LiveRecensies

Dans Dans @ Cactus Muziekcentrum: Opzwepende ritmes en grenzeloze klanktapijten

Dans Dans, de formatie rond Bert Dockx, Frederic Lyenn Jacques en Steven Cassiers weet altijd grote massa’s naar de concertzalen te trekken. Gisteren kwamen ze hun inmiddels vierde album Sand voorstellen in de Cactus Club te Brugge. Naar goede verwachting kwam er veel volk opdagen om Dans Dans’ oeverloze poel aan ideeën en energie in levende lijven te mogen meemaken.

Eerst mocht Krankland het voorprogramma verzorgen. Dit zijproject van Thomas Werbrouck (Little Trouble Kids) opende een deur om zijn eigen gevoelens en ideeën vast te leggen op het debuutalbum Wanderrooms dat eerder dit jaar uitkwam. Net zoals op dat album klinkt Krankland ruw en ongepolijst. De songs zijn niet altijd zo verhullend, maar wanneer ze deze spelen, smijten ze zich er volledig in. Naast die ruwheid weten ze ook wel leuke poppy nummers te brengen zoals de single “Summer Avalanche”. Het voelt soms nog alsof de bandleden naast elkaar spelen in plaats van met elkaar en het durft er soms wel wat slordig aan toe te gaan. Deze nonchalance is nu eenmaal één van de charmes van de band en iets dat goed op hun muziek aansluit. Een band met veel groeipotentieel.

Niet veel later kwam het trio van Dans Dans onder groot applaus het podium op. Ze zetten al meteen goed in met “TV Dreams”, de opener van hun nieuw album Sand. Het nummer kent een uiterst sterk themaatje, maar de muzikanten weten het te doen ontplooien met al hun kunnen. De songs die ze hebben, zijn slechts een gids, geen uitgestippeld pad. De leden van dit project zijn stuk voor stuk topmuzikanten die dankzij hun vaardigheden en gevoel heer en meester zijn over het moment.

Ze bezitten een kracht die niet alleen schuilt in hun individueel talent, maar ook in de wisselwerking tussen de groepsleden. Zo was er gitarist Bert Dockx (die we ook kennen van o.a. Flying Horseman) om het geheel in goede banen te leiden. Hij wist moeiteloos improvisaties uit zijn hoed te toveren. Enerzijds met fragiele, gevoelige melodieën en texturen, anderzijds met snoeiharde gitaarsolo’s die het wild enthousiaste publiek in verslagenheid achterlieten.

Bassist Lyenn zorgde dan weer voor een enorme opzwepende kracht dankzij het vette geluid van zijn bas. Met zijn baslijnen kon hij – zonder aan creativiteit in te boeten – iedere keer perfect de dynamiek neerleggen wanneer de muziek grote bochten nam. Bert Dockx en Lyenn waren twee spelers die elkaar perfect aanvulden, maar op de juiste momenten een onderhuidse spanning neerpootten. Steven Cassiers (de drummer) legde een goede grond voor dit schouwspel. Daarnaast kon hij net zoals de andere twee leden richting geven aan de muzikale escapades van Dans Dans. Hij kon aanvallend zijn, maar ook sublieme details aan het klankentapijt toevoegen. Het is kortom een trio waarbij elke muzikant van essentieel belang is.

Op meesterlijke wijze kon de band een visualiteit neerleggen. De muziek die we door de zaal hoorden gaan, riepen beelden en locaties op in de hoofden van de toeschouwers. Niet alleen het gevoel dat de leden in hun nummers leggen versterkte dit, ook het breed arsenaal aan effecten en klanken waarmee de gitarist en bassist goochelden. Er lag zelfs een breed arsenaal aan cassettetapes voor Bert Dockx. Op de cruciale momenten stak hij er eentje naar keuze in zijn kleine cassettespeler en manipuleerde die korte fragmenten met zijn pedalen. Zo voegde hij bijvoorbeeld, tijdens een open moment, spoken-word secties toe die de visualiteit alleen maar bevorderde. Zie het als een analoge, hoogst expressieve wijze van samplen.

De manier waarop dit trio deze beelden opwekt is vloeibaar. Thema’s, ritmes en texturen vloeien zonder probleem in elkaar over. Dans Dans gebruikt het podium als een canvas die ze zonder schroom alsmaar opnieuw durven te overschilderen. Een prachtig voorbeeld hiervan was “Close Your Eyes” waar dromerige tonen en tropische ritmes doorsteekt werden door een tegendraadse melodie die doet denken aan de horrorsoundtracks van John Carpenter.

Na een concert vol dynamiek, dansbare ritmes, ruimte en emotie werd het trio onthaald op groot enthousiasme en dankbaarheid van het publiek. Dans Dans is een ruimdenkende band die altijd opnieuw weet te verrassen, imponeren en inspireren. De aanwezigen in de zalen waar ze optreden zullen het geweten hebben.

Related posts
LiveRecensies

Maruja @ Botanique (Witloof Bar): Intensiteit, netjes verdiend

Er zijn in het rockgenre weing bands die zo’n meteorische opkomst hebben gekend als Maruja. Al lang meer dan een “band on…
2023FeaturesInstagramUitgelicht

Het elftal van 2023 volgens de Belgische muziekindustrie

Om muziek tot bij jou te krijgen, zijn heel wat mensen nodig. Ook in België zijn heel wat enthousiastelingen dag in dag…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Bert Dockx Band - Ghosts (★★★★): Beklijvende geruststelling

Over de muzikale bijdrages van Bert Dockx kan je intussen een mooi spinnenweb leggen. De Belgische muzikant, schrijver en auteur heeft aandelen…

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.