InterviewsUitgelicht

Interview Yevgueni: “Persoonlijke verhalen brengen die toch universeel worden, dat is op deze plaat een grote sterkte.”

InterviewsUitgelicht

Interview Yevgueni: “Persoonlijke verhalen brengen die toch universeel worden, dat is op deze plaat een grote sterkte.”

Yevgueni heeft een nieuwe plaat uit en de goesting om weer te gaan spelen, is er zeker. Twee weken geleden kwamen Klaas, Geert en Maarten maar al te graag vertellen over hun nieuwste telg. Dat de geboorte van Klaas’ dochter hier inspiratie bracht, werd snel duidelijk.

Jullie nieuwe en ook zesde album komt op 27 oktober uit, hoe leven jullie hier als groep naartoe?

Klaas: Ik voel me terug iets jeugdiger, enthousiaster en meer opgewonden dan bij de vorige platen. Er is ook terug heel veel goesting om te gaan spelen. De release is natuurlijk nog iets anders dan de eerste show. De mensen die je heel goed kent, kan je al eens op voorhand de platen laten horen maar de mening van de fans en de pers is toch niet onbelangrijk. Je probeert jezelf altijd wel te kalmeren met het gegeven dat je het vooral voor de fans doet en niet per sé voor de journalisten, maar je wilt natuurlijk het liefst dat iedereen het goed vindt. Het zijn altijd heel spannende weken en dagen maar op een leuke manier en ik hoop dat dit zo blijft duren.

Geert: het voelt terug alsof het weer de eerste keer is.

Jullie hebben ook al een try-out gehad van jullie nieuwe album, hoe is deze verlopen?

Alle drie: (lachen) Verbazend goed, tegen alle verwachtingen in.

Klaas: We waren eerlijk gezegd een beetje heel druk de voorbije weken. We hadden wel voldoende gerepeteerd maar we hadden nog niet echt het gevoel dat we bij alle nummers alle puntjes op de i hadden gezet. Maar daarvoor zijn er try-outs. Natuurlijk is dit een optreden met wat meer zenuwen en iets meer spanning, maar daardoor is het misschien echt heel goed verlopen.

Maarten: Er is niets misgegaan.

Geert: Heel leuk om nog eens terug samen te spelen met nieuwe nummers.

Maarten: Het geeft ineens een andere dynamiek. Niet dat de oudere nummers niet meer in de set zitten, maar er komen er ineens heel wat nieuwe bij waardoor dat die andere nummers een andere functie krijgen in de opbouw van de set. Je voelt dat je ineens met een veel minder routineus gevoel, eigenlijk helemaal geen routine, op dat podium staat. Dit is voor iedereen terug wat spannender en wat aftasten.

Geert: Een cd opnemen is één ding maar die dan live vertalen is nog iets anders. We vonden eigenlijk zelf dat we nog niet perfect klaar waren en ondanks dat, is het toch enorm goed gelukt. Mét goede reacties

Klaas: Er zijn ook een aantal nummers pas in de studio echt in een definitieve vorm gegoten en er zijn achteraf nog heel veel dingen aan gebeurd.  Hierdoor kan je soms wel, op de moment dat je die nummers live moet gaan spelen, voor verrassingen komen te staan. Dan denk je: “Oei we zijn maar met vijf muzikanten, hoe gaan we dat doen?”  Dit hebben we proberen oplossen tijdens de repetities en dat is toch wel heel goed gelukt.

Geeft dit een rustig gevoel voor de optredens die er nog aankomen?

Klaas: We hebben nog twee try-outs te gaan en hebben nu twee weken tussen waardoor we nog wel wat kunnen bijsturen ten opzichte van de eerste in Brecht. Ik ben nu nog niet op mijn lauweren aan het rusten, maar ik ben er wel gerust in dat we met die twee try-outs iets relaxter zullen zijn. De enige kritiek die we zelf hadden op de vorige passage in de AB was dat we met iets te veel zenuwen op het podium stonden en dat iets te veel zaken nog niet in de vingers zaten. Dit gaan we nu zeker niet voor hebben. Hierdoor kan je meer genieten van het moment in plaats van er gespannen bij te staan. Ik kijk er in ieder geval zeer hard naar uit.

De albumtitel is Tijd is alles, vanwaar komt de titel?

