Dat gewone meisjes vaak ongewoon mooie muziek maken, is geen nieuws meer. Het recentste bewijs is Ama Lou. Deze jonge artieste komt zoals een hele hoop vers talent uit Noord-Londen, de broeihaard waar ook grimesensatie Skepta zijn stekkie heeft. In tegenstelling tot haar buurtgenoot brengt de 18-jarige geen grime maar betovert ze ons met spacey synths en zeemzoete vocals. Op haar eerste verwezenlijking “TBC” horen we wat zo vele meisjes haar al voordeden. Kijk maar naar Låpsley en Shura die hun stem op magische manieren vervlechten in de juiste afgestemde beats.
Toch is Ama Lou niet zomaar de zoveelste in het rijtje van jonge Britse meisjes die het in de muziekwereld proberen te maken. Haar debuuttrack combineert de perfecte mix van soul en R&B tunes met een diepere kern die haar nauw aan het hart ligt, de Black Lives Matter-beweging. Met subtiele tekstuele uithalen naar de media en racisme toont ze haar persoonlijke perspectief als jonge WOC (Woman Of Colour) in de wereld van vandaag. Zowel goed voer voor je oren als voor je brein dus.