podium staan en dat is dan zo een speciale ervaring. Je geniet van elk moment, maar toch is het zo veel intenser om voor een klein publiek te spelen. Een moeilijke keuze…
(Emil Landman met Mt. Joy op Lollapolooza)
Je stond afgelopen jaar nog in de AB als voorprogramma van Suzanne Vega. Wanneer kom je nog eens terug voor een soloshow?
Ik zou zo graag soloshows geven en we zijn er mee bezig, dus als mensen mij willen zien… Heel graag!
Zijn er misschien al grote plannen voor komende zomer? Is een festivaltour al in gedachten?
Ik hoop het! Het zou zo vet zijn om op enkele festivals te kunnen spelen en je voor te stellen aan een breed publiek. Als iemand dit dus leest en een festival organiseert: “Ik zou het met veel plezier doen!”.
Heb je dan eigenlijk al een idee hoe je Vinter en Sommer live zou combineren?
Het zijn dertien nieuwe liedjes… daarmee kan je best lang op podium spelen. Er zijn natuurlijk ook enkele oude liedjes die ik heel leuk vind, die zeker aanbod zouden komen. We zullen zien…
Bedankt voor het fijne interview en misschien tot volgende zomer!
De nieuwe ep Vinter is sinds vorige vrijdag overal verkrijgbaar.