Klaas: (lacht) De titel komt altijd van een liedje. Hiervoor pak je de songtitel die het meest tot de verbeelding spreekt of waar dat je het meest kunt aanhangen. Er zijn wel een aantal redenen of ervaringen waardoor dat tijd een belangrijk gegeven vormt. Misschien is het puur onze leeftijd, maar er zijn ook een aantal andere dingen waardoor je toch iets bewuster omspringt met je tijd en vooral je vrije tijd en de tijd voor elkaar. Dit heeft ook veel te maken met het feit dat ik achttien maand geleden vader ben geworden, wat heel fel in de eerste single zit. Tijd wordt dan langs de ene kant nog veel schaarser want je bent constant, weliswaar met iets heel leuks, bezig. Ook ‘s nachts om drie uur. Tijd voor andere dingen wordt dan ineens heel schaars.

Er zit ook nog een iets somberdere dimensie achter. Voor de geboorte van mijn dochter is er een heel lange periode van proberen zwanger te geraken, niet zwanger geraken en hulp zoeken (o.a. ivf) aan vooraf gegaan. Dit heeft in totaal zes jaar geduurd. In het begin is dat zoals één koppel op vijf, hopen dat het in orde komt en dan gaan we terug verder met ons leven. Als dit dan zes jaar duurt, wordt dat toch wel vrij heftig en lastig. Daardoor voelt dat ook wel een klein beetje als verloren tijd. Dit zijn dus enkele dingen waarom tijd ineens wel een belangrijk thema was voor mij. Er was ook een stuk muziek van Geert waar dat ik al vrij snel een refrein op had geschreven en dat begon spontaan met ‘tijd is alles, tijd is niets’ enzovoort en dan was het nummer ineens daar.

Wat zijn dan nog zo inspiratiebronnen in het algemeen als je nieuwe muziek maakt of voor dit album?

Klaas: In het album zitten een drietal thema’s (waaronder mijn dochter in een drietal nummers) die telkens terugkomen, waardoor het voor een aantal mensen heel coherent overkomt. Het feit dat mijn dochter in 2016 is geboren en heel veel mensen dat een verschrikkelijk jaar vonden op vlak van actualiteit, speelt natuurlijk ook een rol. Tussen de aanslagen in Brussel en de geboorte van mijn dochter zaten drie weken. Hierdoor werden we met twee totaal tegenovergestelde dingen geconfronteerd. Ook in de maanden erna kwam dat weer naar boven tijdens de Trump-campagne. Hij deed, vooral naar het einde toe, de ene stommiteit na de andere waardoor je ervan overtuigd geraakte dat hij nooit verkozen ging worden. Plots werd hij dan toch verkozen. Veel mensen waren blij toen 2016 voorbij was, ze vonden het een verschrikkelijk jaar. Ik had zoiets van: “nee, het was een kei chic jaar.” Dat was zo een beetje het herwonnen engagement of protest dat in een aantal nummers wat meer naar voren kwam. Dit zijn de voornaamste inspiratiebronnen, maar uiteindelijk kan je een nummer of een plaat zeker niet reduceren tot maar één thema of één inspiratiebron. Je vertrekt altijd van één impuls, bijvoorbeeld die aanslagen, maar je probeert het altijd wat breder te trekken zodat er twee à drie thema’s in een nummer aan bod komen. Zo krijg je een niet te voor de hand liggende tekst. Een voorbeeld hiervan is “Adem”.  Dit gaat echt wel over de geboorte en blikt ook terug op de zware periode ervoor en de verlossing erna. Doordat het opgetild wordt naar een thema als verlossing, kan dit voor veel mensen iets anders betekenen, dat is volgens mij altijd onze sterkte geweest. We kunnen persoonlijke verhalen brengen die je door een paar zinnen universeler probeert te maken. Opletten dat het niet te universeel wordt want dan mis je wat die persoonlijke toets. Dit is een evenwicht dat we telkens proberen te behouden. Op deze plaat vind ik dat toch een grote sterkte.

Bij het beluisteren van “Opinie” valt op dat jullie het niet helemaal eens zijn met de overvloed aan opinies die vandaag de dag vaak verschijnen. Is dit een ergernis die al langer speelt?

Klaas: De meningen van mensen is iets wat ik al een drietal keer in een song verwerkt heb. Dat is blijkbaar wel een stokpaardje van mij. Ik heb het in ieder geval nu bewust “Opinie” genoemd en niet zomaar een mening omdat het toch wel gaat over de professionele opiniemakers. Ik erger mij sowieso aan het feit dat het een handvol mensen omvat die zogezegd over alles iets weten en om de twee weken in de belangrijkste talkshows zitten omdat ze opiniemaker zijn. Dat is die mensen hun beroep, dus daar is op zich niets verkeerd mee. Maar op het moment van die aanslagen vond ik dat heel frappant dat dat zo snel moest gaan. Voor de avondeditie had je al commentaren van mensen die eigenlijk niet onderbouwd waren of zelfs niet konden onderbouwd zijn omdat het onderzoek nog bezig was. Er waren mensen die nog niet verwittigd waren en nog niet wisten of iemand het al dan niet overleefd had. Ook waren er hele mooie dingen gezien de omstandigheden: een grote groep mensen had voor sereniteit en stilte gekozen en er waren stille bijeenkomsten. Het contrast tussen die twee vond ik een mooi thema voor die song.

Een van jullie liedjes op de nieuwe plaat is “Morgen ziet er goed uit”. Hoe zou jullie morgen er goed uit zien?

Klaas: Nog een keer goed kunnen uitslapen en niets te doen hebben.

Geert: Een paar vijfsterrenrecensies.

Klaas: “Adem” nog eens opzetten en dan zien dat er heel veel tickets verkocht zijn voor de concerten in alle zalen waar we gaan spelen. Ondertussen een paar wereldproblemen die opgelost zijn.

Geert: Een trein die op tijd komt en een rugpijnloos leven.

Klaas: Dit is moeilijk te zeggen zonder in concepten als wereldvrede te vervallen.

Jullie zijn al 17 jaar bezig. Hoe kijken jullie terug op die voorbije jaren?

Geert: Ik ben heel dankbaar en ik vind het ongelooflijk dat dat allemaal is kunnen gebeuren. Die jaren waren een hele ervaring, een gigantisch avontuur. Niks gebeurt vanzelf, je moet het zelf doen, en als je het zelf kunt doen dan is dat ongelooflijk.

Klaas: Op de moment dat we begonnen, was dat weinig evident wat we deden. Wij waren bij de eersten of de eerste van een nieuwe lichting, ondanks dat we nu twaalf jaar bezig zijn. Toen was dat echt een soort opleving van een genre waar dat volgens sommigen niemand op zat te wachten. Wij hadden echt een buikgevoel van daar zitten heel veel mensen, van jong tot oud, wel op te wachten. Dat is dan ook waarheid geworden. Het is een kwestie van daar heel verstandelijk mee om te springen, heel hard te blijven werken en goeie songs proberen te blijven schrijven. Ik denk vooral dat het geven van goede shows ons publiek, het meest trouwe publiek van België, aan ons heeft gebonden.

Geert: De moment dat dat bezig is zit je daar zo hard in dat je eigenlijk niet goed beseft wat er gebeurt. Hierdoor ga je het op een zekere manier logisch vinden dat dit je overkomt. Nu besef je pas wat je allemaal hebt meegemaakt. Wij zijn er in geslaagd om van onze hobby ons beroep te maken en om de groep op de kaart te zetten. En daar mogen we fier op zijn.

Klaas: het is wel pas sinds de laatste vijf jaar dat je daar veel meer van geniet. Ervoor zit je echt in die mallemolen van ambitie en altijd willen blijven groeien maar daardoor heb je te weinig de neiging om een stapje achteruit te zetten en te zeggen: “wauw, dat is eigenlijk wel ongelooflijk.” Zeker omdat wij niet zomaar drie muzikanten zijn die bijeengezet zijn door een platenfirma. Wij zijn echt samen in Leuven beginnen dromen van een band en ergens op uw 35/40 jaar kijk je rond u en al die dingen die je al hebt mogen doen of kunnen doen, zijn wel heel bijzonder.

Vinden jullie zelf dat jullie muziek veel veranderd is doorheen die tijd?

Klaas: Tussen het begin en nu wel. Ik denk wel dat we altijd een gezonde balans gevonden hebben tussen veranderen en het vertrouwde dat we aan onszelf heel goed vonden, maar we hebben onze eigenheid altijd meegenomen in elke plaat. Wel zijn we altijd op een iets andere manier te werk gegaan waardoor dat de platen nooit exact hetzelfde waren. Voor ons zit daar wel een stijgende lijn in. Moest dat een horizontale lijn zijn, is dat nog altijd interessant omdat dat verschillende albums zijn zowel inhoudelijk als vormelijk. Eigenlijk heeft Gorki dat heel lang ook heel goed gedaan door vrij verschillende producers en vrij verschillende klankbeelden op elke plaat te gebruiken, maar wel die rode draad van Luc zijn stem en zijn teksten erin te blijven steken.

Hoe kijken jullie zelf naar muziek, los van jullie eigen muziek? Zijn jullie nog met andere muziek bezig buiten Yevgueni?

Klaas: Het enige nadeel van zes platen op twaalf jaar is dat je bijna constant met een album bezig bent. Ik voel wel de laatste vier jaar dat ik veel te weinig muziek opzet thuis, in de auto gelukkig wel. Dit is echt een van de voornemens voor dit jaar: terug wat meer cd’s kopen, hetzij een spotify account aan te maken. Ik werk wel in Het Depot dus ik word wel geconfronteerd met jonge, nieuwe, Belgische bands en er zijn ook wel een aantal concerten in de grote zaal die ik kan meepikken. Maar nieuwe albums op de voet volgen daar moet ik echt wel een tandje gaan bijsteken.

Geert: Ik denk dat we alle drie wel redelijk goed op de hoogte zijn maar dat we gewoon te weinig tijd hebben om dat te volgen.

Maarten: Ik denk dat we vooral heel hard gefocust zijn op wat er in de Belgische muziekwereld gebeurt.

Klaas: De tendens is vooral dat er ontzettend veel is, zowel nationaal als internationaal.

Maarten: Vergeleken met onze leeftijdsgenoten denk ik wel dat we goed mee zijn. Ik denk door het feit dat we zelf constant met muziek bezig zijn, en ook dankzij onze leeftijd, dat onze muzikale roots al wat gevormd is. Je merkt wel dat je minder actief naar bepaalde dingen op zoek gaat dan als je twintig jaar bent, terwijl dat nu eigenlijk alles meer binnen handbereik is. Zelf leer ik nog altijd muziek kennen door de radio op te zetten. Als er iets gespeeld wordt dat mij aanspreekt, ga ik dat wel opzoeken, maar nu niet dat ik alle recensies ga uitpluizen.

Hoe ziet de toekomst van Yevgueni eruit?

We gaan terug iets harder op Nederland mikken met deze plaat. We hebben ook dromen richting Zuid-Afrika, eens goed op vakantie gaan en er een paar optredens aan koppelen. Of omgekeerd. (lacht). We hebben niet meteen een masterplan om daar door te breken maar dat staat wel op de agenda voor de komende jaren, als we het privé allemaal kunnen regelen. In België hoop ik effectief wel dat we in eerste instantie kunnen vasthouden aan wat we hebben, dat we de mensen toch een beetje kunnen verrassen met deze plaat. En volgend jaar aan een nieuwe plaat beginnen zeker (lachen).

 

Yevgueni stelt hun nieuwe album voor – op 5 november in De kouter (Poperinge) – Try-out, op 16 november in de AB (Brussel), op 23 november in De Casino (Sint-Niklaas), op 30 november in de Handelsbeurs (Gent) en op 14 december in Het Depot (Leuven).

 

Facebook / Twitter / Website

Related posts
AlbumsRecensies

Yevgueni - Straks is ook goed (★★★½): Vertrouwde kern onder een nieuwe laag

Als de Nederlandstalige muziekwereld een schatkamer is, dan is Yevgueni al enkele jaren een van de bescheiden kroonjuwelen. Wij zijn dan ook…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Yevgueni – “Rivier”

Yevgueni is ondertussen al meer dan twee decennia bezig met muziek maken en een van de eerste hits “Als ze lacht” is…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Dranouter organiseert zomersessies met o.a. Portland, Faces on TV & Absynthe Minded

Dat Dranouter elk jaar groter en groter wordt, moet voor weinig verbazing zorgen. Het festival wist vorig jaar headliners zoals The Kooks…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.